Nasze rozmowy z dziećmi o Bogu KONKURS - Forum

Moja córka pomimo swej bliskości z kościołem (śpiewa w scholi), któregoś dnia wzięła się na rozmyślania i mówi: mamo, ja chyba nie chcę urodzić dziecka, boję się. Pytam się czemu, a ona mi mówi, że to będzie boleć. To znowu się pytan czemu. W odpowiedzi usłyszałam: bo Pan Bóg wyganiając Adama i Ewę z raju powiała, że będziecie rodziń w bólu.

książeczka dla dziewczynki

Mój syn zapytał mnie kiedyś - Mamo czy Pan Bóg jest smutny, dlatego że uderzyłem Weronikę (koleżanka z podwórka)? Odpowiedziałam, że na pewno się to Panu Bogu nie podobało, bo nakazał się kochać i być dobrym dla innych. Piotruś zapytał znowu - Mamo, ale ja tylko raz ją uderzyłem, a ON tak długo się gniewa i jest smutny.

zdziwiłam się i pytam czemu myśli, że Pan Bóg już tak długo się gniewa i jest smutny. Mój syn odpowiedział - no bo już tyle dni pada deszcz i jest zimno, a wczoraj wieczorem krzyczał grzmieniem.

Mój 4 letni syn tak naprawdę nie wiele pytań zadaje jeżeli chodzi o wierę,religię.Zapytał kiedyś:

-Mamuś a co stanie się z Niuńkem (nasz chomik) jak otworzę klatkę,ucieknie i zje go Tayson (piesek sąsiadów)

odpowiedziałam że pójdzie do nieba a on:

-i będzie latał w niebie jak ptak?

odpowiedziałam że nie zupełnie dalej będzie chomikiem ale będzie miał szczęśliwsze życie,bez zmartwień i nikt już go nie będzie tam jadł.

a on:

-i urosną mu włosy jak Panu Jezusowi bo tam nawet chłopcy mają dlugie wlosy i można je czesać grzebieniem.

Wybieram książeczkę dla chlopców..

Poza konkursem - bo wiadomo, redakcja:) Ale oprzeć się nie mogłam, by w temacie dać i swoje 3 grosze, a raczej Szymka:)

Często rozmawiamy o Bogu, o tym, ze jest w każdym człowieku...Ostatnio jadę autem, a mój synek:

- Mama, tak patrze na Ciebie i patrzę i jakoś Boga nie widzę - mówi

Możecie sobie wyobrazić, jak bardzo musiałam się powstrzymać, by nie parsknąc śmiechem:)

- Syneczku, musisz spojrzeć mocniej, bo ja patrzę na Ciebie i widze Boga - odpowiadam

- No tak, to chyba rzeczywiście żle patrze - odpowiada mi synek

:D

Eliza (prawie 6 lat) ma milionych mądrych i mniej mądrych pytań :

-Mamo czy pan Bóg dlatego ma taka długa brodę i włosy zeby wszyscy wiedzieli że jest najstarszym  ze wszystkich?

-mamo ksiądz mówił że jak się bierze komunie to w sercu robi się gorąco a co będzie jak mnie poparzy

-mamo jak Bóg nas widzi cały czas to jak jest burza też....a jak si ę kąpie to on też patrzy ?

Kiedyś powiedziałem Elizie że pan Bóg sadza u każdego dziecka na ramionach po jednej stronie aniołka a po drugiej diabełka i dziecko pwinno słuchac zawsze aniołka bo wedy robi dobrze i pójdzie potem do nieba

a ona

-ja nie chcę iść do nieba wole zostac z wami

-a skąd ja mam wiedzięc po której stronie siedzi aniołek

-a co bedzie jak sie przesiądą

-a jak aniołek bedzie mówił za cicho to czyja to bedzie wina jej czy aniołka

kolejne pytania które pamietam

-czy po śmierci człowiek rośnie

-a co bedzie jak w niebie będzie głodna i będzie się wstydziła zapytac  lub powiedzieć

-a czy bóg robi nowych ludzi z tych co juz umarli i ich zakopano.

