Dobre wychowanie - Forum

czego uczymy swoje dziecko? hmmmm...podstawa to zwroty grzecznościowe,dobre maniery

Zgadzam się - od maleńkości trzeba pociechy uczyć  takich słów jak - dziękuję, przepraszam, proszę, dzień dobry, do widzenia itp. jak również szacunku do osób starszych, rówieśników, poszanowania przyrody itd.

Zgadzam się z autorką artykułu. 

Ale w wychowaniu nie chodzi tylko o częste upominanie.

Najważniejszą sprawą jest dobry przykład. 

Nie zdajemy sobie często sprawy jak bardzo dzieci wzorują się na naszym zachowaniu. 

Choćbyśmy na głowie stanęli i ciągle mówili dzieciom o zasadach, a sami ich nie przestrzegali, to nic nam nie wyjdzie. 

Dzieci podstawowe zwroty grzecznościowe powinny słyszeć od samych narodzin. I one im zostaną w pamięci na całe życie. 

A dobrych zasad nalezy je uczyć od momentu gdy coś już zaczynają rozumieć i sygnalizują swoje różne potrzeby i zachowania. 

Ja bardzo zwracam uwagę na zachowanie innych osób. W mojej obecności nie przejdzie np. jedzenie ciasta bez talerzyka, brak grzecznościowych zwrotów, mówienie "dzień dobry" z rękami w kieszeniach czy... witanie się w rękawiczkach jesli druga osoba ma "gołe" ręce. U dorosłych irytuje mnie, gdy skądś chcę wyjść, a wchodząca osoba "wymusza" pierwszeństwo - wówczas zwykle zwracam uwagę, iż najpierw się wychodzi, a potem wchodzi.

Ja tak samo biorę bardzo na świecznik zwroty grzecznościowe. Ponadto zachowanie przy stole, w gościach, czy w sklepie. Wszędzie obowiazuje inne. No i wiele innych rzeczy 

Dziecko po urodzeniu jest "czystą kartą" która nie jest zapisana. Jeżeli nie nauczymy dziecka posługiwania się sztućcami to nie będzie potrafiło się nimi posłużyć.  

Dzieci głównie uczą się poprzez naśladowanie i obserwacje. Czy macie takiego czasami wrażenie, że dziecko podobnie się zachowuje jak jego rodzice? :)

To przecież głównie rodzice są przykładem dla dziecka.

Wielu rodziców ma problem, że ich bezbronny 3-letni synek używa wulgaryzmów. Ale zadajmy sobie pytanie od kogo się nauczył?

W wychowaniu ważna jest bardzo postawa rodzicielska do dziecka. Jeżeli przyjmiemy postawę unikającą, czyli z jednej strony podchodźmy do dziecka z nadmiernym dystansem, ale z drugiej jesteśmy dla niego ulegli i bierni. Taka postawa powoduje, że dziecko nie identyfikuje się z rodzicami, a w takich warunkach nie dochodzi do rozwoju systemu poznawczej kontroli emocji. W przyszłości może dać to efekt agresji, zbuntowania, nie panowania nad emocjami.

W wychowaniu ważne jest, aby dziecku stawiać granice. Nie możemy pozwolić dziecku na wszystko co chce. Musimy stawiać mu wyzwania dla dobra jego rozwoju.

System kar i nagród jest bardzo dobry, tylko pamiętajmy aby też chwalić dzieci, aby nam się nie zniechęciły.

                Pamiętajmy o tym że dziecko też ma swoje kłopoty. Trzeba go wysłuchać i pomóc mu w jego rozwiązaniu. Nie zabraniajmy dziecku płakać. Ono też musi jakoś poradzić sobie z emocjami.

                Najważniejsze jest to, żebyśmy my rodzice byli konsekwentni, bo to jest najważniejsze. Aby dobrze wychować swoje potomstwo, musi najpierw popracować nad sobą.

 Wiele wątków poruszyłam w mojej wypowiedzi, ale wychowanie to bardzo złożony proces. Dlatego zachęcam do zapoznania się z literaturą w celu dogłębnego zapoznania się z tematyką.

Faber A., MazlishE., Jak mówić, aby dzieci nas słuchały, jak słuchać, aby dzieci do nas mówiły., Media Rodzina, Poznań 1997.

Stypułkowska J. (red.), Problemy rozwoju i wychowania., Wydawnictwo naukowe MEDIUM, Warszawa 2004. str.267-304

Osobiście uważam, że tylko współpraca rodziców i szkoły jest w stanie odpowiednio ukształtować dziecko. Jeśli szkoła zaniedbuje dobre wychowanie dziecka, to samym rodzicom może być ciężko (w końcu dziecko w szkole spędza po 6-8 h). Prostą metodą uczenia kultury i dobrego wychowania moga być krawaty szkolne, apaszki tudzieź tarcze. Są firmy takie jak RM Bardeli z Cieszyna, które produkują takie akcesoria. Ubiór - jako ważny element kultury - również jest ważny.

właśnie wczoraj rozmawiałam z mężem o tym, że nasz synek po kilka razy dziennie używa zwrotów grzecznościowych. Miło sie robi, gdy podchodzi do mnie lub innego domownika i mówi "proszę", "dziękuję". Dziecko powiela zachowanie rodziców i otoczenia w jakim przebywa. Ja zawsze zwracam się grzecznościowo do syna i teraz są efekty w postaci dobrych manier. Tak rozmawialiśmy o tym, że dobrze świadczy to o rodzicach, kiedy dziecko tak ładnie zachowuje sie.

A co powiedzieć dziecku, które powiedziałziało komuś Dzień dobry a ten ktoś mu nie odpowiedział? Nie wiem może ta osoba nie słyszała. Szkoda jednak mi się zrobiło synka, bo liczył na to, ze ta pani mu odpowie i zapytał mnie, dlaczego nie odpowiedziała.

no też mi się tak zdarzyło, szkoda mi było synka!

Trzeba było powiedzieć że powiedziała ale po cichutku.. 

Nie uwierzyłby.

Nasze zachowanie też dużo wpływa na dobre wychowanie naszych pociech, swoim przykładem powinniśmy je uczyć dobrych nawyków i manier a to na pewno przełoży się na ich postępowanie,  bo od kogo mają  się uczyć, jak nie od swoich najbliższych...