Gdzie nogi je niosą? KONKURS! - Forum

Kiedy jeszcze w brzuszku moja dzidzia była

Już o chodzeniu intensywnie marzyła

Bo nóżkami wywijała różne dziwne triki

Na pewno by chciała Befado buciki

Teraz już roczek niedługo będzie

I zacznie się przygoda z chodzeniem wszędzie

A takie małe stópki na najlepsze zasługują

I to buciki Befado właśnie gwarantują!

Do lasu, na łąkę i nad jezioro

Tam wszędzie będzie bardzo wesoło

Do supermarketu  i do piaskownicy

Tam nogi poniosą małą wędrowniczkę!

Nóżki moich dziewczynek najczęściej kierują się do pobliskiego parku,ponieważ znajduje się tam duży plac zabaw.Nie ma dla nich lepszego miejsca do zabawy.Jak tylko zaczynają sie ciepłe,wiosenne dni,właśnie na tym placu zabaw bawią się moje dziewczynki najchętniej.Są tam ich ulubione kręcone zjeżdzalnie,zamek,huśtawki,piaskownica,i wiele innych atrakcji,dzięki którym dziewczynki wracają do domu szczęśliwe(choć wcale nie zmęczone,nawet po kilku godzinach:-))

Mojego synka nóżki zawsze niosą na największy w okolicy plc zabaw. Tam może puścić wodze fantazji i na rozbudowanej zjeżdzalni bawi się w straż pożarną. Jest oczywiście najdzielniejszym strażakiem, który zawsze ratuje ... mnie i gasi pożar, który zawsze wybucha w miejscu, gdzie mnie synek ulokuje: somek, piaskownica, ławka. Może tak się bawić godzinami. Ciężko go zabrać do domu.

:)

WIOSNA to czas w który moje dziecko buszuje, i nowe podróże ciągle kreuje ! Uwiebia chodzić na spacery na pobliskie tereny, by czuć się na nich jak na środku areny! Bawi się wtedy, biega, kręci w koło niesamowicie - i chwyta po prostu za szczęście to życie !

Moje dzieci najczęściej wiosną bawią się :

G GONIĄC się w ogródku, omijając drzewa , łapiąc CHWILE

D DYNAMICZNIE zmieniają koncepcję, czekając na motyle

Z ZNAKOMICIE skaczą, przeskakują kamienie i kałuże

I IDEALNY czas właśnie wiosną ich dzieciństwu wróże :) 

E EMANUJE z nich chęć działania i ciągłej, ciągłej aktywności

N NATURALNIE i zwykły spacer sprawia im wiele przyjemności.

O ODKRYWAJĄ tajemnice różnych zakątków środowiska

G GENIALNIE spędzając czas na nóżkach w miłości ogniska

I INTUICJA im podpowiada, że najlepiej jest w ogrodzie

N NIEZWYKLE się cieszą, gdy słońce wychodzi w wiosennej pogodzie.

I INWAZJA ich werwy, aktywności i ciągłego chodzenia

O ORYGINALNIE powoduje, że zbierają dziecięce wspomnienia.

S SPRYTNIE chodzą z pieskiem na spacer, wychodzą na schody

A ATRAKCYJNIE grają w klasy i gonią się omijajac samochody !

I to wszystko robią po prostu w naszym ogrodzie :) Najchętniej spędzają czas wpólnie, razem. Uwielbiają trawę, kałuże i błotko :) A wiosną tego noe brakuje !  

Moje nóżki trzynaście miesięcy już mają

I dopiero teraz pierwsze kroczki stawiają.

We wszystkie strony pokój przemierzają,

 Świat cały ciekawy z radością zwiedzają.

Dwie nóżki, dwie stópki i dziesięć paluszków!

I choć dreptanie boso jest najlepsze dla maluszków,

To zdarzają się czasem takie sytuacje,

Że stópkom trzeba przygotować piękną stylizację.

Tup-tup-tup nóżki mnie przed siebie niosą

Po trawie przykrytej rosą,

Której słonko rano nie spiło,

Bo jeszcze dobrze się nie obudziło!

Będę biegać wesoło po plaży perlistej,

Zbiorę bukiet kwiatów na łące pobliskiej,

Zostawię odcisk stópki na piasku złocistym,

W kałużę wskoczę razem z dniem dżdżystym.