-a czy Bóg stwożył też piasek i drzewa i drogę i buty i perfumy.....itd....moja filozofka nie ma litości a spamiętać wszystkiego nie sposób

moja córcia ma dopiero 2 latka , ale stram sie jej na bierzaco tłumaczyć różne rzeczy związane z wiara.Chodzimy do koścółka , Karolinka umie sie pzreżegnać ...

Jesteśmy ostatnio u rodziny ...powiedziałam córci , że zaraz jedziemy do Bozi... i zakładam jej getry i koszulke na ramiączka ...( dył wtedy straszny ukrop)

A moja 2-latnia córcia...mamusiu to chyba nie..

pytam czemu- daj sukienke , idziemy do Bozi...

Może nie jest to jakaś super zabawna historia ...ale możecie wyobrazić sobie moja minę i radośc , że córcia pamięta co do niej mówiłam ...że do Bozi trzeba sie ąłdnie ubrać i że trzeba być grzecznym.

Czes to jak wychodzimy z kościoła mówie do córci - o jaki mój aniołek był grzeczny...

kiedyś jakaś pani spytała - Aniołku a gdzie masz skrzydełka

na to córcia - zgubiłam w domku:)

pozdrawiam i życzę innym rodzicom tyle radości z ich pociech- a jeśli nam sie uda poprosżę o ksiażeczkę dla dziewczynek

Nasza niespełna 4-letnia Lu chce iść do Komunii Świętej. Nie wiem skąd ten pomysł, nigdy nie była świadkiem Pierwszej Komunii, nie rozmawiałam też z nią na ten tamat. Często o to pyta, zagaduje, także w kościele na Mszy Świętej. Pewnej niedzieli, przy kościelnej ławce, jakaś zupełnie obca dziewczynka tłumaczyła jej, dlaczego nie może iść do Komunii. Że jest za mała, że trzeba mieć 8 lat. Lu najpierw się broniła, że ona "też ma 8 lat", ale w końcu odpuściła, ze łzami w oczach i opuszczeniem główki. Nie mogę tego zapomnieć, cały czas ten obraz tkwi mi w oczach.

Chętnie poczytałabym  jej "Boże drogowskazy" - jeżeli dane by nam było wygrać, to prosiłabym o te dla dziewczynki.

Kiedyś nasz synek został z babcią i nie chciał jeść. Babcia pokazała na krzyż, który wisi u nas nad drzwiami i powiedziała, że Pan Jezus na niego patrzy i będzie się gniewał jak nie zje. Babcia nastraszyła i synek zjadł obiad.

Nastepnego dnia babci już nie było. Synek pięknie zjadł obiadek, i od razu pobiegł pod krzyż, złożył rączki jak do modlitwy i mówi:

"Boziu, Boziu dzisiaj ładnie zjadłem, nie bądź na mnie zła"

Nie wiedzieliśmy, o co mu chodzi, dopiero telefon do babci wyjaśnił sytuację :)

Wybieram książeczke dla chłopca :)

Historii zabawnych związanych z Bogiem znam sporo, część usłyszałam głównie na mszach dziecięcych na które chodzimy z dziećmi, a część spotkała nas :)

Moja ulubiona historia wydarzyła się jakieś 22 lata temu, kiedy z bratem byliśmy na mszy dla dzieci. 

Podczas mszy siotra w ramach rozmów z dziećmi po Ewangelii zadała dzieciom pytanie:

"Co dzieci chciałyby powiedzieć dziś ważnego Panu Jezusowi i Matce Bożej?"".

Z tłumu dzieci wyrwał sie tez mój młodszy 3,5 letni wówczas brat i powiedział:

"Dziś jest piękna pogoda i jak tylko skończy się msza jedziemy na lody i karuzelę do Myślęcinka (to taki duży leśny park, z atrakcjami pod Bydgoszczą-szczerze polecam), więc szybko kończmy  :)" Śmiechu w Kościele było co nie miara, a ksiądz przychylił się do prośby mojego brata.

