Komu przeszkadzają niepełnosprawny Piotrek i jego tata? - Forum

Ja zawsze powtarzam:  dzisiaj jesteś zdrowy a jutro i Ty możesz być tak niepełnosprawny, jak on...

Ludzie jednak chyba nie myślą tymi kategoriami dopóki ich coś takiego nie spotka... szkoda...

Szkoda że ludzie są tak podli.

Mój mąż jest niepełnosprawny.

Został niepełnosprawny w wieku 10 lat- z powodu kleszczowego zapalenia mózgu

Dziś jest normalnym, zdrowym facetem, poza tym cierpi na epilepsję , która objawia się rzadko atakami, ale jednak. Różnie ludzie reagują...

Pani doktor mojego męża- neurolog- mówi, że zna 2 przypadki osób w Polsce, które z tak ciężkiego zapalenia wyszły cało i normalnie funkcjonują na co dzień. 

Kolega męża niepełnosprawny stał się wwieku 4 lat- w przedszkolu upadł po prostu...

Nie zawsze jest się niepełnosprawnym od urodzenia- ludziom/dzieciom niepełnosprawnym trzeba pomagać i dawać nadzieję- bez przyjaciół może się to nie udać! Musi być kilka osób, które wierzą w wyzdrowienie.

Dokładnie.

Mój Oskar urodził się zdrowy a w wieku 4 latach stracił słuch.

Tez miałam wielokrotnie rozmowy bo Oskar krzyczy,on siebie nie słyszy.

Często stuka,tupie,głośno mlaska.Jak się na coś uprze a ja nie ustępuję to wtedy się wydziera.

Nic na to nie poradzę

nię bedę ustępować i całemu światu tłumaczyć bo już nie mam na to sił.

Ostatnio sasiad mi powiedział,ze Oskar mocno krzyczał.Porozmawiałam z nim tylko dlaczego sąsiad zapomina o sobotnich imprezach które urzadza w domu a ja z dziećmi nie mogę spać.

Często rozmawiam z ludzmi którzy myślą,że w szkole dla niesłyszących jest bardzo cicho ale dziwią się kiedy mówię jak tam jest bardzo głośno.

Kazda inność jest nietolerowana i to się nie zmieni

Kasiu! Aby być tolerancyjnym w  stosunku do chorych i inaczej zachowujących się z powodu choroby ludzi, trzeba być po prostu mądrym. A obserwując nasze społeczeństwo widać jak wiele osób jest po prostu głupimi do szpiku kości ludźmi. Głupoty nie widać i nie ma na nią lekarstwa. 

Bardzo podziwiam matki chorych dzieci. I ich walkę ze wszelkimi chorobami. Mam kilka takich koleżanek i znajomych i widzę na codzień ich starania aby dzieciom stworzyć dobry i przyjazny dom i świat. 

Jest im bardzo, bardzo ciężko. I to one są dla mnie idolkami i wzorem do naśładowania. A nie jakieś durne celebrytki wszystko jedno jakiej maści. Czy aktorki czy dziennikarki.

Dokładnie . wtedy diametralnie wszystko się zmienia .

święte słowa... nigdy nie wiesz czy i kiedy znajdziejsz się w podobnej sytuacji...

Nie rozumiem taki ludzi, ja dla takich osób bym serce oddała, ostatio ryczałam w autobusie jak widziałam chlopca wozku z porażenie biedny krzyczał tak mu gorąco było ojciec Go wachlował a on biedny wył a ja płakałam w ukryciu. Praiw codziennie widzę tego tatę ( chyba samotnego) jak tacha tego dzieciaka , jak wiele mu poświęca i za każdym razem przeżywam to ogromnie i myślę a może potrzebują pomocy....

http://dziendobry.tvn.pl/wideo,2064,n/bogusia-i-bartek-historia-zwyczajnej-milosci,91035.html

A tu o pieknej miłości niepełnosprawnych.

Wiem cos o tym, na początku tłumaczyłam, że te zachowania nie zależą od dziecka Byli tacy co rozumieli , ale byli i są ludzie, którzy nie akceptuja takiego zachowania Wiele schorzeń nie pomaga mu w normalnym funkcjonowaniu Zamknął się w sobie Dobrze się czuje tylko w swoim towarzystwie Często słyszę, naucz mnie albo napisz na kartce Ludzie są okropni , nie wszyscy, ale są...

kiedys jechala aurobusem i wsiadla Pani z chlopcem, dziecko bylo z zespolm dauna, krzyczal w autobusie mial takie charakterystyczne odruchy. Na co pewien Pan zwrocil jej uwage ze z debilami sie nie jezdzi komunikacja miejska. Bylam w szoku, myslalam ze zaram mu palne w ta jego pale, ale opanowalam sie i zwrocilam mu uwage ze niekulturalne gbury tez nie pownny jezdzic z porzadnymi ludzmi. Ludzie potrafia byc podli. 

Świat jest okrutny a ludzie jeszcze bardziej.Niestety okrucieństwo jest duże wszędzie ale gdy się mieszka w małych miejscowościach z dala miasta i trudno jest się gdziekolwiek dostać to widać to wszystko jeszcze bardziej.Można tylko wspierać ludzi niepełnosprawnych i tych którzy się nimi opiekują aby wiedzieli, że mogą na nas liczyć gdyby potrzebowali pomocy.Trzeba dawać im szanse na normalne życie i zwracać uwagę tym wszystkim nieczułym gburom aby ich było mniej.

Każdy zasługuje na równe traktowanie z innymi. Bo nie ukrywajmy, że życie jest kruche i nie wiadomo co nas spotka jutro.

Jak zawsze Wielkie serduszko