Wspomnień czas - studniówka. - Forum

Szkołę średnią kończyłam w stanie wojrnnym i niestety studniówki nie miałam .

W ub.roku minęło 45 lat od matury. Studniówkę pamiętam: najpierw przez kilka dni stroiliśmy aulę, gdzie miałą się odbyć. Każdego roku sala była w innym temaci. Niestety nie pamiętam jaki był temat naszej. Na studniówkę obowiązywał strój galowy czyli... biała bluzka i granatowa/ czarna spódnica. Nie wolno było zapraszać obcych na studniówkę. W tym roku był szczególny kłopot bo moja klasa IVC (były trzy A,B,C)była żeńska. Były bunty, rózne propozycje (chłopcy z młodszej klasy, ze szkoły z sąsiedniego miasta (mechanik). Nic z tego nie wyszło i byli tylko abiturienci i nauczycile. Nie pamiętam, żeby było mniej wesoło, atrakcyjnie. Poprostu zabawa szkolna (których było wiele, przynajmniej raz w miesiącu) tylko bardziej uroczysta. W mojej szkole do dziś obowiązuje strój galowy na studniówce. Nikt się nie buntuje przeciw wieloletniej tradycji. I to jest piękne.

Bardzo miło wspominam moją studniówkę Zaprosiłam jako osobę twoarzyszącą mojego obecnego Męża. Zgodził się ze mną pójść, mimo iż miał wtedy dziewczynę A ja byłam w nim tak zakochana, że nie wyobrażałam sobie, że mogłabym iść z kim innym

Ja na swojej studniówce nie byłam... tak się złożyło... a męża jeszcze wtedy pod "ręką" nie było bo go jeszcze nie znałam - zapoznałam pięć miesięcy później... he he he...

Była, minęła, mogła bym jeszcze raz..    Te dzisiejsze studniówki niczym nie przypominaja tych co były dawniej.. 

O nie...  Ostatnio w DDTVN swoje studniówki wspominali Anna Maria Wesołowska - sedzia, Tomasz Karolak - aktor i Rafał Brzozowski - piosenkarz i wszyscy byli zgodni... studniówka ta dawniejsza to jednak było to...

ja nie byłam na studniówce , nie kręciły mnie imprezy takiego typu i ludzie w klasie byli tacy ,że nie chciałabym sie z nimi bawić,tymbardziej ,że wszyscy znali sie od dawna ,bo chodzili razem i do podstawówki i zawodówki i do technikum ,a ja doszłam do nich jako ktoś nowy ,obcy ,inny . mieli potworzone swoje grupy ,a ja zdążyłam się skoleżankować z dwiema monikami ,a tylko z jedną do dziś utrzymuje kontakt. nie poszłam ,bo z kim jak nikt nie zawieszał na mnie oka ,a jak ja zawiesiłam ,to był zajęty ,iśc posiedzieć ,i potańczyc samemu ,to wolałam w domku spędzic ten dzionek. i dobrze ,że mnie tam nie było później wychodziły jakieś scesje postudniówkowe ,a ja miałam głowe spokojną ,że nikomu się nienaraziłam. nawet przed studniówką wychowawca klasy wezwał mnie do siebie i rozmawiał o tym dlaczego nie będzie mnie na tej uroczystośći wiedział ,ze się nie przelewa bo mama sama nas czworo utrzymywała i myślał może ,że to o kasę chodzi i chciał za mnie wyłożyć ,żebym była jednak powiedziałam mu ,że to nie pieniądze tylko Ci ludzie jakoś mnie nie pociągają i nie chcę się uśmiechać i udawać zadowolenia . zrozumiał i nie nalegał,a ja wciąż jestem zadowolona z tego faktu. niczego nie żałuję,studniówka odbyła sie bez mojego udziału i pewnie nikomu ,to nie sprawiało przykrości ,ze mnie tam niema :)

Pewnie że pamiętam ten dzień. Na studniówce byłam z moim obecnym mężem. Zabawa była na całego, nawet gdzieś mam płytę nagraną. Ubrana wtedy byłam w długa czarną lekko rozkloszowaną spódnicę i do tego miałam różowy gorset.

