Jak wychować zgodne rodzeństwo? - Forum

A u nas w sumie to różnie jest, są takie zabawki, które są tylko starszej córki, ale Tomek też lubi się nimi bawić i na odwrót- wszystko w zasadzie jest wspólne. 

Ale starszej córki są np malowanki, farbki i takie rzeczy, którymi roczniak nie umie się posługiwać.

Mamy dzieciaki z podobną różnicą wieku, starszemu dziecku łatwiej jest wytłumaczyć, ja też staram się, żeby jednak tej zazdrości między rodzeństwem za dużo nie było.

Ani razu Natalka jeszcze nie wspomniała, że nie chce brata. O, przedszkole też jest tylko Natalki, bo ona jest starsza i do babci chodzi na noc, gdy Tomek zostaje z nami- bo jest po prostu za mały- a starsza już z tego faktu zadowolona :)

Rodzeństwo ma to do siebie, że bije się nawzajem, rywalizuje, kłóci itp. To jest normalna rzecz i nie należy z tym walczyć. Wyrosną z tego i w przyszłości będą zgodnym rodzeństwem :)

U mnie starsze bawią się zgodnie, lubią swoje towarzystwo, oj zaś Ania zabiera zabawki jest krzyk i płacz ale myślę że wyrośnie z tego :)

również jestem tego zdania. Moja szwagierka ma dwoje dzieci jedno starsze o rok od drugiego. Kiedy byli w przedziale wiekowym 1,5-3,5 to były straszne kłótnie i krzyki o zabawki, nie dało się uspokoić. teraz mają kolejno 5,5 i 4,5 roku i cąłkowicie im przeszło to. Kiedy Maksiu zabiera im zabawkę to ustępują (choć jst to ich zabawka)

Dzięki, to znaczy, że ta rywalizacja jest normalna. A u nas to dopiero początek. Ale muszę wprowadzić jakieś zasady np. Słyszałam o klepsydrze, że jedno dziecko bawi się dopóki piasek się nie przesypie a potem następne. Może tego w niedalekiej przyszłości wypróbuję:)

Między moimi córkami jest 4 lata różnicy. I bardzo różnie bywa: czasami bawią się zgodnie cały dzieć i "nie mam dzieci", a czasami jest tak, że nie mogą nawet siedzieć obok siebie na kanapie, bo cały czas się szturchają. Ciężko jest wypracować na to jakiś sposób, bo dzieci mają swój temperament i trudno im często coś wytłumaczyć.

Dokładnie, każde dziecko na początku ze sobą walczy, ja miałam dokładnie tak samo z moją siostrą - jak byłyśmy małe ona zabierała mi zabawki. Dziś żyjemy w zgodzie i juz się prawie nie kłócimy, do tego trzeba dorosnąć :)

Rówież wydaje mi się, że to przyjdzie z wiekiem. Ja z siostrą zawsze się "biliśmy" o zabawki, czy gry natomiast im w późniejszym wieku byliśmy tym bardziej odchodziło to do lamusa. Gorzej myslę byłoby nauczyc jedynaka dzielić się zabawkami z rówieśnikami, a tu przyjdzie to samo z siebie :)

Tak sobie myślę.. że dzieciaki po prostu przygotowują się do życia w społeczeństwie.. to ich pierwsze wyzwanie.. Mamusia dużo nie zdziała.. albo dzieciaki się pogodzą i będą się dzieli( raczej będą) albo będą walczyć.. Może warto sytuację poobserwować z boku..

U mnie równiez jest różnica 4 lata między dziećmi i chyba nie jestem zbyt dobrą matka, bo naprawde sama nie potrafiłam jakoś ich zgodie wychowywać. Niby wiedziałam, że starszemu synowi powinnam okazywać równie dużo uwagi co przed urodzeniem młodszego, ale było ciężko. A ja nawet nie zauważałam tego, za to zdecydowanie częśćiej na starszego warczałam i dziwiłam się, że czasem zachowuje się bardzo źle. Dopiero jak poszłam do pani psychologa z Pracwoni Psychorozwoju w Warszawie, to zrozumiałam, że zachowuję się bardzo nie fair w stosunku do starszego i od tamte pory staram się tak nie robić. Obecnie między braćmi zdarzają się konflikty, ale staram się za bardzo nie ingerować, a jeśli już to obaj dostają karę.

Dzieci zawsze się kłócą, szczególnie jeżeli są małe, bo wtedy trudno coś wytłumaczyć. Bywa też tak jak u mnie, bo mam 10 lat młodszą siostrę i nie mogę do teraz znależć wspólnego języka (ma 11lat), mimo że rodzice próbowali nas zbliżać to ona jest zbyt uparta. Jak dzieci same nie znajdą wspólnego języka to rodzice nie pomogą.

moi chłopcy potrafię być dla siebie cudni,Miki opiekuńczy dla młodszego Marcela,ale często się biją. zaczyna się od zabawy,wygłupów. podobno to normalne. 

Mam dwoje dzieci parke i  czesto się spierają ale i bez siebie żyć nie mogą.Syn był teraz na biwaku to córka tak za bratem płakała a w domu było za cicho bez niego ;)

Witam,

warto,żeby miały wspólne zabawki. Rozwiązaniem tego problemu na pewno nie jest kupowanie tych samych zabawek podwójnie -  to tylko forma unikania problemu i takim sposobem można wywołać kolejny problem - kiedy dzieci będą się domagać płaczem czy złością coraz to nowych zabawek bo nie chcą się dzielić i mieć wspólnych rzeczy.

Posiadanie wspólnych zabawek uczy dzieci dzielenia się ,współpracy i empatii. Takie umiejętności wcześnie nabyte pomogą mu wejść w realia przedszkola ,szkoły,zabaw na placu zabaw - szczególnie w szkole będą zdarzały się bardzo często sytuacje że dzieci muszą wspólnie się bawić i nauczyć się dzielenia zabawkami czy czekania na swoją kolej.

Warto też rozmawiać z dziećmi  o ich zachowaniu i przekierowywać komentarze negatywne o rodzeństwie i skupić się na dziecku z którym rozmawiasz,np. kiedy Twój syn kiedy się złości i mówi że nie lubi Twojej siostry,albo że to jej wina - staraj się koncentrować uwage w rozmowie na nim i na problemie który jest.

Zwracam uwagę na wszystkie dzieci , wszystkie traktuję jednakowo oraz z wszytkimi dziecmi dużo rozmawiam to powoduję, że dzieci się świetnie dogadują;-)

Dziękuję za wszystkie rady. postaram się więcej czasu spędzać ze starszym synem, chociaż o trudne bo córka przeżywa teraz lęk separacyjny...