Gra dla dziecka na zimowe wieczory

Henry Stick to bohater wydanej jakiś czas temu gry przygodowej przeznaczonej na przeglądarki internetowe pod tytułem Fleeing The Complex, w której wcielamy się we wspomnianego geniusza zła, który jest bohaterem również innych produkcji autorów tejże gry; mianowicie: Escaping The Prison (gdzie naszym zadaniem było uciec z więzienia), Stealing The Diamond (w której braliśmy udział w kradzieży cennego diamentu) oraz Infiltrating The Airship (tam z kolei zostawaliśmy szpiegiem mającym za zadanie zinfiltrować tytułowy statek powietrzny).

Fleeing The Complex to przygodówka z gatunku point – and – click, to znaczy, że gracz posługując się wyłącznie myszką musi wybierać odpowiednie pojawiające się na ekranie opcje działania i podejmować decyzje w interakcjach z innymi postaciami oraz otoczeniem. Obserwując poczynania naszego bohatera, co jakiś czas jesteśmy stawiani przed wyborem określonego sposobu zachowania się, który z kolei przekłada się na „szczęśliwe” zakończenie danej sekwencji albo też nie – w przypadku niewłaściwej metody, cofamy się do niefortunnej sytuacji i musimy po prostu wybrać jeszcze raz.

W opisywanej produkcji, zostajemy zamknięci we więziennym kompleksie wraz z tajemniczą nieznajomą a naszym zadaniem, jak można się domyślić, jest pokonanie wszystkich przeszkód na naszej drodze i wymknięcie się z zakładu. Gra ma ściśle komiczny charakter, tak więc nie znajdziemy tutaj wyjątkowej brutalności czy szczególnie epatujących przemocą momentów – wprost przeciwnie, praktycznie wszystkie z nich są komiczne, a najbardziej nieprawdopodobne wybory nierzadko okazują się właściwymi w swój pokręcony i zabawny sposób, tak więc Fleeing The Complex można z czystym sumieniem polecić nawet młodszym odbiorcom gier komputerowych.

Produkcję można także zaliczyć do typowo relaksujących i na dobrą sprawę niezbyt wymagających: jak wspomniano wcześniej, gra to point – and – click, ale nie mamy tutaj, jak w większości innych gier tego typu, limitu czasowego na wybór opcji, konieczności powtarzania całego etapu od początku, jeśli powinie nam się noga (a jedynie sekwencji), przez co nie musimy tej przygodówki wcale traktować przez pryzmat rozwiązywania zagadek czy zastanawiania się nad odpowiednim wyjściem z sytuacji – możemy po prostu wybrać każdą z opcji, żeby zobaczyć co się stanie, a praktycznie każdy rezultat jest zabawny i nawiązujący do różnych elementów popkultury czy innych gier komputerowych. Możemy także wrócić do poprzednich wydarzeń klikając na ikonę mapy, żeby sprawdzić czy istniały inne rozwiązania danego problemu lub czy mogliśmy uzyskać dzięki nowej metodzie inne zakończenie.

Styl graficzny Fleeing The Complex jest bardzo prosty i można by nawet pokusić się o stwierdzenie, że zaledwie symboliczny – niemniej jednak, oprawa jest przyjemna dla oka i dobrze oddaje komiczny klimat produkcji: postaci składają się z kresek i okręgów, kolory są żywe, ale sama grafika nie charakteryzuje się tandetą czy też nie wskazuje na to, że nie miała ona dla twórców żadnego znaczenia. Na uwagę zasługuje szczególnie oprawa dźwiękowa gry, gdyż będziemy mogli tutaj słuchać prawdziwych głosów nagranych przez ludzi odpowiedzialnych za grę, zaś udźwiękowienie efektów również wzmacnia zabawny i przyjazny najmłodszym nastrój rozgrywki; niemniej jednak – brakuje napisów, tak więc osoby chcące grać bez dźwięku, nie słyszące czy nie rozumiejące w prostym angielskim mogą mieć tutaj problem.

Artykuł powstał przy współpracy z Poki.pl

Gry dla najmłodszych, czyli w co się bawić? >>

ROLA ZABAW I GIER RUCHOWYCH W WYCHOWANIU I ROZWOJU DZIECKA >>