Nasze rozmowy z dziećmi o Bogu KONKURS - Forum

to się działo jakiś czas temu,kiedy Miki był młodszy. na placu zabaw rozmawiał ze starszą koleżanką o babciach. dziewczynka patrząc w niebo powiedziała,że jej babcia patrzy na nią z góry,bo mieszka w niebie. na to Mikuś zadzierając wysoko głowę pyta: a gdzie,bo ja nie widzę...

u nas była taka sytuacja gdy byłysmy w kościele , i ksiądz powiedział:,, to jest ciało Chrystusa.... bierzcie jedzcie z tego wszyscy,,, córcia potem całą drogę pytała się mnie dlaczego ksiądz każe jesć nam czyjeś ciało, trochę było to trudne do wytłumaczenia 3 letniemu dziecku ale jakoś dałam radę, wytłumaczyłam jej ze to taki symbol itak naprawdęnie jjemy czyjegoś ciała.

To ja opowiem, jak byłam małą dziewczynką- babcia nauczyła mnie modlitwy: "Zdrowaś Maryjo"- w pewnym momencie w modlitwie jest zdanie: "I módl się za nami grzesznymi", Ja zinterpretowałam to na swój rozumek i za każdym razem, gdy byłam w kościele modliłam się: "I módl się za nami....grzecznymi" Nie pamiętam, czy ktoś mi później wytłumazył jak powinno być poprawnie, czy gdzieś wyczytałam, ale zapamiętałam to do dzisiaj:))

Odkąd pożegnaliśmy Julki pradziadka Antka, z którym była mocno związana często rozmawiamy o Bogu i o niebie.

Julka pyta, gdzie jest teraz dziadek, dlaczego nie ma go z nami... Czasami te rozmowy są naprawdę trudne: bo jak wyjaśnić 3 - letniej dziewczynce, dlaczego ludzie odchodzą i gdzie jest ta druga strona?

W ostatnim czasie zetknęłam się więc z mnóstwem niespodziewanych i zaskakujących pytań na ten temat ze strony mojej dociekliwej 3 - latki, np.:

- Mamo, gdzie jest teraz dziadziuś?

- W niebie, Juluś.

- Tam, wysoko?

- Tak.

- Mamuś, a dziadek nie spadnie?

albo:

- Mamo, a dlaczego dziadek poszedł do nieba?

- Bo był chory Julka.

- Tak, wiem, bolały go nóżki i głowa, a teraz może chodzić, a nawet latać...

i jeszcze stwierdzenie:

- Mamo, a dziadek mieszka teraz na chmurce!

Bywa też, że Julka ze łzami w oczach pyta, czy ona też pójdzie do nieba i nie będzie już zmama i tatą, wtedy tłumaczę jej, że tylko bardzo starzy ludzie umierają. Nie wiem, kiedy będę umiała wyjaśnić jej, jak jest naprawdę...

Kiedyś moja kuzynka powiedziała do swojego dziecka  "nie zabijaj żaby bo to grzech"..wtedy ono podeszło do mnie i zapytalo "ciociu co to jest grzech?" wtedy ja odpowiedzialam, że to taki zły czyn , złe słowo które robimy z premedytacja - czyli wiemy ze robimy żle a mimo to , to czynimy...

Książeczka dla chłopczyka

W czerwcu tego roku, bardzo nam bliska osoba chorowała. Odwiedziłam z Kubusiem chorą Ciocię w szpitalu. Kuba był zachwycony tym faktem, mogł bez końca oglądac karetki. Ale też pogawędzić sobie z Ciocią. Niestety to było nasze ostatnie spotkanie...Następnego dnia po przedszkolu Kuba zapytał czy idziemy do Cioci do szpitala. Powiedziałam, że Cioci już w szpitalu nie ma. " A gdzie jest?" zapytał Kubuś. Powiedziałam, że Ciocia pojechała daleko. Kuba tylko dodał, ze pewnie pojechała karetką. Po kilku dniach zaczęły się pytania "gdzie jest Ciocia?". Samo stwierdzenie, ze daleko mu nie wystarczyło. Pewnego dnia a dokładniej w Boże Ciało Kuba przyszedł do mnie i powiedział" Mamusiu wiem gdzie jest Ciocia, Ciocia jest u Pana Boga w Kościele'. Nie mam pojęcia skąd mu się to wzieło ale jak dla mnie wspaniałe zdanie. 

Syne uczęszcz do przedszkola prowadzonego przez siostry Salwatorianki, więc wiele wie na temat religii.  

Pół roku temu gdy na dobranoc zaczelismy czytać biblię syn adał nieoczekiwane pytanie: 

Mamusiu a czemu on miał dwie żony i dzieci z jedną i druga????

