brak ojca a wychowanie dziecka - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

13 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 9560

AgAtA28

Zarejestrowany: 29-04-2008 13:33 . Posty: 246 IP:

2008-10-08 10:27:18

8 października 2008 10:27 | ID: 7446

jakie mogą być konsekwencje tego że chłopiec wychowuje sie bez ojca? czy słyszeliście moze o jakiś typowych objawach u dzieci z niepełnych rodzin?

1
usunięty użytkownik

2008-10-08 11:18:00

8 października 2008 11:18 | ID: 7452

Znam wiele takich osób z niepełnych rodzin, jestem jedną z nich...Obecnie rezygnuje się z określenia "rodzina niepełna" na rzecz takich sformułowań jak "rodzina monoparentalna", "monorodzicielska", "minimalna" Myślę, że takie dzieci są przywiązane bardziej do rodzica, przez którego zostali wychowani. Nie oznacza to, że ktoś kto wychodzi z takiej rodziny jest maminsynkiem. Myślę, że taka osoba zna wartość rodziny. Ponadto rodzinom monoparentalnym często przypisuje się mniejszą zdolność do wychowywania dzieci oraz nieprawidłową atmosferę wychowawczą. Ale moim zdaniem to czy z dzieckiem będzie wszystko w porządku zależy od tego jakie wartości zostały mu przekazane, niezależnie od tego ilu miało sie rodziców.
2
usunięty użytkownik

2008-10-08 11:46:45

8 października 2008 11:46 | ID: 7456

Pięknie to opisałaś Judimm... Podpisuję się pod Twoimi słowami obiema rękami.
3
AgAtA28

Zarejestrowany: 29-04-2008 13:33 . Posty: 246

2008-10-09 12:20:23

9 października 2008 12:20 | ID: 7520

mi też bardzo się podoba jak to opisałaś. wiele w tym prawdy. mój synek jest nerwowy i nadpobudliwy chcociaż bardzo się staram wychowywać go w spokoju. czy myślicie ze może to być związane z brakiem kontaktow z ojcem?
4
usunięty użytkownik

2008-10-09 13:12:38

9 października 2008 13:12 | ID: 7527

Odpowiedź na #3
On na pewno czuje, że czegoś brakuje w jego rodzinie. A czuje to zapewne od Ciebie AgAta. Nasze emocje i odczucia udzielają się naszym pociechom podświadomie. Myślę, że jeśli chcesz by twój synek był mniej nerwowy i zestresowany, powinnaś zacząć od siebie. Rozstania rodziców są ciężkie, może tak do końca jeszcze się z tym nie pogodziłaś... Trzymam kciuki.
5
AgAtA28

Zarejestrowany: 29-04-2008 13:33 . Posty: 246

2008-10-09 13:26:55

9 października 2008 13:26 | ID: 7529

Judim dziękuję za dobre rady ale to nie to. ja jestem szczęśliwa że nie mam już kontaktu z ojcem mojego synka tylko denerwuje mnie że on nie chce znać własnego dziecka. ja nie musze się z nim widzieć ale synek powienien. na szczęście udało mi się znaleźc kogoś kto mam nadzieję będzie ardzo dobrym ojcem dla mojego dziecka
6
usunięty użytkownik

2008-10-09 13:53:30

9 października 2008 13:53 | ID: 7533

Odpowiedź na #5
Tak właśnie myślałam, i cieszę się, że to nie to, co napisałam. Myślę, że ten "ktoś" to bardzo dobry pomysł, nie tylko dla synka ale i dla Ciebie... Powodzenia.
7
AgAtA28

Zarejestrowany: 29-04-2008 13:33 . Posty: 246

2008-10-10 09:36:35

10 października 2008 09:36 | ID: 7571

Odpowiedź na #6
dziękuję ci bardzo. niestety ten drań mój były to typowy pies ogrodnika sam nie weźmie i nikomu nie da. robi wszystko żebyśmy nie ułożyli sobie zycia :/
8
dziecinka

Zarejestrowany: 07-05-2008 11:21 . Posty: 26147

2008-10-11 18:02:14

11 października 2008 18:02 | ID: 7620

czyli niedobrze. ale staraj się walczyć o swoje. a jesli chodzi o temat główny, to uczą,ze brak jednego z rodziców ma skutki w dziecku. jednak moim zdaniem lepiej miec jednego dobrego rodzica niż dwoje złych lub żadnego.
9
usunięty użytkownik

