Druga ciąża trudniejsza niż pierwsza ale wychowanie drugiego dziecka łatwiejsze - Forum

Trudniejsza dla mnie była trzecia ciąża,pierwszą i drugą przechodziłam prawie identycznie te same objawy i te same obawy jedyne co to jak szłam rodzić drugie dziecko to żal mi było zostawić córci na to kilka dni.

A samo wychowanie -to miałam różnicę niecałe trzy lata więc jakoś to fajnie szło.Jak Ada była sama to wydaje mi się że bardziej na nią "chuchałam" i tak teraz jest też z najmłoszą Nikolką :).

Pierwsza ciąża była zdecydowanie trudniejsza. W drugiej jakoś inaczej się czułam, wiedziałam, co mnie czeka, Nie miałam problemów z Matim. Trudno było zostawić Matiego na te kilka dni, jak szłam do szpitala. Ale mój Mati miał prawie 5 lat jak urodził się Młody i miałam w Nim dużą pomoc:) nawet przy kapieli uczestniczył:)))

obie ciąże przeszłam w porządku,więc nie powiem,że któraś była trudniejsza. druga z tego względu,że był już ponad 2 letni Mikołaj też nie była bardziej uciążliwa. 

drugie dziecko wychowuje się łatwiej,fakt. ma się doświadczenie a to bardzo dużo. i drugie dziecko szybciej się wszystkiego uczy patrząc na starsze rodzeństwo.

druga ciąża była dla mnie trudniejsza

A wychowanie to tak już przy drugim jestem bardziej zorganizowana niż pierwszym ,gdy miałam jedno dziecko i doświadczenie już jest

Druga ciąza nie była dla mnie jakoś specjalnie trudniejsza, jedynie pod koniec zrezygnowałam z dziennych spacerów z Oskarem i wychodziliśmy wieczorem, bo źle się czułam na słońcu. No i też było mi źle zostawić Oskara na czas pobytu w szpitalu. 

 Co do wychowania to jest o wiele łatwiej wychować drugie, i też zmienił się sposób patrzenia na to pierwsze, bo gdy Mai nie było Oskara traktowałam jak jajko;) i nie to, że poszedł w odstawkę, tylko zrozumiałam, że nadopiekuńczość nie jest dobra. 

Chodzi mi o to, że w pierwszej ciąży miałam nieograniczony wolny czas. Gdy juz jest dziecko na świecie a w brzusku drugie takiego komfortu nie ma.

No i teraz z większą łatwością przychodzi mi obsługa Boryska :)

oj,ile ja przepłakałam w szpitalu...

Można o tym dyskuotwać z różnych punktów widzenia.

Dla mnie druga ciąża była łatwiejsza, bo wiedziałam już jak reaguje mój organizm, co mnie czeka, nawet samo przechodzenie fizjologiczne było łatwiejsze. A to, że miałam mniej czasu na celebrowanie tego stanu to inna para kaloszy ;)

Wychowanie drugiego dziecka z pewnych względów łatwiejsze, bo instynkt rodzicielski jest już bardziej wyrobiony, ale z drugiej trudniejsze, bo trzeba się "rozdzielić" na dwoje dzieci...

U mnie z kolei druga ciąża jest o wiele "lżejsza". Dobrze się czuję i przede wszystkim nie dokucza mi rwa kulszowa, która w pierwszej ciąży dała mi nieźle w kość. Jeżeli chodzi o wychowanie dziecka, to drugą córeczkę mam jeszcze w brzuszku, więc nie mam pojęcia jak to będzie. Prawdą zapewne jest fakt, iż doświadczenie zdobyte z pierwszą córką na pewno mi się przyda. 

Kobietki  - kto jeszcze przyłączy się do dyskusji? 

mam nadzieję, że już niedługo :)

Witajcie :)

Ja drugą ciążę znoszę gorzej niż pierwszą... mam jednak nadzieję, że drugi trymestr okaze się dla mnie łaskawszy :)

A co do wychowania dwójki dzieci to jeszcze nie wiem - wszystko przede mną....

