Dobór perfum to prawdziwe wyzwanie

W perfumeriach możemy spotkać różnego rodzaju wody zapachowe, które potocznie nazywamy perfumami, choć nie wszystkie nimi są. Wody zapachowe można podzielić w zależności od zawartości olejków zapachowych. I tak:

perfumy (parfum): zawierają 15-40% olejków zapachowych,

wody perfumowane (eau de parfum): 10-15% olejków zapachowych,

wody toaletowe (eau de toilette): 5-10 % olejków zapachowych,

wody kolońskie (eau de Cologne): 3-5% olejków zapachowych,

wody odświeżające (eau fraîche): 1-3% olejków zapachowych

Można wyróżnić klika rodzin zapachów:

Kwiatowe, których podstawę stanowią olejki uzyskiwane z róży, jaśminu, fiołków, konwalii, bzu, narcyza, tuberozy, np. Beautiful marki Estée Lauder.

Szyprowe, kompozycja składająca się z bergamotki, mchu dębowego, paczuli i labdanum. Ta rodzina zapachów pochodzi od perfum stworzonych przez François Coty. Przykładem może być Mitsouko firmy Guerlain.

Cytrusowe o niskiej trwałości. To zwykle perfumy sportowe i tzw. uniseks (przeznaczone dla obojga płci). Przykładem może być Eau D'orange Verte marki Hermès

Orientalne lub ambrowe, lekko słodkawe, oparte na ambrze i labdanum (żywicy otrzymywanej z młodych gałązek śródziemnomorskich i czarnomorskich krzewów) często w połączeniu z wanilią, bobem Tonka, aromatami kwiatowymi i leśnymi. Przykładem zapachu tego rodzaju są perfumy Shalimar marki Guerlain.

Paprociowe (Fougère) oparte na bazie lawendy, kumaryny i mchu dębowego. Do tej rodziny należą głownie zapachy dla mężczyzn. Charakteryzują się ostrą wonią roślin zielnych i drzewiastych. Przykładem mogą być perfumy Fougère Royale firmy Houbigant.

Drzewne, zdominowane przez aromaty oparte na tzw. agarwood, drzewie sandałowym, cedrowym i paczuli. Przykładem są tu perfumy Maderas De Oriente marki Myrurgia.

Skórzane, głównie na bazie miodu, tytoniu, dziegciu. Jasno wyczuwalna jest tu woń skóry i tytoniu.

Aldehydowe, kategoria dość nowa, utworzona, gdy to zaczęto używać aldehydów do tworzenia kompozycji zapachowych. Należy tu m. in. Chanel No 5.

Zapach powinien pasować do osobowości i trybu życia, pozytywnie działać na zmysły, a co za tym idzie wprowadzać w dobry nastrój i poprawiać samopoczucie. Podział na zapachy dla brunetek i blondynek to już przeszłość, wybór zależy tylko od kobiety, jej gustu, charakteru i intuicji. Nie powinno się sugerować  zapachem używanym przez koleżankę, na każdej skórze te same perfumy będą pachnieć inaczej. Nie powinno się także wybierać perfum ze względu na atrakcyjną reklamę, firmę, nazwisko kreatora czy opakowanie. Jak zatem trafnie wybrać perfumy dla siebie?

Testować perfumy powinno się na czystej skórze, najwyżej tylko trzy zapachy naraz. Nie należy oceniać zapachu rozpylanego na blotterze ( pasek papieru). Jeśli zapach z papierka wydaje się interesujący koniecznie trzeba przetestować go na skórze, na przegubie dłoni lub zgięciu łokcia, odczekać chwilę aż ulotni się alkohol i powąchać. Dopiero po pewnym czasie będzie można poczuć kolejną nutę zapachową.

Perfumy należy przechować poza zasięgiem światła i ciepła w starannie zamkniętym flakonie. Praktyczniejsze od flakoników z korkiem są wody z rozpylaczem. Pozwalają na spryskiwanie się pachnącym obłokiem, a przede wszystkim przedłużają życie perfum nie dopuszczając bakterii i tamując dostęp powietrza. Odstawiając perfumy na jakiś czas, najlepiej włożyć je do firmowego pudełka i wstawić do lodówki pod kątem, tak by wypełniły szyjkę butelki. W ten sposób zostaje zatrzymany dostęp powietrza do flakonu.

Zasada perfumowania jest tylko jedna: skrapiać perfumami te miejsca na ciele, gdzie krew krąży najżywiej, a więc: skronie, kark, przeguby rąk, dekolt, a nawet zgięcie pod kolanami. Wiele kobiet spryskuje również włosy. Aby zapach utrzymał się jak najdłużej, można zastosować starą, wypróbowaną sztuczkę: ulubionym aromatem skropić kawałek watki i umieścić go za dekoltem.