Niesnaski w kuchni i nie tylko..... - Forum

A może synowa jest na tyle wygodna, ze jej się nie chce? Ja nie widze problemu, też nie od razu wszystko umiałam...Ale od czego są książki kucharskie i internet??? Twój Syn ma anielska cierpliwość...

Ma książki Mama ją zabezpieczyła, ale to wygoda i lenistwo

W takim razie syn w końcu też bedzie miał dość i jej to powie:) Trzeba czekać..

Masz bardzo wyvodną synową Basiu .Rozumiem Twój żal i rozgoryczenie . Uważam , że w dzisiejszych czasach każdy jest w stanie nauczyć się gotować . Można tego nie lubić , ale decydując się na założenie rodziny trzeba mieć  a uwadze także obowiązki z tym związane .

Ja miałam innego rodzaju doświadczenia. Lubiłam robić różne placki i pierogi. A mąż lubił je jeść. A teściowa nie uważała tego za obiad. I jak były np.pierogi, to kładła przed mężem kawał kiełbachy lub mięsa. Było mi bardzo głupio ale nie zmieniłam swoich kulinarnych zwyczajów. Przygotowywałam też i mięsne obiady. A mąż lubił i lubi jedzonko na słodko. A tesciowa nic nie wiedziała o upodobaniach swego syna. A tym raczeniem go kiełbachę chyba dawała mi coś do zrozumienia. A ja , taka głupia nigdy nie domyśliłam się!!!!

Mój brat ożenił się z dziewczyną, która nie lubi gotować i łagodnie mówiąc jest leniwa. Sama to przyznaje. Mój brat gotuje. Oczywiście zdarza jej się coś upichcić ale to są wyjatki. Ona wychodzi do pracy około godziny 11. Do tej pory to ja bym obiad już dawno przygotowała, żeby chłop wracając o 16 miał co zjeść, a mąż potem może pozmywać. Mój brat gotuje na 2 garnki, bo żona jego jest wegetarianką. Moją mamę szlag trafia i też czasem bratu coś podrzuci. Poza tym dziewczyna jest fajna, miła, wykształcona, ładna i widzę, że brat jest z nią szczęśliwy. Cóż zrobić ...

U ciebie baszko sytuacja jest ciut inna, bo syn zaczyna narzekać ... nic na siłę nie zrobisz, nie przekonasz, a podburzać nie ma co. Musisz czekać, kiedyś miarka się przebierze.

A i żeby nie było, jestem raczej nowoczesną kobietą i w domu mój mąż mi dużo pomaga.

Pod względem gotowania moja synowa umie i "rozpieszcza" syna - bardzo dobrze gotuje...

Ziemusiowi a teraz Tymciowi robi różnego rodzaju urozmaicone dania, deserki itp.

Syn też od czasu do czasu robi "swoje" dania np. gofry i naleśniki...

U mnie też Mąż gotuje. I umie gotować;) Gotuje wtedy, gdy ja jestem w pracy- wtedy kuchnia należy do chłopaków... Jednak nie chciałabym, aby Mąż gotował ciągle. Zresztą na taki układ mąż by nie poszedł:)

Wielu potraw nie potrafiłam ugotować , ale teściowa nauczyła mnie gotować zupy i wiele innych rzeczy których w domu rodzinnym nie robiłam. Maciek, umie gotować i to robi jeśli zachodzi taka potrzeba, zresztą lubimy gotować we dwoje:) on coś dorzuci, ja i całkiem smacznie nam to wychodzi:)

Jakiś podział obowiązków powinien być, a na miejscu syna bym się postawiła i tyle. Jak kobiety mogą postawić się mężczyźnie że wiecznie ich obsługiwać nie będą to i mozna odwrotnie...

Popieram:)

Dla chcącego nic trudnego,moja przyjaciółka przed ślubem nie potrafiła gotować Ba nawet wodę na herbatę przypalała,zarzekała się że nie będzie gotować.A po ślubie sama z siebie nauczyła się gotować,często dzwoniła do mnie co i jak zrobić itp,przeglądała książki kucharskie,przepisy w necie i się nauczyła.Jak to Ona powiedziała że gotowanie  sprawia jej przyjemność,jak mąż ze smakiem zajada.Teraz gotuję i dla synka.I jest naprawdę świetną gospodynią.Ja sama nie wyobrażam sobie żeby nie ugotować dla męża obiadu.