W lesie będę szukał z tatą oznak wiosny,

Zbiorę mnóstwo szyszek, które spały z sosny,

Piosenkę piękną mi ptaszek zaśpiewa,

Że urosnę duży jak te wszystkie drzewa!

Z mamą w ogródku nowalijki zbiorę,

Na pyszną kanapkę później je pokroję

I będę ganiał motyle po podwórku całym,

Przecież tyle jest zabaw gdy jest się dzieckiem małym!

Gdzie mnie nóżki poniosą? To dobre pytanie!

Jedną rączkę dam tacie, drugą podam mamie

I razem we trójkę na spacer pójdziemy,

Bańki mydlane puszczać będziemy.

Uwielbiam je łapać i patrzeć jak uciekają wysoko,

Mienią się fioletem, różem i w złoto,

Szybują w górę, chmurkom się kłaniają,

Uśmiechu ogromną moc sprawiają!

Uwielbiam tę zabawę, to będzie hit tej wiosny!

Gdzie mnie nóżki poniosą? W nowy dzień radosny!

 Moja córeczka to pełna żywiołu dziewczynka :). Gdy tylko wiosna zagościła, to w jej nóżkach energia się pojawiła :).  Wraz z wiosną biega, skacze, spaceruje, do zabawy przywołuje. Uwielbia zabawy na podwórku :). A najbardziej z koleżankami i kolegami, by wspólnie się dzielić swoimi pomysłami :). W ganianego nóżki z nią biegają, w chowanego razem z nią się chowają, a na huśtawce pięknie się bujają :). Na rowerze z przyjemnością sobie jeździ, na deskorolce ściga się z dziećmi a hulajnogą tak szybko pędzi :). Czasem myślę, że podwórko jest jej drugim domem :). Każdy krok, jest początkiem nowej drogi dla pięknych wspomnień. Dzieciństwo, to najpiękniejszy czas. Nogi mojej córeczki ponoszą ją tam gdzie szczęście, radość, beztroska :). 

Nóżki niosą Szyma małego
Do wszytkiego kolorowego
Co zobaczy, że się rusza
Zaraz tam w drogę wyrusza
Jeszcze lepiej gdy to mama
albo przesteń nie poznana
Bo niedawno zaczął chodzić
I ciągle w główce modzić
Mama nawet tata nie nadąża
A mały ciągle gdzieś podąża 
Uwielbia też za mamą chodzić
A jeszcze lepiej to jest gonić
Małe kotki lub też ptaszki
Biedroneczki no i ważki
Nogi ciągle gdzieś niosą
A przede wszytkim wiosną
Na plac zabaw oczywiśćie
Tam już dzieci rzeczywiście
Szymek towarzystwa szuka
Zawsze huśtawkę wyszuka
Lubi bujać się aż do nieba
Nad staw iść też trzeba
Bo tam są małe kaczuszki
Wielkie bułek smakoszki
Szymek lubi je karmić
Czasem nawet przekarmić
Spacerować sobie lubi
I oglągadać że  się budzi
Do życia wraca natura
No chyba, że wichura
Wtedy w domu zostaje
I inne zabawki dostaje




 

Nasza mała Hanutka uwielbia stąpać na swoich nóżkach. Za nic nie chce być wożona w wózku. Pomimo, że niedawno skończyła 2 latka, biega jak oszalała i zawsze swoje kroki kieruje na plac zabaw, gdzie są huśtawki, piaskownica, karuzela, domki zabawowe, ścianki wspinaczkowe, drabinki, zjeżdżalnia. Tam czuje się najlepiej, korzystając z różnych przyrządów, a przy tym nawiązuje pierwsze kontakty z rówieśnikami. Lubi też długie spacery po parku, gdzie jest staw, a w nim pływają łabędzie, kaczki. Często karmi je chlebem i jest wtedy cała szczęśliwa. Wygodne butki Befado na pewno pozwolą jej zajść daleko.

Czytając pytanie od razu w głowie usłyszałam: „Be, be, be kopytka niosą mnie”. I tak nucąc sobie dalej:

Jak dobrze być barankiem 
I wstawać wczesnym rankiem 
Wychodzić na polankę 
I śpiewać sobie tak:

Be, be, be kopytka niosą mnie.

