Dziecko nie chce robić kupy w przedszkolu

Dlaczego dziecko nie chce robić kupy w przedszkolu?

Problem z wypróżnianiem w przedszkolu może wynikać z powodów psychologicznych, fizjologicznych oraz środowiskowych. Wskazanie przyczyny problemu jest kluczowe, by móc pomóc dziecku i zapobiec długofalowym skutkom powstrzymywania wypróżnień.

Przyczyny psychologiczne

Zazwyczaj przyczyną problemu jest lęk przed toaletą w nowym miejscu. Dziecko może bać się, że ktoś wejdzie do toalety, gdy będzie z niej korzystało. Nowa przestrzeń, inne dźwięki i zapachy również mogą wzmagać niepokój. Problemem bywa także brak intymności w przedszkolnej toalecie. Dodatkowo niektóre dzieci czują się nieswojo, gdy muszą prosić nauczyciela o pozwolenie na skorzystanie z WC. Jest to dla nich na tyle niekomfortowa sytuacja, że wolą wstrzymywać moment pójścia do łazienki.

Przyczyny fizjologiczne

Jeśli dziecko wcześniej miewało trudności z wypróżnianiem, może obawiać się powtórzenia nieprzyjemnych doświadczeń także w przedszkolu. Nawracające zaparcia powodujące ból podczas wypróżniania, mogą zniechęcić malucha do korzystania z toalety.

Jeśli dieta dziecka jest uboga w błonnik, a jego nawodnienie niewystarczające, wypróżnianie może być utrudnione i kojarzyć się z dyskomfortem.

Przyczyny środowiskowe

Niekiedy dziecko nie chce robić kupy w przedszkolu z powodów środowiskowych. Wygląd przedszkolnej toalety, brak możliwości zamknięcia drzwi czy nie zawsze czyste muszle klozetowe mogą budzić niechęć do korzystania z niej. Dodatkowo dobiegające z zewnątrz głosy dzieci, śmiechy i komentarze rówieśników mogą sprawiać, że maluch czuje wstyd przed skorzystaniem z WC.

Dziecko nie chce robić kupy w przedszkolu – skutki

Jeśli dziecko nie chce robić kupy w przedszkolu, może to prowadzić do różnych konsekwencji, zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych.

Długotrwałe unikanie wypróżnienia powoduje dyskomfort, wzdęcia oraz ból brzucha. Maluch staje się rozdrażniony, mniej aktywnie uczestniczy w zabawach i zajęciach. Dziecko, które odczuwa silną potrzebę skorzystania z toalety, ale tego nie robi, może także odmawiać jedzenia, co dodatkowo pogorszy jego samopoczucie. W skrajnych przypadkach może dojść do niekontrolowanego wypróżnienia i zabrudzenia bielizny, co stanie się przyczyną dodatkowego stresu i odczucia wstydu.

Jeśli dziecko nie chce robić kupy w przedszkolu przez dłuższy czas, jego organizm zacznie przyzwyczajać się do wstrzymywania wypróżnień. W efekcie maluch może mieć trudności z oddawaniem stolca nie tylko w przedszkolu, ale również poza nim. Długotrwały dyskomfort może prowadzić do ogólniej niechęci do przedszkola, unikania zabawy z rówieśnikami i trudności adaptacyjnych.

Ignorowanie problemu może także skutkować rozwinięciem lęku przed toaletą, który może towarzyszyć dziecku również w późniejszych latach życia.

Jak pomóc dziecku?

To, że dziecko obawia się korzystania z przedszkolnej toalety, jest powszechne, dlatego rodzice powinni w pierwszej kolejności porozmawiać z maluchem. Warto zapytać, czego dokładnie się boi – czy problemem jest brak prywatności, wygląd toalety czy może reakcje rówieśników. Należy wielokrotnie podkreślać, że korzystanie z WC jest całkowicie naturalne i nie powinno być powodem do wstydu. Przed wyjściem do przedszkola warto przypomnieć dziecku, że gdy poczuje potrzebę skorzystania z toalety, powinno zgłosić to nauczycielowi. Dobrze jest także chwalić malucha za każdą próbę przełamania obaw.

Jeśli u podłoża problemu leżą niewłaściwe nawyki żywieniowe, rodzice muszą dokładnie przeanalizować jadłospis dziecka. Dieta powinna być bogata w błonnik – nie może w niej zabraknąć owoców, warzyw, produktów pełnoziarnistych oraz fermentowanych produktów mlecznych. Ważne jest również regularne picie wody, ponieważ niewystarczające nawodnienie sprzyja zaparciom.

Współpraca z przedszkolem

Jeśli rodzice nie są w stanie samodzielnie rozwiązać problemu, warto skonsultować się z przedszkolem. Wychowawca grupy, mając świadomość trudności, być może będzie w stanie wesprzeć malucha na miejscu. Czasami drobne zmiany w przedszkolnej rutynie mogą pomóc dziecku przełamać obawy. Jeśli problemem jest brak intymności, może warto umożliwić dziecku korzystanie z toalety w spokojniejszych momentach, np. gdy grupa jest na dworze lub podczas zajęć.

Kiedy maluch kilkukrotnie z sukcesem skorzysta z toalety w przedszkolu, jego obawy zaczną stopniowo się zmniejszać, aż w końcu przestaną stanowić problem. Jeśli mimo podjętych działań trudności nie ustępują, warto skonsultować się z lekarzem pediatrą.