Chociaż bym niec nie umiała to nie chciała bym aby i jeszcze teściowa wnosiła coś w moje gotowanie. Też na początku nie wiele umiałam ale teraz bardzo sie cieszę że chwalą bo gotuję lepiej nix babcia. Cieszę się równiez jak moje dzieci coś w kuchni przygotują. Zawsze to pierwszy krok do samodzielności. 

Mój M. tez czasami pichci z czego bardzo się ciesze ale tylko wtedy gdy nie kręcę sie mu w domu hahha. Nawet ciasto zrobi!

Oboje z mężem nie umieliśmy gotować, oboje razem się uczyliśmy, oboje dzowniliśmy do teściowej, czy babci pytać jak zrobic to, czy tamto, przeglądaliśmy internet.

Dziś razem potrafimy coś razem upichcić, i mamy swoje ulubiopne potrawy :) Ja np piekę ciacha, mąz umie zrobić pyszne sosy, pizzę i naleśniki :)

Nie rozumiem tego bo ja bardzo lubie gotowac i duzo czasu spedzam w kuchni.Lubie patrzec jak moi domownicy jedza ze smakiem... Twoja synowa chyba po prostu jest leniwa i wykorzystuje swego meza,ktory jest jej ulegly

Uważam, że największą krzywdą, jaką można wyrządzić (oczywiście nieświadomie i z miłości), to wtrącanie się w problemy syna i synowej. Jeśli mają kłopoty, to muszą rozwiązać je sami. Zazwyczaj jest tak, że pomoc rodziców tylko zaognia sytuację i powiększa problemy.

Oczywiście jeśli syn zaczyna narzekać, że żona nic nie robi w domu, to jest to alarm, który powinien uruchomić szczerą rozmowę - ale tylko między nimi. W dzisiejszych czasach jest tyle publikacji (książki, net), że każda osoba, która tylko chce się nauczyć gotować, nauczy się.

Fajnym wsparciem dla synowej byłaby świadomość, że może zadzwonić do teściowej po poradę (jak ona przygotowuje to ulubione mięsko męża, co teściowa jeszcze dodaje do bigosu, że mąż go tak lubi...), myślę, że gotowanie dla męża i podrzucanie zapasów, to zły pomysł. Odebrałabym to jako bardziej jako atak i wtrącanie się, niż jako pomoc.

Coś żle zrozumiałaś to co napisałam wcześniej NIE WTRĄCAM SIĘ

Nie odbieram tego za wtracanie sie a za pomoc synowi na jego wyrazna prosbe.To nie ma nic wspolnego z wtracaniem sie,a juz na pewno tym bardziej z atakiem na synowa.

A może byś zagadała z synową i powiedziałą że jak ma ochotę to możesz jej pokazać jak ugotowac ulubione potrawy syna, że zawsze może do Ciebie zadzwonić i zapytac się jak to ugotować czy tamto.

Mimo , że nie mam żadnych problemów z gotowaniem , bo umiem i lubię gotować - nie lubię tego robić w obecności mojej teściowej . W piątek np. poprosiła mnie , bym usmażyła rybę na obiad . Zgodziłam się na to bardzo chętnie , gdyż ona sporadycznie da mi coś zrobić w kuchni . Przez cały czas stała za moimi plecami , dyktowała mi krok po kroku , kilkakrotnie to samo , co mam robić . Starałam się ignorować jej uwagi , a nawet instrukcje dotyczące zapalenia gazu . W pewnym momencie , gdy ryba smażyła się na dobre - teściowa podniosła patelnię i sprawdziła , czy zapaliłam gaz . Miałam wielką ochotę wyjść z kuchni , jednak szczęśliwie dokończyłam zadanie , ale bałam się , że w końcu wybuchnę .