Be, be, be kopytka niosą mnie.

odpowiadam śpiewająco na pytanie. Nóżki córci dzielnie kroczą świat odkrywać. Te nóżki nie odczuwają pośpiechu ani stresu. Są ciekawskie, szybkie, niedoścignione.  Nóżki mojej córci są żądne wiedzy i ciekawe świata. Niosą ją w krainę pełną przygód każdego dnia. O poranku bose stópki prowadzą wprost do sypialni rodziców. Drepczą cichutką i już pod kołderkę się wkradają. Ciepłem mamy otulone po lepszy sen zawędrowały. A wiosną najchętniej faunę i florę poznają. W każdą norkę zajrzą, a za motylkiem pobiegną, tak daleko jak nogi poniosą. Z zaciekawieniem kwiatuszka obserwują i w bukiecik dla mamy je kompletują. Niosą nóżki córcię w świat! Oby tylko zbyt szybko z ciepłego i bezpiecznego rodzinnego gniazdka jej nie wyciagnęły :)

Przyszła do nas Wiosna,

piękna i radosna.

Mój synek z tego powodu bardzo raduje

i na świeżym powietrzu wariuje.

Do domku na drzewie się wspina

i wielce uśmiechnięta jest jego mina.

To też na łące,

przygląda się małej biedronce.

Po naszych wydeptanych od najmłodszych lat ścieżkach spaceruje,

on na świeżym powietrzu dobrze się czuje.

Jego stópki na plac zabaw go kierują

i tutaj wszystkie atrakcje po kolei wypróbują.

Wiosenne szaleństwa: "To jest to!".

Cieszymy, się że jest już wiosna tak: "ohoho!"

Małe nóżki niosą moją córcię wszędzie, gdzie tylko jej dusza zapragnie ;) Moja mała pociecha jest bardzo energiczną, żywiołową i ciekawą świata dziewczynką. Dużo spacerujemy i chętnie łapiemy pierwsze promyki wiosennego słoneczka. Córeczka na swych małych nóżkach pokonuje kolejne kilometry podczas wspaniałej przygody, jaką jest życie. Jej małe nóżki szybko rosną, dlatego potrzebujemy kolejnej pary wygodnych bucików do przemierzania świata. Jeziora, morza, góry, dalekie kraje to wszystko jeszcze przed nami. Chciałabym, aby tej wiosny nasze nogi podążyły w nieco innym kierunku - do miejsca, w którym moja mała córeczka mogłaby spotkać mojego ukochanego Tatę, a jej Dziadziusia, który odszedł od nas ponad dwa lata temu i nie było mu dane poznać najmłodszej wnuczki. Bardzo ciężko było mi cieszyć się z tego, że rozwija się we mnie nowe życie, gdy musiałam patrzeć, jak inne życie gaśnie i nic nie można zrobić. Wtedy to moja mała iskierka, którą nosiłam w brzuszku dodawała mi siły. Bardzo bym chciała, żeby w czasie tej niezwykłej wyprawy Dziadziuś mógł choć raz przytulić, pocałować, czy zabrać na wiosenny spacerek swoją wymarzoną wnusię. Tylko, czy nasze nóżki nas tam poniosą...

Gdy po długiej, szarej, burej, ponurej jesieni i zimie wyjdzie słońce, to nie jest ważne, gdzie z córką idziemy, który kierunek obieramy...

To znaczy mnie jest bez różnicy, bo Natala ma trochę inne zdanie w tej kwestii :)

- Natala, gdzie wiosną lubisz chodzić najbardziej?

- Na plac zaaaaabaw!

Faktycznie, gdy się nad tym zastanowię, to nogi niosą nas w tamtym właśnie kierunku... Ale co tu się dziwić? Nie oszukujmy się - jesienią i zimą bardzo mało wychodzimy na plac zabaw, bo szybko robi się ciemno, i po przedszkolu w zasadzie nie ma po co się udawać w tamtym kierunku. Co więcej w tym właśnie okresie innych dzieci stanowiących integralną część placu zabaw jest jak na lekarstwo, by nie powiedzieć wcale. Powód? Patrz wyżej...

Więc kiedy zaświeci słońce, kiedy dni stają sie coraz dłuższe, kiedy zrzucamy z siebie grube ciuchy, kiedy czujemy na twarzy ciepły wiaterek, to Natala jak kania spragniona dżdżu, pędzi na plac zabaw!

