Konkurs: wygraj bony zakupowe z Merlin.pl! - Forum

aka pamięaj jedne i drugie :) Takie z bohaterami Bevery Hills małam, było szaleństwo :) doskonały zbiór!

A kto pamięta ?

Kredki i długopis z kolorami super;)

Pamiętamy, pamiętamy... i niezapomniana gumka myszka...

Ale z tamtych czasów namilej wspominam "Elementarz" Falskiego i pierwsze czytanki z niego...

i pierwsze czytanki z niego... proste, zrozumiałe i polskie imiona w nich...

A piórniki z tamtych lat...

Pamiętam go z rodzinnego domu...uczyłam się na nim pierwszych liter, zanim jeszcze poszłam do podstawówki. 

Tak sobie myślę i myślę i przychodzą mi na myśl jeszcze inne super - rzeczy dotyczące mojego dzieciństwa. Może dlatego, że jednym - a raczej jedynym "gadżetem" z postaciami z bajek który posiadałam, były legginsy z bohaterami bajki Timon i Pumba. Pamiętam je do dziś! Nawet trochę żałuję, że z nich wyrosłam! ;) Wspominam też wszystko co pyszne, kruchutkie, balonowe, ciągnące, kwaśne i ... SŁODKIE. Żarłokiem byłam od zawsze :) Podczas zabawy na ulicy smakowałam gum balonowych - najczęściej Turbo ;), oranżady w proszku, oczywiście : na sucho, czekoladowych gwiazdeczek - magic stars od milky way i wiele wiele innych pyszności. Podczas choroby był za to problem, gdyż saszetki Vibovitu znikały z szafki w tempie strusia pędziwiatra, a mama nie nadążała kupować kolejnego opakowania, zawsze jednak zdążyła się lekko zezłościć, ale... musiała znów odpuścić! No cóż :) Siostra na szczęście nie podbierała mi mojego lekarstwa na smutek, bo sama miała Visolvit - preparat dla odrobinę starszych, o ile mnie pamięć nie myli ;)

W szkole panował jeszcze szał na kolorowe karteczki z postaciami z "kreskówek" - ułożone starannie w segregatorze, bajka do bajki, wzór do wzoru... Podwójne wymieniało się na inne, nowe, lepsze, ciekawsze... i już pół dnia było z głowy, taka była radość i zachwyt! Chyba pokuszę się o stwierdzenie, że mało kto potrafi dzisiaj aż tak się cieszyć! :)

W tym jednym momencie przeniosłam się do tamtych lat - uczucie niesamowite! Polecam!

P.S.1. Założę się, że jeszcze przyśni mi się ten przystojniak z IV B!- lepiej późno niż wcale, a co! :O)

P.S.2. Życzę wszystkim beczki śmiechu przy korowodach wspomnień. A jest się z czego śmiać! :)

zespół Kelly Family-i mój ulubieniec Paddy Kelly-miałam wszystkie ich kasety.Pamiętam jak z koleżanką spierałyśmy się że On zostanie naszym mężem.Do dzisiaj śmiejemy się z tego:)

Za "moich" czasów szczytem marzeń był zeszyt z tabliczką mnożenia na okładce, niestety wiejski sklep, nazywany szumnie "domem towarowym" takich zeszytów miał ograniczoną ilość, więc na zeszyty zakładało się okładki. Jednokolorowe, plastikowe, które zwykle były za małe na grube bruliony. Nieco później zamiast okładek używało się plakatów z gazet, np, z Modern Talking, Europe, Lihmal, Harrisonem Fordem, Tomem Cruisem, Richardem Chamberlainem. Idolami nazwać ich raczej nie mogę ani wzorami do naśladowania. Później, w szkole średniej większe znaczenie miała zawartość zeszytu niż jego okładka. 

Te wspomnienia wzruszają mnie...nigdy o nich nie zapomnę, nigdy nikt ich nie zabierze, nie wszyscy zrozumieją je...
Choć czasu już minęło wiele, one są nadal żywe i trwają, gdzieś we mnie, na serca dnie...