Inną zabawna historia zdarzyła sie kilka lat temu, też w tym samych Kościele. Obok mnie siedziała starsza pani z wnuczkiem, widać, że mały specjalnie do Kościoła nie chodził, wiercił się i ciągle o coś pytał. Kiedy nastąpił moment podniesienia i ksiądz powiedział: "Oto Baranek Boży..." mały zerwał sie z ławki, krzycząc: " Babciu ja chce zobaczyć baranka, nie widzę go!!!". Pani zrobiła sie purpurowa, wyszła z malcem z Kościoła, a cała ławka bardzo się śmiała :)

Inne wydarzenie, które ostatnio mnie spotkało i nawet skołoniło do myślenia miało miejsce podczas spaceru z moimi maluchami. Przechodziliśmy koło takiego nowego Kościoła, w nowym stylu budowanym pasującym do okolicznych bloków. Obok nasz szła sobie babcia z wnuczkiem, jak sie później okazało, który był na wakacjach. Piotruś (tak miał na imię) zadał babci pytanie: "Babciu, a to jest nowy, duży sklep?" na to babcia mu odpowiedziałą: "nie, to Kościół i też dużo ludzi przychodzi do niego w niedziele, jak do sklepu".

A teraz niedawna historia z naszego życia.

Razem z mężem uważamy, że warto wpajać od malucha, kim jest Pan Bóg i jak wielkie ma znaczenie w naszym życiu, dlatego nasze dzieci 3,5 letnia Dorotka i 5 miesięczny Pawełek uczestniczą aktywnie z nami w życiu Kościoła. Od jakiegoś czasu na dobranoc czytam z córką Pismo Święte dla dzieci, akurat była historia Kaina i Abla i pojawił sie wątek Ewy, który omawialiśmy ostatnio. Chcąc powrócic troszke do historii wcześniejszej zadałam córce pytanie: "A Ewę to my już znamy, pamiętasz z jakiej historii?", na co córka bez wahania mi odpowiedziała: " nooooo, ona nie słuchała księdza i on sie na nią zdenerwował, bo trzeba słuchac rodziców i co księdzu mówi ":)))

Teraz też historia z Pismem Świetym w tle. Kwiecień, we wszystkich sklepach  Biblii od koloru do wyboru, min. rówież w Biedronce, bardzo ładnie wydana, kolorowa, zresztą przez nas kupiona :) Moja 3 latka dorwała książeczkę i biegnie do mnie (stałam nieco dalej, kupując herbaty :)) krzycząc:"mamo, mamo to taka książeczka, w której można przeczytać o Noe i jego zwierzątkach i jak nas stworzył Pan Bóg". Przyznałam córce rację i nawet właśnie wtedy kupiliśmy tą Biblię, ale zdziwienie na twarzach ludzi bezcenne, skąd taka mała istotka ledwo od ziemi odrastająca to wie :)

A ta historia miałą miejsce zimą, podczas chodzenia na roraty na 6.15 rano!!!!

Masza wówcas 2,5 letnia córeczka wytrwale z lampionem chodziła, miała taki mały specjalny na jej możliwości :) Idziemy kiedyś do Kościoła, a przed nami dzieci z dużymi lampionami i pytanie mojego krasnoludka: "a ja mam małą świeczkę, to Pan Bóg ja zobaczy i mnie, czy nie, bo tam są duże ?" :)

Wybieram książeczkę dla dziewczynki, póki co córka zadaje więcej pytań :)))

Kiedyś w Święto Zmarłych byliśmy z dziećmi na grobach u Babci i Dziadka mojego Męża. W pewnym momencie synek się pyta, gdzie jest Ta Babcia i Dziadek.

-W niebie synku-odpowiedziałam.

-Mamo, to czemu do nieba jest tak daleko, że nie możeny zobaczyć Babci i Dziadka?

-Oni są w naszych serduszkach-odpowiedziałam. A Synek na to:

- To niemożliwe, bo moje serduszko jest za małe, żeby zmieścił się tam Dziadek z Babcią...

Książeczka dla chłopca.

No to czekamy na wyniki:)

Najbardziej dziwne pytanie jakie zadała mi moja córeczxka dotyczące Boga to takie: "Czy ten dziadek w niebie wygląda tak samo jak dziadek Maks?"