Moja druga ciąża jest inna, niż pierwsza. Nie powiem, że trudniejsza, bo tak nie jest, 

W I ciąży non stop łapałam jakieś bakterie, non stop dostawałam czopki dopochwowe, ogólnie cała ta ciąża była wielką niewiadomą.

Teraz wydaje mi się, iż jestem bardziej przygotowana na narodziny drugiego maleństwa. Wszyscy mówią, że ciąży po mnie nie widać, a mi jest z brzuszkiem ewidentnie ciężko, szybko się męczę- a przy I ciąży miałam masę energii :)

Paula myślisz o rodzeństwie dla Filipka???

Ja mogę sie przyłączyć

Dla mnie druga ciąża była trudniejsza nie tylko ze względu na to że trzeba było się opiekawać starszym dziekiem (bardzo żywym i aktywnym)  ale też dlatego że miałam zagrożoną ciążę przedwczesnym porodem. W 29 tc byłam w szpitalu na podtrzymaniu a później do 36 tc brałam leki. Poród za to drugi miałam lekki i ekspresowy. Pierwszy był koszmarny.

Co do wychowania to bardzo dużo już wiedziałam po pierwszym dziecku i nie popełniałam tych błędów które popełniłam przy Patrycji. Głównie chodzi o usypianie (Patrycja usypiała tylko i wyłącznie u mnie na rękach a Ola tylko w swoim łóżeczku), rozpieszczenie i bujanie (Patka dopuki nie siedziała to nie poleżała w łóżeczku nawet przez chwilę tylko chciała na ręce i żeby ją bujać), oraz to że Patka nie chciała butelki (nawet herbatki nie piła z butelki bo nie chciała - tylko cycek był. Ola z butelki ładnie pije ale za to odrzuciła cycka i teraz już nie wiem co gorsze...)

Na podstawie doświadczeń moich kuzynek oraz znajomych mogę stwierdzić, że jednak druga ciąża jest nieco łatwiejsza niż pierwsza. Doświadczenie jednak robi swoje i znacznie pomaga!

Pierwsza ciąża to same niewiadome. Wsłuchujemy się we własne ciało. Przy drugiej nie ma juz na to czasu. Ja w drugiej ciązy sporo leżałam w szpitalu, na szczęście miałam z kim zostawić Konrada w domu. 

Tak jak piszecie, przy drugim dziecku nie popełnia się tyle błędów wychowawczych. Wszystko przychodzi łatwiej.

Teraz jestem w trzeciej ciąży. Ale po tylu latach przerwy czuję się jakby to była pierwsza. Niby jeszcze coś tam pamiętam, niby przez tyle lat cały czas czytałam prasę dla kobiet w ciąży (żaby nie wyjść z wprawy  ), ale obawy są. 

Najbardziej jednak obawiam sie jak poradzę sobie z maluszkiem. 

Obie ciąże przeszłam tak samo - bardzo dobrze , i śmiałam się, zę w ciąży mogę chodzić cały czas. Gorzej było z pierwszym porodem. Emka dała mi w kość. Samo podejście do drugiego porodu było owiane strachem, bo wiedziałam już na czym to polega. Ale poszło dużo lepiej. A wychowanie? Między dzieciakami mam rok i cztery miesiące różnicy. Ale na młodsze już zupełnie inaczej patrzę. Nie tylko w wieku niemowlęcym, ale i teraz gdy są w szkole. I łapię się na tym, że od córki wymagam dużo więcej niż od syna, bo dochodzę do wniosku, że to nie jest potrzebne i małej nie potrzebnie ścigałam.

A to się nazywa doświadczenie.

Z ciążami to różnie bywa, czy pierwsza czy druga łatwiejsza to już zależy od organizmu kobiety. Ale na pewno przy drugim dziecku już więcej wiemy, nieco mniej się martwimy. W pewnym sensie jestśmy już ekspertami ;) Wychowywanie drugiego dziecka jest nieco łatwiejsze, bo pewne sytuacje już "przerobiliśmy" z pierwszym maluchem. Ale każde dziecko jest inne, ma swoją osobowość, temperament i i tak wymaga indywidualnego podejścia.