Opublikowany przez: Redakcja Familie Redakcja Źródło artykułu: materiały partnera 2018-10-12 13:07:13
Autor zdjęcia/źródło: @materiały Partnera artykułu
Dermatolodzy uważają, że nie można wskazać jednej przyczyny powstawania zmian trądzikowych. Według nich jednym z najbardziej istotnych czynników odpowiedzialnych za trądzik należy przerost oraz nadmierna aktywność gruczołów łojowych oraz rogowacenie ujścia mieszka włosowego, jakie występuje przede wszystkim w obrębie warstwy ziarnistej i rogowej naskórka. Jako kolejną częstą przyczynę zmian skórnych o charakterze trądzikowym lekarze wskazują gwałtowny rozwój mikroflory na powierzchni skóry. Bakterie przyczyniające się do powstawania acne vulgaris (trądzik pospolity) to przede wszystkim Gram-dodatnie pałeczki anaerobowe. Najnowsze badania dowodzą, że zmiany skórne mogą być także wynikiem stresu oraz nienajlepszej kondycji emocjonalnej pacjenta. Ponadto za powstawanie trądziku bywają odpowiedzialne złe nawyki żywieniowe i niedobory witamin oraz mikroelementów.
Specjaliści zajmujący się badaniem trądziku uważają, że klasyfikacja choroby jest wieloczynnikowa i trudna do zdefiniowania. Według opinii badaczy z Zakładu Biochemii i Żywienia Człowieka Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie kliniczne postaci trądziku można podzielić ze względu na nasilenie zmian na następujące rodzaje:
Naukowcy proponują także klasyfikację z uwagi na czynniki wywołujące chorobę:
Specjaliści zauważają, że zmiany chorobowe można podzielić również ze względu na wiek pacjenta, u którego się pojawiły. Ta klasyfikacja zakłada zatem istnienie trądziku noworodkowego i niemowlęcego, młodzieńczego oraz trądziku dorosłych. Leczenie każdej z form choroby wymaga użycia innych środków. Dowiedz się, czym trądzik dorosłych różni się od trądziku młodzieńczego na stronie http://www.skinoren.pl/pl/tradzik-doroslych/.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku, a każda z nich jest uzależniona od postaci zmian oraz stopnia ich nasilenia. Podstawowym celem terapii jest zapobieganie występowania nadmiernego rogowacenia skóry, zahamowanie rozwoju bakterii Propionibacterium acnes, a także ograniczenie łojotoku, ponieważ wymienione czynniki przyczyniają się do występowania i nasilania objawów choroby. Specjaliści proponują zatem leczenie miejscowe oraz ogólne.
Leczenie miejscowe jest stosowane głównie u pacjentów, u których diagnozuje się łagodne oraz umiarkowane postaci trądziku. Preparaty stosowane w tego rodzaju terapii to przede wszystkim: antybiotyki (erytromycyna, klindamycyna), kwas azelainowy, pochodne witaminy A (retinoidy) oraz nadtlenek benzoilu. Wymienione substancje wykazują silne działanie przeciwbakteryjne, ograniczają stan zapalny oraz redukują ilość wolnych kwasów tłuszczowych. Ich zadaniem jest również zmniejszenie liczby zaskórników i regulacja pracy gruczołów łojowych.
Leczenie ogólne polega natomiast na doustnym podawaniu leków zmniejszających objawy trądziku. Należą do nich przede wszystkim antybiotyki oraz retinoidy. Ten rodzaj terapii wymaga szczególnej kontroli lekarza, ponieważ preparaty są podawane przez długi czas, co niesie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Warto dodać, że leczeniu ogólnemu towarzyszy często leczenie miejscowe, które celem jest szybkie zmniejszenie pojawiających się zmian. Zdarza się także, że pacjenci, ze względu na nie najlepszą kondycję psychiczną spowodowaną nieatrakcyjnym wyglądem skóry, wymagają wsparcia psychologa lub psychoterapeuty.
Uzupełnieniem leczenia (zarówno ogólnego, jak i miejscowego) jest stosowanie kosmetyków i wyrobów medycznych dostępnych w drogeriach i aptekach bez recepty. Do najczęściej polecanych preparatów należą preparaty zawierające kwas azelainowy (np. Skinoren) oraz cynk i inne mikroelementy. Ponadto lekarze zalecają sięganie po kosmetyki pozbawione sztucznych barwników i zapachów. Zawarte w nich alergeny mogą bowiem przyczyniać się do zaognienia zmian trądzikowych. Warto dodać, że zabronione są także toniki i płyny do mycia twarzy, w których składzie znajduje się alkohol. Takie preparaty nadmiernie przesuszają cerę, co prowadzi do powstawania nowych zmian skórnych.
Sposobem na zmiany trądzikowe oraz powstałe w ich wyniku blizny mogą być też zabiegi z kwasami organicznymi. Tzw. peelingi chemiczne są oparte przede wszystkim na substancjach takich jak AHA - alfa-hydroksykwasy i BHA - beta-hydroksykwasy, które głęboko złuszczają naskórek, oczyszczając go i odblokowując ujścia łojowe. Zabiegi powinny odbywać się w profesjonalnych salonach kosmetycznych lub w gabinetach dermatologicznych, ponieważ ich niewłaściwe przeprowadzenie wiąże się z przykrymi skutkami ubocznymi.
Trądzik to schorzenie, które może pojawić się w każdym wieku, choć objawy mogą różnić się od siebie. Bez względu na rodzaj schorzenia oraz na jego nasilenie warto zasięgnąć opinii lekarza, ponieważ nieleczone zmiany skórne bywają przyczyną trudnych do usunięcia i szpecących blizn. Te z kolei powodują pogorszenie samopoczucia psychicznego pacjenta, a przecież każdemu z nas zależy na tym, by czuć się dobrze we własnej skórze.
Źródła:
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.