Doby człowiek - Forum

wydaje mi się, ze kazdy z nas w zyciu zrobił wiele dobrych uczynków. Osobiście zrobiłam tez duzo dobrych uczynków, cieszyło mnie kiedy mogłam komus pomóc. Miło jest widzieć i czuc się potrzebnym i docenionym. Wokół mnie nie ma typowo dobrych ludzi, którzy sa ciagle zyczliwi, uprzejmi. Fakt, że zdarzaja się ludzie nadzwyczaj wspaniali, co wszystkich szanuja, nikogo nie obraża, sa cierpliwi i trzymaja nerwy na wodzy, wybaczają. Podziwiam takich ludzi, bo ja jestem znowu osoba troche mściwa, jeżeli ktos mi cos złego zrobi to ja nie zostawie tego w spokoju i musze kontratakowac. Czsami wydaje mnie sie, że kodeks hammurabiego "oko za oko" jest mi bliski. Zdarza sie owszem, że odpuszczam, ale to w wyjatkowych sytuacjacki, kiedy wiem, że może przerodzić sie to w ostry konflikt

dobre serce ma każdy człowiek,tylko musi pozwolic mu sie ujawnic

Jestem dobrym człowiekiem, tylko nie mam szczęścia do ludzi

Dobroć człowieka to pojęcie względne. Bo jeśli jest się dobrym dla jednych, to cierpią inni. Nie można być dobrym dla wszystkich. 

A co jest tą dobrocią?

Pomaganie we wszystkim? Wysłuchiwanie o kłopotach? Rezygnacja ze swoich marzeń na rzecz potrzeb innych?

Ciągłe uśmiechanie się pomimo, że tak naprawdę chce nam się płakać? 

Pocieszanie innych, że będzie lepiej gdy wcale tak nie musi być i się nie stanie?

Dawanie komuś nadzieję a siebie jej pozbawiając?

Wyręczając innych w wykonywaniu obowiązków, które do nas nie należą?

Czy po prostu żyć w zgodzie ze swoja naturą? Bo dla nas jest to najlepsze.  

Ładnie to Duniu napisałaś.

A może to taki człowiek który nie przchodzi obojętnie obok nieszczęścia drugiego człowieka..?

Takich poświęceń nie oczekiwałabym od innych , absolutnie

W każdym człowieku chyba jakieś dobro drzemie,  tylko od niego zależy czy stanie się nim...

Jednym przychodzi to z łatwością i w każdej sytuacji stara się tę dobroć okazać, drugim przychodzi to z trudem...

Nie należy też ze swoją dobrocią obnosić się i na siłę ją okazywać bo skutek może być przeciwny do zamierzonego...

Po prostu - należy być dobrym człowiekiem a na pewno zostaniemy za to docenieni...

dobry człowiek ,to ten ,który jest przepełniony miłościa do bliźniego .staje w obronie słabszych ,skory do pomocy innym nie oczekujący na materialne wynagrodzenie mu jakiegoś uczynku ,bezinteresowny ,empatyczny ,traktujący innych z godnością i całą dobrocia jaka ma w sercu.uszczęśliwiający ludzi najdrobniejszym gestem -otarcia łez gdy nasza bezradność i problem przerosły nas samych ,udzieli prawdziwych rad i szczerego pocieszenie ,bez względu na kolor skóry,poglądy czy nawet zło jakie może kiedyś ten ktoś wyrządził.nie bogaci się cudzym kosztem i nieweseli się z cudzych nieszczęść .wiele jeszcze bym mogła tak tu tych cech dobrego człowieka wymieniać ,ale te najważniejsze wydaje mi się ,że ujęłam resztę możemy sobie dopowiedzieć . 

obok mnie jest niewielu takich dobrych ludzi ,ale jeszcze ten gatunek istnieje .jest ich mała garstka ,ale wiem ,że potrafią pomagać i zasługują na tytuł dobrego człowieka.jednak znaczna  większość sąsiadów tych bliższych i tych dalszych przysłoniła sie pychą,życzliwość przerodziła się w chęć czerpania ze wszystkiego korzyści,nie potrafiący przyznać sie do swojej niedoskonałości egoiści i ich chęci cieszenia sie ludzką krzywdą . najważniejsze ,by nie dopuścić do przesiąknięcia siebie ich negatywnymi cechami i działać zawsze tak ,by nie krzywdzić innych ,a umieć pomóc ponownie podnieść się z upadku .