Po pierwsze by zaznać wszelkich uciech związanych ze sprzętami tam się znajdującymi, a po drugie, by obcować z dziećmi, wymyślać zabawy, ganiać się i chować, wciągać w swoje zabawy mamę!

Natala nie oszczędza żadnego sprzętu - nogi niosą ją na każdą huśtawkę, pajęczynę, tor przeszkód, rurę, zjeżdżalnię. Wspina się na ulubione drzewa. Z koleżankami buduje domki z gałęzi, patykami rysuje na piachu. Zbiera kamyki. Śmiga na hulajnodze. Odwiedzi każdą dziurę i zakamarek.

I w sumie to tak jest prawie codziennie przez cały okres wiosny i lata :)

Mówię prawie, bo od wszystkiego czasem trzeba odpocząć - pomysłów na inne spacery i zabawy na dworze nigdy nam nie brakuje - uwielbiamy odwiedzać ulubione parki, a także poznawać te nowe, kochamy wycieczki za miasto, rodzinny czas na działce, spacery w deszczu i kałużach, dreptanie, dreptanie i dreptanie tylko po to, by u zaprzyjaźnionej Pani kupić nasze ulubione tradycyjne lody... Ach, jeszcze trochę... Ale to są już zupełnie inne historie, o wiosną nogi niosa moją dziewczynę przede wszystkim na plac zabaw!

Dla potwierdzenia, że to właśnie plac zabaw jest tym właśnie miejscem, za którym nogi tęsknią całą zimę, Natala stworzyła obrazek przedstawiający ją w jej królestwie <3

Mój syn to niestrudzony odkrywca Małego Wielkiego Świata, w którym wszystko jest na tyle fascynujące i nowe, że trzeba to zobaczyć, dotknąć  czy powąchać aby uśmiechnąć się, zdziwić lub wzruszyć.  Nic dziwnego, że nóżki  mojego smyka niosą go kierunku chwil, w których jest po prostu szczęśliwy. Do momentów, które wywołują na jego twarzy szczery uśmiech. Tymi chwilami są wiosenne spacery po leśnym parku, w trakcie których Jasiek poznaje otaczający go świat. Tu ma szansę zadumać się nad Źdźbłem trawy, przyjrzeć się spacerującej po listku biedronce, biegać za wiewiórką by poczęstować ją orzeszkiem czy wsłuchać się w koncert ptaków. Po drodze daje upust swojej energii i dziecięcej radości, która rozkręca się wraz z wizytą na pobliskim placu zabaw. Nóżki same niosą go do tych momentów, gdy zjeżdża ze zjeżdżalni entuzjazmu, kręci się na karuzeli pięknych, bo szczerych emocji czy unosi do góry na huśtawce beztroski. A potem, z uśmiechem na ustach i błyszczącymi ze szczęścia oczkami wraca spokojnie do domu, jeszcze na własnych, ale nie chcących już tak energicznie współpracować  nóżkach, by błogo zapaść w drzemkę. A kiedy słodko śpi swoje dziecięce sny, w główce na pewno obmyśla już jutrzejszą trasę swojej radości! 

Z reguły tam niosą nogi mojej córki gdzie jest świetna zabawa a najlepsza zabawa gdy zakazane Czyli najlepsze kałuże, rowy oraz wspinanie sie po drzewach o!! albo najlepsza zabawa w piaskownicy gdy wcześniej popada deszcz. Jako mama strasznie tego nie lubię bo ciężko pozbyć się mokrego piasku z ubrań a tym bardziej z butów. 

Pozdrawiam wszystkich którzy kroczą własnymi drogami ;-)

Maleńkie nóżki mojego synka każdego dnia nie tylko wiosną prowadzą do DZIADKÓW

Kacperek uwielbia z nimi spędzać czas.

Z dziadkiem wykonuje męskie zajęcia, czyli towarzyszy przy sprzątaniu pociętego drzewa, karmi pieski czy naprawia coś przy ciągniku.

Z babcią natomiast kurki odwiedza i pyszny obiad gotuje gdy mamy nie ma.

