Czy niepełnosprawni mają prawo być rodzicami? - Forum

To zależy od rodzaju niepełnosprawności. Bo jeśli ktos jest nerwowo chory, lub ma problemy z tym, żeby zrobić wszystko przy sobie, to ciężko byłoby mu wychować dzicko. Jeśli zaś jest to osoba niewidoma, lub w jakis inny sposób niepełnosprawna, to dlaczego nie może wychowywać dziecka? Moim zdaniem może.

jeżeli jest to niepełnosprawność umysłowa - zdecydowanie nie ...

Ja uważam, że tak, ale zależy to od indywidualnego przypadku.

Zgadzam się z Sonią. Znam rodzinę, w której rodzice są głuchoniemi i mają zdrową córkę.

Natomiast jeśli chodzi o niepełnosprawność umysłową to myślę, że tutaj wszystko zależy od stopnia tej niepełnosprawności. Jeśli ktoś jest niebezpieczny dla otoczenia lub siebie to  nie powinien mieć dzieci.

justyna napisała o niepełnosprawności fizycznej a nie psychicznej.

Mój mąż jest chory na epilepsję, do tego ma I grupę niepełnosprawności, nie uważam, że jest pon niebezpieczny dla mnie lub dla dziecka. Bierze silne leki, psychotropy, ale jest zdrowy na umyśle (o czym większość ludzi nie wie, że "padaczka" nie musi się wiążać z chorobą psychiczną), dużo ludzi boi się osób niepełnosprawnej poprzez stereotypy

Uważam, że osoba niepełnosprawna ma takie samo prawo do szczęścia i rodziny jak osoba pełnosprawna

Ja mam podone zdanie jak Wy, wiadomo że jeśli ktoś wie że ma silną schizofrenię, nie radzi sobie ż życiem na codzień to będzie ciężko uporać się z wychowaniem dziecka. Ale osoba niepełnosprawna ruchowo, czy np. karzeł ma prawo do szczęścia i czasem tacy ludzie doświadczeni przez los są dużo lepszymi rodzicami bo patrzą przez inny pryzmat.

ja równiez jestem tego zdania

Mam identyczne zdanie jak Ty.

Mam koleżankę, której syn i synowa są po porażeniu poporodowym . Oboje skończyli studia. Mają problemy z poruszaniem się . I mają zdrowego, świetnego chłopczyka. Bardzo pomaga im babcia czyli moja koleżanka i jej mąż. Bez ich pomocy nie mogliby nawet marzyć o dziecku. A tak mają zdrowego syna, którego babcia wychowuje tak aby był on podporą rodziców na późniejsze lata.

zależy w jakim stopniu jest niepełnosprawny,jestem zdecydowanie na nie z tego względu,że pracowałam z takimi ludżmi we Włoszech i wiem jak to jest,było to narzeczeństwo i oboje jezdzili na wózkach inwalidzkich niestety bez mojej pomocy nie wyszliby nawet z domu,niemieliby posprzątane,nie byłoby zakupów byłam im potrzebna dzień i noc,dlatego twierdzę że dzieci w takich związkach to nie jest dobry pomysł!!!

naszczęście nikt nie zaznaczył NIE

Ja uważam, że to zalezy od stopnia niepełnosprawności, ale jak najbardziej jestem za żeby osoby niepełnosprawne miały dzieci.

Jesli chodzi jedynie o niepełnosprawność fizyczną to jaknajbardziej TAK!

Jeśli natomiast o niepełnosprawność psychiczną to byłabym przeciwna...

Dokładnie tak - bo niesprawność a niesprawność wiele ma twarzy...

Zaznaczyłam "w zależności od stopnia..." choć nie widzę nic zdrożnego gdy dzieci mają osoby nawet z delikatnym upośledzeniem umysłowym. Znam takie małżeństwo - ona lekko upośledzona umysłowo, on po porażeniu - mają w 100% zdorową córeczkę i są wspaniałymi rodzicami.

to zalezy od stopnia niepelnosprawnosci,ale nie widze zadnych przeciwskazan aby osoby z dysfunkcjami nie mialy prawa zajmowac sie dziecmi...czasami niepelnosprawni potrafia sie lepiej zajac dzieckiem niz rodzice w 100% zdrowi...kiedys w tv byl opisany przypadke kobiety ktora nie miala rak,wszystkie czynnosci wykonywala tylko dwiema nogmai,ktore posiadala-chodzila,trzymala,ubierala siebie i dziecko,karmila...bylam pelna podziwu jak swietnie sobie radzi pomimo takiego trudu zyciowego.

Ja podziwiam takich ludzi, czasem lepiej sobie radza jak My w pełni sprawni.

Oczywiście, ze prawo maja takie jak wszyscy! To od nich zależy, jak oceniają swoja niepełnosprawność, jak sobie radzą w życiu i czy ich upośledzenie nie przeszkadza im w spełnianiu się w roli rodzica.

zgadzam się się z Tobą.