Przyznam że zdębiałam zaczełam tłumaczyć że to inna kultura inne czasy itp, ale to i tak Go nie zaspokoiło w biblii jest tylezagadek że dorośli nie zawsze pojmują o co chodzi. Innym razem po przyjściu z przedszkola jak odmawaili 10 przykazań, pytał co to znaczy nie cudzołóż, wiele jest takich pytań.

Książka dla chłopczyka.

Książeczka dla dziewczynki :)

Nasza córeczka bardzo interesuje się religią. Codziennie modlimy się razem, a ona zadaje wiele pytań odnośnie tego o czym się modlimy. Teraz odmamwiamy tajemicę bolesną więc pytała np.:

1. Co to jest Ogród Oliwny?

2. Dlaczego Pana Jezusa biczowali? Dlaczego założyli mu koronę cierniową?

3. Kto to był Szymon z Cyreny?

4. Kto stał pod krzyżęm Jesusa? Kto z nim wisiał na krzyżu? Dlaczego Jezusa powiesili? Dlaczego kobiety płakały?

Jak jesteśmy w kościele to interesują ją wszystkie obrazy i pyta kto na nich jest?, co oni robią?, dlaczego?

Ostatnio na mszy pytała:

Gdzie są dzwony w kościele? Jak one grają?

Dlaczego Panu Jezusowi leci krew? To musimy mu zrobić opatrunek jak mu tak leci krew.

Dużo pyta o śmierć, o zakopywanie w ziemi ....

A gdy widzi figurki świętych to mówi, że one chyba nie żyją bo nie oddychają. Tłumaczymy jej, że to tylko figurki, że to nie są ludzie, ale ciężko jej to zrozumieć.

Ostatnio znalazła motylka, który nie żył i kazała mi go zakopać w ziemi, bo on już nie żyje.

Wszystkie jej pytania bardzo nas zaskakują. Na niektóre nie potrafimy odpowiedzieć :( niestety. Myślę, że taka książeczka bardzo by nam pomogła i wyjaśniła choć niektóre z jej licznych pytań.

Książeczka dla dziewczynki

Moi dziadkowie wychowywali swoje dzieci w duchu głębokiej wiary. Codziennie modlono się przed posiłkiem, snem, uczęszczano na niedzielne msze święte. Dużą wagę dziadkowie przykładali  do słownictwa religijnego. W domu posułgiwano się słowami bez żadnych zdrobnień, zatem nikt nie słyszał słowa np. paciorek.

Kiedyś po niedzielnej mszy, do mojej cioci (wówczas ok. 3-letniej) podeszła dziewczynka w podobnym wieku. Mama tamtego dziecka zaczęła używać dziecięgo jezyka i m.in. powiedziała ,że na medaliku jest Bozia. Moja Ciocia od razu spytała się mamy, czyli mojej babci, "Co to jest Bozia?". Tamta kobieta z wyrzutem spojrzała na moją babcię, bo przecież niby taka porządna rodzina, a dziecko nie wie,co to Bozia.

A moja ciocia oczywiście znała pojęcie Matka Boska, i tylko to pojęcie, z żadną Bozią nie miała do czynienia:).

Moja Córeczka ma 1 rok i 8 miesięcy, chodzimy do kościoła. I muszę przyznać, że moja córka aktywnie uczestniczy w nabożeństwie:). Czasem aż za bardzo aktywnie. W każdym razie, wie, że w kościele modlimy się: alleluja, amen,potrafi pokazać na obrazku Jezusa,no i wie, kiedy na tacę trzeba wrzucić:).

Wiem, że  najważniejszy etap wychowania religinego jest dopiero przed nami. Z niecierpliwością czekam na setki pytań. Może uda się zdobyć tą książeczkę, by ułatwiła odpowiedzi na te pytania.:)

Często rozmawiam z synami o Bogu. Chcę, aby wiedzieli, że uczestniczy ON w naszym życiu, jest z nami, i my jesteśmy dla niego bardzo ważni. Rozmawiam o jego dobroci, o jego wielkiej miłości do każdego człowieka, o jego miłosierdziu i mądrości. Bóg kocha nas wszystkich, bez wyjątku, a ja chciałabym, aby moi synowie szanowali każdego człowieka, i widzieli w każdym "człowieczeństwo". Chcę ich wychować w miłości do Boga, i jestem, mam nadzieję, na dobrej drodze. Chłopcy chętnie chodzą do Kościoła, uczą się modlitw, i chcą bliżej poznać postać Pana Jezusa.