WIOSNA tym bardziej sprzyja kolejnym wycieczkom do ukochanych dziadków, którzy czasu mają sporo i chętnie bawią się z wnusiem gdy rodzice pracują :)

Kiedy słońce miło przygrzewa

Wychodzą na spacer dzieciaki,

Widzą jak ze snu budzą się drzewa,

Więc biegają wokół nich tak, jak psiaki.

Stęsknione zieleni i liści

Słuchają jak ptak w górze śpiewa.

Ich oczy już błyszczą z radości

I węszą, gdzie jeszcze wiosna rozbrzmiewa.

I tupią dzieciaki ze śmiechem

Wpadając do zimnej kałuży.

Ich radość odbija się echem

I nic już mrozu nie wróży.

Więc pędzą dzieciaki za wiosną,

By łąki wilgotne odkrywać,

Zobaczyć, czy kwiatki już rosną,

By bukiet dla mamy nazrywać.

Lecz mają dzieci zmarznięte nogi,

Przebyć więc muszą śliskie kamienie

I biegiem wracają w domu progi.

Po drodze spotkają jelenie.

Te miłe wyprawy wiosenne

Są zawsze odkrywcze po zimie,

Po białych pejzażach odmienne,

Szkoda,że wiosna szybko minie.

Pozdrawiam:-)

Kiedy wiosna nadchodzi,

każdy mały smyk gdzieś chodzi.

Moje dziecko wtedy do parku idzie i obserwuje,

jak ptaszek biega, jak pies figluje.

Na placu zabaw się bawi i nowe zawiera znajomości,

a ile przy tym jest śmiechu i radości.

Nad zalew idziemy i kaczek szukamy,

albo w piaskownicy babki układamy.

Wiosną małe stópki nie odpoczywają,

chodzą, biegają i rozrabiają.

Do dziadków idą w odwiedziny,

szczęśliwe są wówczas ich miny.

Albo za psem biegają stópki dziecka mojego,

jakby nie potrzebowały odpoczynku żadnego.

Ile energii mają, uwierzyć trudno,

mojemu dziecku z pewnością nie jest nudno.

Najchętniej po trawie chodzą nóżki mojego smyka,

bo po niej najlepiej się koziołki fika.

I nie ważne, gdzie wiosną moje dziecko spaceruje,

bo w bucikach maszeruje :)

Wiosną odkrywamy nowe miejsca, które oddalone są od zgiełku miasta, w których jest świeży powietrze, miejsca gdzie dzieci mogą się wybiegać a rodzice odetchnąć. I tak w ubiegłoroczną wiosnę nogi poniosły nas do przepięknego miejsca - Stadniny Walewice http://www.walewice.pl/ Również i w tym roku zew wiosny nadszedł z tamtej strony i nogi poniosły nas do wspaniałego kompleksu parkowo pałacowego z niesamowitą stadniną koni. Znaleźliśmy tam również pierwsze oznaki wiosny. 

Jesteśmy ze Zgierza pod Łodzią i mamy ten przywilej, że do Walewic nie mamy daleko, ale polecam jeśli ktoś będzie w pobliżu, aby to właśnie tam powitał wiosnę. Piękny, zadbany pałacyk, który w określonych godzinach można zwiedzać z przewodnikiem. A historia jego jest ciekawa, bo jakby nie było to właśnie w Walewicach Napoleon Bonaparte spotykał się z Panią Walewską.

I niesamowite miejsce dla dzieci, mogą się wybiegać, wyspacerować, zarówno po części parkowej, która do niedawna nieco zaniedbana, obecnie jest porządkowana, a także podziwiać konie, nie byle jakie, bo najbardziej szlachetne i pieknę rasy. 

Warto również podkreślić, że po całym obiekcie można spacerować za darmo, oglądać konie na wybiegu i te w stajniach, dbając o zachowanie ostrożności, aby dzieci ich nie wystraszyły. Można również smacznie i niedrogo zjeść.

Polecam wszystkim, aby poniosły was nogi do Walewic, bo warto. To ciekawe miejsce, gdzie dzieci w czystym powietrzu beztrosko spędzą czas a rodzice wypoczną. Nas nogi poniosły tam i w tym roku :)

Nagrody wędrują do:

I MIEJSCE: beata79

II MIEJSCE: et1978
III MIEJSCE: oliwka
IV MIEJSCE: lidka85

V MIEJSCE: paulitta

 Wow ale się cieszę...