Żłobek, klub malucha, niania czy matkowanie? - Forum

To prawda, teraz żłobek czy klub malucha różni się od tego co było kiedyś...poza tym dużo prywatnych żłobków i coraz czesciej panstwowych ma monitoring, wiec mozemy sprawdzic online, co nasze pociechy porabiaja. Chcialam wrocic do pracy inawet juz mialam upatrzony zlobek dla mojej malej, ale niestety plany sie zmienily i wyjezdzamy z kraju, wiec poki co musze zostac z mala w domu, bo wszystko nowe to bedzie dla niej na pewno spore przezycie. Dobrze, ze moje hobby pozwala mi na dorobienie sobie paru groszy w domu, gdy ktos przypilnuje mi dziecka, lub gdy corcia spi.

Chciałybyśmy z koleżanką otworzyć klub malucha, tyle że pomimo ułatwienia ze strony Państwa to i tak jest spore wyzwanie a do tego kasa, kasa, kasa.

Na dzień dzisiejszy Kuba ma niespełna 2 lata a ja jestem z Nim w domu- raz że nie mam zaufanej niani a w moim mieście nie ma żłobka dla dzieci poniżej 2 roku życia, a dwa, że perspektyw pracy też niestety brak.

A ja wróciłam do pracy jak Blanka miałą 6,5 miesiąca. Od tego czasu Małą zajmuje się babcia. Są tego wielkie plusy, jak i minusy. Przy drugim dziecku, chyba raczej zdecydowałąbym się na żłobek, bo do prcay pewnie też bym musiała wrócić ze względów finansowych.

Moja Niunia poszła do żłobka od września, poszła ze względu na mnie. Odkąd zaszłam w ciążę, to siedziałam  w domu z Julką i już zaczęło mnie to nużyć. W tym sensie że brakuje mi ludzi, wyjść i powrotów. Tego szalonego biegu bardziej niż dotychczas. Kocham moją córcię i ktoś może powie, że jaka ze mnie matka co nie chce siedzieć z dzieckiem w domu. Ok, ale ja zauważyłam że im dłużej z nią siedziałam byłam bardziej sfrustrowana, agresywna wobec bliskich. Bo brakuje mi czegoś. Teraz czekam na decyzję ze stażem i nie mogę już się doczekać kiedy będę mogła zacząć. Na nianię nie bylo nas stać więc musieliśmy wybrać którąś z opcji, padło na żłobek bo babcie pracują. I ja zaczynam odżywać...

Z pierwszym synem siedziałam w domu 2,5 roku. Teraz mam zamiar już w styczniu iść do pracy ale na 4 godziny dziennie. Nie wiem tylko jak potoczy się akcja z karmieniem i czy babcia się nie rozmyśli. Z powodów finansowych nie mogę siedzieć z Boryskiem do 3 lat zanim pójdzie do przedszkola. Czas jednak pokaże.

Matkowanie jest dobre, ale na krótką metę. Dziecko powinno jak najszybciej zacząć poznawać świat poza domem. W tym celu najlepsze jest przedszkole, przy czym te prywatne są często lepsze od publicznych gdyż nieco łatwiej się do nich dostać. Klub malucha to też niezły pomysł. Moja Mała jak skończyła trzy lata poszła do prywatnego przedszkola i nie żałujemy tej decyzji.

moja historia wyglądala podobnie. Teraz czasem marzy mi się pójście do pracy ale jak to w życiu, trzeba podejmować wybory i na razie zostaję z małą. Mam nadzieję, że później spełnię się gdzieś zawodowo.

ja oddalam Kubusia do żłobka,ale znalazłam naprawdę cudowny żłobek...miałam szczęście.Pracujące tam Panie dbały o dzieciaczki,jak o własne...ta praca nie była jedynie czynnością pozwalającą zarobić kasę na opłacanie rachunków

Moje małe miały po skończeniu roku iść do żłobka. Musiałam wracać do pracy. W efekcie w żłobku od lutego do czerwca były łącznie może 2 tyg. Resztę przechorowały. Więc poza pracą musiałam jeszcze kombinować z opieką nad dziećmi. Na szczęście 3 dni siedziała siostra. A co 2 tyg. zabierałam je do pracy, bo nie miałam innej możliwości. Mam nadzieję, że limit chorób już wyczerpały i od września będą grzecznie maszerować do dzieci ;)

Ja też stwierdziłam, że czas z córcią jest bezcenny, i ile będę mogła, to będę z nią w domu. Czas niestety strasznie szybko leci i Zuzia kuńczy zaraz dwa latka, a później już przedszkole. Martwie się tylko, że nie ma kontaktu z innymi dziećmi i szukam jakichś zajęć na terenie Olsztyna takich nawet raz, dwa razy w tygodniu. Słyszałyście o czymś takim? W internecie znalazłam Strefę Rozwoju, tylko z Jarot to trochę daleko, ale może warto spróbować? sama nie wiem:(

zdecydowanie matkowanie 

A nie masz znajomych z dziećmi w podobnym wieku? Moglibyście się spotykać na kawce, a dzieci mogłyby przebywać ze sobą i wspólnie spedzać czas.

Ja jestem rozdarta.

Uwielbiam być z moją córką i uważam, że co mama, to mama. Przede wszystkim chodzi o wychowanie. Wychowamy tak jak chcemy. Szczerze powiem, że uważam iż każda matka powinna mieć ten konfort, by móc zostać z dzieckiem do 2-3 roku życia - jeśli oczywiście tego chce.

Z drugiej strony chcę już do pracy, ciągnie mnie do ludzi, boję się, że wyskoczę z obiegu i cięzko bedzie mi wrócić.

Póki co moge sobie pozwolić, by być z Hanią w domu, myślę, że posiedzę z nią do 2,5 roku życia, a potem przedszkole. Przedszkole dlatego, ze ja nigdy nie chodziłam. Zawsze mi tego brakowało, nie miałam gdzie nauczyc się walczyć o swoje i potem w szkole było mi ciężko.

U mnie funkcjonuje nieoceniona instytucja babci:-). Byłam z córcią w domu ponad rok, teraz opiekuje się nią moja mama. A za rok chciałabym Wiktorkę do przedszkola zapisać.

Moja mama jeszcze pracuje. Teściowa zresztą też, z tym że teściowej bym Hani nigdy nie zostawiła. Powód jest taki, że moja teściowa nie ma serca odmawiać wnukom. Niczego. Nie potrafi powiedzieć NIE. Myślę, że Hania byłaby rozbestwiona jak dziadowski bicz, a my później zbieralibyśmy żniwo tego rozbestwienia.

Sonia, to oczywiście też praktykujemy;) ale chciałabym, żeby Zuźka troszkę bez mamy potrafiła wytrzymać. Tak sobie myślę, że jak nie popróbuje to później jeszcze trudniej będzie jej znieść rozłąkę. Ale teraz ładna pogoda, to na placach zabaw z innymi dziećmi się integrujemy;))