Byłam na dwóch studniówkach- na mojej i na Dominika. Zabawa do rana - wytańczyliśmy się, że ho ho :)

i ja byłam na studnióce ze swoim mezem, ale nie podobała mi sie

A ja nie bylam. Nie krecily mnie takie imprezy a poza tym bylam trzy tyg.przed porodem

Ja na studniówce byłam z moim mężem W sumie gdyby nie dobre towarzystwo to nie wiem czy była by taka udana. Jedzenie było średnie, mieliśmy DJ-a który sie nie popisał, a wystrój sali był w kolorach Intermarche Ale w sumie bawiliśmy się świetnie

ja na swojejstudniówce byłam z moim ówczesnym chłopakim-i to była porżka bo zepsu m całą imprezkę....za 2 lata poszłam z nim na jego (ale wyedy już ie byliśmy prą)...i z sali wyszłam jako jedna z ostatnich osób tak dobrze sie bawiłam....oczysiście bez niego:)

Studniówkę wspominam bardzo mile. To był cudny czas. Byłam na niej z moim bardzo świeżo upieczonym chłopakiem, który jest teraz moim mężem oraz z moją przyjaciółką. Studniówka, matura... to naprawdę był tak pięknie nierealny świat, że często zastanawiam się, czy na pewno nie zdażył...

Czas studniówek nadchodzi to i wspomnień czas.. 

Oj pierwszy taki wspaniały bal. Byłam wystrojona i przejęta, ponieważ prowadziłam program artystyczny podczas studniówki i miałam przedstawienie. Eh... wspaniałe chwile

Gdy ja zdawałam mature to ważniejszy był bal maturalny.Stdniówke mielismy w gronie szkolnym w auli,nie pamitam czy było jedzenie.Ubrani bylismy galowo ,wtedy modne były długie spódnice.Za to bal był z osobą towarzyszącą(zaprosiłam kuzyna)i świetnie sie bawiliśmy.

Na studniówce byłam ale szału nie było. Po pierwsze dlatego że były 3 klasy w tym moja żeńska -30 dziewczyn. Oczywiście nie można było zapraszać obcych. Były rózne propozycje dyrekcji: zaprosić klasę męską z sąsiedniego miasta (jakieś technikum), chłopców z klasy niższej (wtedy z X). Nie zgadzaliśmy się. Jedzenie było, trochę tańczyłam. Wzięcie mieli nauczyciele- a było ich trochę. Strój oczywiście galowy-biała bluzka i ciemna spódnica, a bal był w auli. I te przygotowania, strojenie auli to było najciekawsze i najfajniejsze. 
Na balu nie byłam, bo akurat z naszej wsi była pielgrzymka do Częśtochowy i wybrałam to zamiast balu. Do dziś nie jestem raczej rozrywkowa, chociaż kilka balów z mężem zaliczyłam.

Natomiast syn był aż na trzech studniówkach: 1) na swojej- z młodszą siostrą koleżanki 2) Na tej koleżanki- z tą samą siostrą i 3) na stódniówce tej dwukrotnej partnerki. Wiem, że mimo iż ona studiuje ostatni rok w innym mieście utrzymują kontakty. Czy to coś poważnego-trudno z niego wyciągnąć.

Ja na swojej nie byłam a na mężusia tak, z nim...

Studniówki nie wspominam dobrze ze względu na moją óczesną osobę towarzyszącą... No niestety nie spisał się za dobrze kolega, zamiast tańczyć ze mna wolała uganiać się za koleżanką z mojej klasy :) Minęło już sporo lat i dziś podchodzę do tego bezemocjonalnie, ale wtedy było mi bardzo przykro przez jego zachowanie. Nie byłam w nim zakochana - to był zwykły kumpel, ale zirytowało mnie jego niekulturalne zachowanie :) Tym sposobem studniówki nie pamiętam zbyt dobrze :)