Jako dziewczynka pamiętam Smerfy i wymianę naklejkami. Na obłożonych książkach i zeszytach widniały wizerunki malutkich niebieskich ludzików. Codziennie sprawdzaliśmy w klasie, kto ma ich najwięcej. Pewnego dnia udało mi się być tą pierwszą. Baaardzo się cieszyłam, bo dzięki koledze, który podarował mi aż...2, za pracę domową ( hi, hi, to był dobry interes), uzbierałam najwięcej...z tą bajką wiąże się także moje największe marzenie: ogromnie chciałam być tak piękna jak Smerfetka, której włosy po prostu mnie oczarowały. Oglądałam bajkę, a mój ogromny podziw skupiał się na jej włosach...ach, co ja bym oddała, by mieć takie cudowne włoski...ale pomimo moich próśb nic się nie działo...byłam zdziwiona, dlaczego, przecież obiecywałam solennie i uczciwie. Zbierałam także naklejki z gumy Donald i przepadałam za wydmuchiwaniem wieeeelkich balonów z tych gum.

Byłam nastoletnią dziewczynką, gdy ...pewnego dnia wiele się zmieniło...przyszła moda i trend, który opanował chyba wszystkich, bez wyjątku..uwielbiałam zespół "New Kids.." i ich fantastyczną muzykę. Byłam wdzięczna rodzicom, że pozwolili mi dosłownie caluteńki pokój wykleić plakatami Kidsów...:) choć nie tylko ich. Gdzie nie spojrzałam, ich twarze widziałam. Nawet na łóżku patrząc na drzwi, gdzie też zawiśli...oj, nie miałam dla nich zbyt dużo litości z tym wieszaniem...:) młodzi, przystojni i "eleganccy" hmmm, teraz młode dziewczyny powiedziałoby pewnie, że nie. Gusty się zmieniają, ale dla mnie byli wyjątkowi: uroda i talent w jednym. Znałam też dobrze przeboje Modern Talking: ich muzyka była niezwykła, rozpoznałabym ją na drugim końcu świata.

Były też filmy, które mnie urzekły. Miały w sobie coś. Nie mogłam przegapić Beverly Hills 90210: historię i szkolne przygody przyjaciół, ich rozterki i radości śledziłam bardzo uważnie, zerkając na nich nieśmiało...na tyle, że nie odważyłam się w żadnym zakochać, uważałam, że są poza moim zasięgiem i ta blokada trochę pomogła. Niektórzy bohaterowie filmowi mi się podobali: ci z Beverly Hills, Robin Hood wspomniany wcześniej, Mac Gywer.
Zaś fascynowała mnie inteligencja i bystrość umysłu, determinacja i trafna ocena rzeczy wistości...a czyja? Sherlocka Homelsa. On był takim niedoścignionym wzorem genialnego myślenia. Garstka wydarzeń wystarczała mu, by trafnie ocenić
sytuację...to był ktoś...zawsze myślałam. Jakby tu stać się takim mądrym detektywem. Od razu, na początku filmu, wybierałam tego, kto mógłby być potencjalnym winowajcą. Nawet się czasami udało..:) 

Teraz, kiedy za chwilę moje dziecko pójdzie do 1 klasy, nie wiem czy jestem w stanie ogarnąć tych wszytkich dziecięcych bohaterów. Gdzie Miś Uszatek, Baltazar Gąbka czy Koziołek Matołek. Choć syn zna te bajki, to woli oglądać Wojownicze Żółwie Ninja, Legendy Chima, Lego Ninjago, a przede wszystkim Spongeboba. Tak lubi Kanciastoportego, że na bal przebierańców chiał iść tylko w jego przebraniu. Niestety, odpowiedniego kostiumu nie mogłam nigdzie kupić, więc...uszyłam sama. Syn był najszczęśliwszym dzieckiem na świecie!

Moje wspomnienia na temat muzyki zaczynają się już od najmłodszych lat... A były to FASOLKI :) Słuchane oczywiście z kaset magnetofonowych! A przy tym było jesZcze śpiewanie i tanczenie... 

W szkolnych latach, jak najbardziej zespoły: SPICE GIRLS oraz BACKSTREET BOYS! A wtedy wszystkie gadżety  były z wizerunkiem tych właśnie zespołów :) Kolekcjonowało się mnóstwo rzeczy, wymieniało, kupowało... 