(książeczka dla chłopca)

Tę kwestię poruszył kiedyś mój młodszy kuzyn. Stwierdził, że skoro Pan Jezus mówił: "Kto spożywa Ciało Moje (Hostia) i Krew (Wino), nie umrze, ale będzie żył na wieki", to pewnie my, zwykli ludzie, nie mamy szansy na spełnienie tej obietnicy, bo przecież ksiądz podczas Eucharystii daje nam tylko Hostię, a Wina już nie. Stwierdził także, że może dorośli, którzy piją wino, jakąś tam szansę mają na dostanie się do nieba, ale dzieci, którym nie wolno pić alkoholu, napewno nie. A co się stanie, jakby przed osiągnięciem pełnoletności umarli? Do dzisiaj także i mnie nęci to pytanie: czy skoro podczas Eucharystii nie spożywamy Krwi Zbawiciela (wina mszalnego), to czy mamy szansę na zbawienie? Mam nadzieję, że podczas naszych rozmów o Bogu, mój synek nigdy nie zada takiego pytania. Na razie ma 2,5 roku i nasze rozmowy są dosyć łatwe i proste, choć jest już bardzo dociekliwym dzieckiem i dużo chce wiedzieć...

Książeczka dla chłopca

Książeczka dla chłopca

Mój 2,5- latek codziennie rano gdy wstaje pyta jaki jest dzień tygodnia. Gdy usłyszy, że piątek mówi: "Mamusiu, cę jajko, winki (wędlinki) nie moźna, jest piątek". A ja jestem dumna, że mój synek sam dopomina się o przestrzeganie cotygodniowego postu, choć jeszcze go on nie obowiązuje.

Także, gdy zdarzy się, że zacznie złościć się na kogoś, bić, kopać, w ramach buntu 2-latka, po ataku furii przychodzi do mnie, przeprasza i mówi: "Jezuskowi i Mamie Jezuska jest smutno, źle zrobiłem, będą płakać, przepraszam". Takie są skutki naszych rozmów o życiu religijnym i bardzo cieszę się, że już teraz przynoszą efekty.

Oczywiście, codzienny pacierz, niedzielna i świąteczna msza św. są u nas czymś naturalnym. A Alleluja i śpiewane: Amen w wykonaniu naszego synka mamy nawet nagrane na telefonie, a mały często lubi słuchać swojego dzieła.

Opowiem wam krótką historię z pewną książką o Bogu przeznaczoną dla dzieci. Chodzi o książkę: 'Mój zbiór opowieści biblijnych' wydaną przez Świadków Jehowy.

Kiedy ta książka ukazała się w języku polskim przed 1989 rokiem i zamierzano sprowadzić ją do Polski to hierchia kościoła katolickiego próbowała przejąć tę książkę na własność. Zapomnieli jednak o istnieniu czegoś takiego jak prawa autorskie. Kiedy hierachia katolicka sobie uświadomiła, że za naruszenie praw autorskich mogłaby zapłacić wielomilionową karę w dolarach wycofała się z przejęcia książki. Jednak na jej podstawie opracowała'Biblię dal dzieci' w obrazkach.

Właśnie przypomniało mi się wydarzenie sprzed kilkunastu lat, kiedy 3-letniego znajomego chłopczyka straszono, że jak będzie niegrzeczny, to Pan Jezus zejdzie z Krzyża i go kopnie. To było dla mnie najbardziej szokujące straszenie dziecka, jakie kiedykolwiek w życiu słyszałam i bardzo niewychowawcze (osoba, która to powiedziała była wychowana w wierze katolickiej). Byłam przekonana, że Mały będzie miał niewiele wspólnego z wychowaniem religijnym, ale po latach doznałam szoku: ten oto chłopak, którego straszono Panem Jezusem, ma w planach zostanie z ksiedzem. Mam nadzieję, że tamte szokujące słowa, były wypowiedziane tylko jeden jedyny raz z bezsilności, gdy dziecko za bardzo broiło, a powołanie "Młodego" do służby Bogu i człowiekowi będzie trwałe i owocne...

Książeczka dla chłopca

Moja córeczka w okresie Bożonarodzeniowym szczególnie interesuje się tematami religijnymi. W zeszłym roku kiedy poszłyśmy obejżeć żłobek moja córeczka zapytała: Mamusiu dlaczego dzidziuś leży ze zwierzątkami. Potem usłyszała koldę " Jezus malusieńki" to wzbudziło prawdziwą rozpacz w mojej córeczce. Zaczęła płakać, nie mogła zrozumieć tego wszystkiego. Po długich rozmowach postanowiła sama pomóc Jezusowi w kołysce, zabrała kołderkę od swoich lalek i postanowiła okryć rzeźbę. Ksiądz który widział to zajście był bardzo zdiwiony reakcją mojego dziecka, ale pozwolił aby kołderka została, moja córeczka w każdą niedzielę sprawdzała czy nie jest już mu zimno i źle. Po rozebraniu żłobka ksiądz oddał córeczce kołderkę i powiedział, że Jezus jest już w domku i ma wreszcie łóżeczko, w którym jest mu ciepło i tak moja córeczka zrozumiała:-)

książeczka dla dziewczynki

Ksiażka dla chłopca.

