"Porą roku, która zazwyczaj najbardziej się dłuży jest zima, a najtrudniejsze do przetrwania są jej ostatnie tygodnie. Organizm zmęczony mało ruchliwym trybem życia, niedoborem światła słonecznego i chłodem, w krótkim czasie jest zmuszony dostosować się do nowego (wiosennego) rytmu. Proces adaptacji w nowych warunkach trwa około miesiąca. Często jednak towarzyszą mu nieprzyjemne objawy tzw. przesilenia wiosennego, takie jak: osłabienie i senność, bóle głowy, trudności z koncentracją, chwiejne nastroje, rozdrażnienie czy poczucie rozbicia i rezygnacji."
Za zdrowie.senior.pl
Piszę o tym ponieważ zauważyłam takie objawy u siebie. Wzrost strachu przed rzeczywistością, ospałość, brak entuzjazmu i popłakiwanie po kątach. Jeszcze tragedia spotęgowała to uczucie.
Wczoraj byłam u siotry. Ona jest o wiele bardziej twardo stąpająca po ziemi niż ja;) A także ma objawy przesilenia wiosennego!
Jak sobie radzicie z tym zjawiskiem?