A w czasach liceum, kiedy to najlepsze były imprezki, słuchało się dużo i  wszystkiego... Lecz mi najbardziej zapadła w pamięć jedna artystka z tą jedyną piosenką: JANIS JOPLIN "Piece of my heart". Kojarzy mi się ona z najlepszymi ludźmi, super imprezami i szalonymi latami młodości :) Wspomnienia nie do opisania i nie do zapomnienia!  Do tej pory zdarza mi się nucic tą piosenkę a gdy ją słyszę, uśmiech pojawia się na buzi :) Ach, co to były za czasy...

Ojej, zapomniałam o tak ważnej grupie muzycznej, jaką było DISCO POLO! Pamiętam, jak tata włączał w każdą sobotę chyba polsat i tam był program Disco Polo Live lub Disco Relax :) To były nuty... Shazza, Bayer Full, Amadeo, Janusz Laskowski no i wreszcie Boys!  Troszkę różniło się tamte DIsco POlo od tego, co teraz mamy. Muzyka skoczna, rytmiczna, proste słowa więc szybko wpadała w ucho ;) Przecież do tej pory, na weselach jest to muzyka, przy której człowiek najlepiej się bawi! 

A kto miał taką kolekcję? Ja tak

Miało się miało... i kolekcję pudełek po zapałkach, po papierosach, puszek do piwa, naklejek itp. ... co za czasy...

Książkową idolką była w dzieciństwie "Ania z Zielonego Wzgórza" - strasznie wciągnęły mnie te jej przygody... Niesamowita lektura! A trochę poźniej była Renee Zellweger, która była głowną bohaterką w książce, jak i w filmie. Nie ma co porównywać, książka o wiele lepsza :) A przeczytałam trzy, autorstwa Helen Fielding : "Dziennik Bridget Jones", "W pogoni za rozumem" i "Potęga sławy". Wszystkie super, i do śmiechu i do łez... do tej pory je mam. No i jeszcze jedna książka, która jest niesamowitą wakacyjną wyprawą - "Niebiańska plaża". I tu w roli głównej nikt inny, jak Leonardo Dicaprio :)

Mój synek uwielba przygody Scooby Doo.  Ogląda wszystkie odcinki, żadnego nie przepuści.. No i oczywiście zamarzył sobie aby mu takiego pieska kupić. Potem troszkę podrósł i wymyślił że jak będzie duży to będzie miał takiego pieska i zostanie detektywem. Będzie rozwiązywał zagadki a piesek będzie go bronił i mu pomagał! Ze wszystkich pomysłów naszgo synka ten przetwał najdłużej. 

Nawet ze swoim kuzynem wymyślili że najpierw coś napsotują a potem będą rozwiązywać ,,ten problem" Fajnie bo do zabawy zaprosili nawet swoją młodszą kuzynkę z którą dotychczas nie chcieli się bawić  

Ja się bardzo cieszę bo oderwali się w końcu od komputera a ich wyobraznia jest na najwyższych obrotach. Tylko naleśniki muszę im smażyć częściej bo twierdzą że to są ,, skubi-placki!." Więc i apetyty im dopisują.

Przypomniały mi się ze szkolnych lat, moje wypracowania, opowiadania i rozprawki pisane właśnie na temat swojego idola, ulubionej postaci czy znanej osoby. I ja zawsze opisywałam jedną i tą samą osobę, która w moim życiu bardzo wiele znaczyła, znaczy i tak będzie cały czas... a jest nią moja MAMA! :) To osoba o dobrym sercu, kochana, miła dla innych, służy pomocą, zawsze uśmiechnięta, pogodna i optymistycznie nastawiona do życia :) Mama jest lekarzem, dlatego od początku ją podziwiałam i zawsze marzyłam, że jak dorosnę to ja też zostanę lekarzem... (hmm było blisko, jest ta sama dziedzina) :) Nie raz chodziłam do jej gabinetu i ważyłam się, mierzyłam, kładłam na leżankę, zakładałam stetoskop, wypisywałam recepty... Mama była dla mnie prawdziwym przykładem na to, że trzeba pomagać innym bo warto! A w domu razem z rodzeństwem i kuzynkami lub przyjaciółmi, bawiliśmy się w szpital. Mieliśmy całą stertę zabawek i tzw. doktorów, które służyły za przyrządy medyczne. Ale to była zabawa! Po latach, gdy spotykamy się z tymi ludźmi, wszyscy pamiętają i wspominają te zabawy w słynny szpital :) Także mój IDOL wciąż jest moim IDOLEM :)