Staramy się wpajać Stasiowi wartości religije, codzinnie zmawiamy paciorek, tłumaczymy mu co się dzieje podczas mszy. Niedawno był u nas kuzyn Stasia, który popisywał się i czesto wołał "Matko Boska!"

Pewnego dnia położyliśmy Stasia spać, minęło już kilkanaście minut jak wydawało nam się, że synek śpi. Nagle słyszymy jak wychodzi z pokoju i idzie do nas z poważną miną

- Kto to Matka Boska?

Zaniemówiliśmy w pierwszej chwili, dopiero po chwili doszliśmy do tego skąd wzięło się to pytanie. Spokojnie wytłumaczyliśmy Stasiowi to co powienien wiedzieć i położyliśmy ponownie spać. Minęło kilka minut, sytuacja powtarza się, Staś wyszedl z pokoju z powaznym pytaniem:

- Gdzie jest Matka Boska?

książka dla dziewczynki

Moja Ania miała wtedy jakieś półtora roku - weszłyśmy do pustego kościoła, ona pierwsza, ja za nią, i widzę jak pada na kolana i zaczyna dotykać obiema rękoma głowy, ramion, brzucha - nieźle jak na pierwszy znak krzyża, tym bardziej, że nikt jej wcześniej go nie uczył, bo stwierdziliśmy, że jest jeszcze na to za mała - musiała sama podpatrzeć. I pokazała, że jednak nie jest za mała .

Innym razem poraziła mnie stwierdzeniem ni stąd ni zowąd: "Bozi nie ma". Okazało się, że to nie dywagacje filozoficzno-moralne dwulatki , tylko po prostu nie widziała nigdzie świętego obrazu, a ja chwilę wcześniej skończyłam się modlić.

Ja z kolei zagięłam kiedyś moją mamę prostotą stwierdzenia, że skoro trzeba iść do spowiedzi po tym jak się zgrzeszy, to po prostu nie trzeba grzeszyć. No tak... łatwo powiedzieć .

Mój chrześniak przygotowywał się w tym roku do Pierwszej Komunii Świętej. Z racji tego jego głównym zajęciem była nauka Małego Katechizmu. Jako, że Mateusz jest bardzo ruchliwym i ciekawym świata dzieckiem dokładne przyswojenie wiedzy z katechizmu było pełne zabawnych stwierdzeń np. „Trzy cnoty boskie” wg Mateusza to wiatr, nadzieja, miłość , a jeśli chodzi o przykazanie „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego” to Mateusz stwierdził, że przecież jego to nie dotyczy, bo on nie ma brata bliźniaka

Gdy był małym chłopcem, dziadziuś uczył go modlitwy na dobranoc. Wyglądało to tak:

Dziadziuś: Mateuszku, powtarzaj to co dziadziuś mówi: „Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy mnie stój…”

Mateusz: „Aniele Boży, Stróżu mój, Ty zawsze przy dziadziusiu stój…”

Gdyby zawsze był taki grzeczny i posłuszny

PS. Wybieram książeczkę dla dziewczynki.

Już jakiś czas temu córeczkę zaczęłam uczyć pacierza. Po jakimś czasie córeczka usłyszała  wiersz" kto ty jesteś..." i rownież zapragnęła go się nauczyć. Domagała się tego zawsze po zmówieniu modlitwy wieczorem.

Któregoś pięknego dnia pojechaliśmy do dziadków  i córeczka chciała się pochwalić, że umie " kto ty jesteś..."

Odpytuje ją dziadek:

KTO TY JESTEŚ?

- POLAK MAŁY

JAKI ZNAK TWÓJ?

- ORZEŁ BIAŁY

GDZIE TY MIESZKASZ?

- MIĘDZY NIEWIASTAMI...

...dalej już nie było nic, tylko kupa śmiechu. Córce pomieszały się te dwie "modlitwy".

książeczka dla dziewczynki

Kochani - macie jeszcze tylko 4 dni! Do dzieła!:)

Dodam jeszcze tylko, że ja w razie wygranej wybieram oczywiście książeczkę dla dziewczynki:)