Zaburzenie transowe i opętaniowe (opętanie)
Zaburzenie transowe i opętaniowe (Trance and Possesion Disorder, TaPD) – skomplikowane schorzenie psychiczne, od 1994 roku uznawane oficjalnie jako choroba. Cechy charakterystyczne dla tego zaburzenia to:
- czasowa lub trwała utrata poczucia tożsamości,
- poczucie zastąpienia własnej osobowości przez inną,
- koprolalia (mówienie wbrew własnej woli wulgaryzmów),
- szybkie, nieskoordynowane ruchy,
- powiększone źrenice oka,
- ksenolalia (mówienie w obcym języku),
- echolalia (powtarzanie własnych lub zasłyszanych słów),
- glosolalia (bełkotliwa mowa),
- agresja wobec innych osób,
- nadmierne wydzielanie adrenaliny, powodujące wzrost siły fizycznej.
Większość z tych cech występuje także w innych schorzeniach neurologicznych, takich jak syndrom Tourette’a, schizofrenia, depresja egzogenna czy też zespół stresu pourazowego.
W niektórych regionach świata zaburzenie to uznawane jest za przejaw działania demona, szatana czy innej „złej” istoty, będącej przeciwieństwem „dobrego” ducha opiekuńczego. Najbardziej znany przypadek choroby wystąpił w Niemczech, gdzie źle zdiagnozowana choroba w połączeniu z religijnymi zabobonami doprowadziła do śmierci Anneliese Michel. Księża oraz matka otrzymali wyroki po pół roku więzienia (w zawieszeniu) za "doprowadzenie dziewczyny do śmierci wskutek niedbalstwa" .
Ze względu na różne natężenie poszczególnych objawów oraz ich podobieństwo do syndromów innych chorób psychicznych leczenie jest wyjątkowo trudne. Udało się stwierdzić, że istnieje związek między TaPD a molestowaniem seksualnym w dzieciństwie, zwłaszcza u kobiet.
Na szczęście stale rozwijająca się medycyna pozwala na złagodzenie objawów, bądź nawet całkowite wyleczenie, niezbędna jest jednak stała kontrola psychologa i psychoterapeuty.
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.