2009-10-15 11:27:52

15 października 2009 11:27 | ID: 63263

"W okresie nauki szkolnej dziecka ojciec jest idealizowany, staje się pierwszoplanowym obiektem ważnych relacji, a nawet może awansować do roli mentora, podziwianego za swoje zdolności i zalety. Obecność kochającego ojca pogłębia i wzbogaca tożsamość płciową syna. Chłopcy chętnie chwalą się tym, kim są ich ojcowie, co potrafią i posiadają, by w ten sposób wzmocnić swoje własne poczucie wartości oraz pozycję w grupie rówieśniczej. " To cześć artykułu prof Marioli Bańko w bycrodzicem.pl (http://www.bycrodzicem.pl/index.php?id=103) To prawda. Tak właśnie było i ze mną. A jak się nie ma takiego ojca albo ma się ojca który pije, to jest podle dla dzieciaka. A z doświadczenia powiem, że bez ojca da się żyć, ale zawsze czułem się trochę gorszy i nic tego nie zmieni. I nigdy nie zapomnę, że go nie było, gdy go potrzebowałem. A może jednak był i dlatego jestem kim jestem dzięki niemu.
Open your arms to change, but don`t let go of your values.
10
Bartt

Zarejestrowany: 06-05-2009 22:23 . Posty: 5452

2009-10-23 23:13:51

23 października 2009 23:13 | ID: 67086

Gdy rodzina jest niepełna i brakuje w niej ojca, chłopiec nie ma wzorca męskości. Musi go szukać u kogoś innego. Często szuka go u kobiet/dziewczyn - próbuje z ich zachowania i oczekiwań wobec niego wywnioskować jakim powinien być facetem. A to nie tędy droga, bo kobieta nie zrobi z chłopca mężczyzny. Tego dokona tylko drugi mężczyzna.

Idź wyprostowany wśród tych, co na kolanach...
11
mamuska57

Zarejestrowany: 12-11-2009 12:39 . Posty: 9

2009-11-12 14:12:02

12 listopada 2009 14:12 | ID: 77344

Czesto takie dzieci sa zagubione i maja male poczucie wlasnej wartosci. Dlatego warto starac sie od malego aby maluch nioe czul sie gorszy.
12
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2009-11-12 14:58:50

12 listopada 2009 14:58 | ID: 77359

Łatwo powiedzieć trudniej zrobić ja uważam że problem zaczyna się w ludziach dorosłych kiedy na siłę zaczynają rekompensować stratę. Wydaje się to nawet logiczne ale naprawdę nic na siłę nawet jak coś wytłumaczymy dziecku to dajmy mu czas żeby albo to po swojemu zweryfikował albo zrozumiał. Uważam że bardzo dobrze Agata że układasz sobie życie i powiem jeszcze coś należy dalej robić co do nas należy a z dzieckiem trzeba dużo rozmawiać i słuchać jakie ma problemy i powoli je rozwiązywać niezależnie czy ojciec się do niego odzywa czy nie kedyś może sam zapyta a Ty powoli zacznij już teraz ten temat sobie układać żeby wiedzieć co powiedzieć kiedy on będzie na to gotowy, bo widzę że bardziej sama chyba nie wiesz co o tym myśleć. Ja znam to ponieważ mnie może to inaczej dotyczyło, ale obserwowałam z boku życie mojej siostry i jej dzieci i też nie podobało mi się że ich ojciec ciągle tym dzieciom coś obiecuje a potem zwyczajnie się wypina koszmar i niestety tak jest do dzisiaj. Moja córka z kolei nie ma ojca od 2003 roku i widzę jak za nim tęskni aż serce się kraje i mimo że zaakceptowała mojego Grześka to nigdy nie będą mieli takiego kontaktu jaki miała z nim. Oni mieli taki dziwny kontakt ze sobą że czasem nawet zazdrościłam mu, ale to był jej ojciec ale nigdy nie konkurowaliśmy, bo matka jest ważniejsza dla córki w troszkę innym czasie kiedy np dojrzewa, zakochuje się itp. Jest trudno bo teraz tylko ja jestem w stanie tak do końca ją zrozumieć i ta odpowiedzialność chwilami przytłacza, ale jest do dźwignięcia. A poza tym do tej pory chyba wyglądało to tak że od ludzi którzy ją otaczali mogła wymagać żeby przynajmniej starali ją zrozumieć a teraz pojawiła się mała istotka, która jest bardzo ważna w jej życiu a od której już nie może tego wymagać i widzę że chociaż to trochę trwa to jednak ona zmienia swoje nastawienie do świata.

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

brak ojca a wychowanie dziecka - Forum

Wątek: brak ojca a wychowanie dziecka