znam małżenstwo , 12 letni syn. Ona totalnie uzależniona od rodziców, żyje pod ich "dyktando", nawet dziecko wychowuje bardziej z NIMI(!) niż z NIM. Od niedawna poszli na "swoje" miał nadzieję na lepsze. Teoretycznie, bo rzadko są sami...Glówny problem, przynajmniej On przedstawia jako porażkę to brak pożycia. Owszem zdarzy sie raz na kilka miesięcy...Sytuacja trwa od kilku lat...Ona twierdzi, że celem było dziecko i mąż nie jest jej do niczego potrzebny.....Żal mi Go ale chyba nie na miejscu jest moje wtrącanie się w tak intymne sprawy...O tej sytuacji dowiedziałam się 3-4 lata temu podczas Sylwestra; po kilku lampkach chyba łatwiej sie komuś wygadac i wygadał się....Nie sądziłam,że to trwa do dziś. Nie widze siebie tu w żadnej roli kurczę. Oceńcie czy ktoś z boku może coś zrobić?
