Fotografia powstała w XIX wieku, ale pierwszy aparat fotograficzny bez materiału fotograficznego był znany wcześniej. Tym aparatem była camera obscura. Składała się ona ze szczeliny o średnicy 0,3 -1 mm, ciemni optycznej i elementu, który tworzył obraz. Tym elementem była zmatowana szyba lub kalka techniczna. Obraz tworzony przez camera obscura był odwrócony, czyli góra była na dole a boki odwrócone stronami czyli lewa strona była na prawej a prawa na lewej. Była również druga wersja camery obscura, która składała się ze szczeliny o średnicy 0,3 -1 mm, ciemni optycznej i lustra oraz elementu który tworzył obraz w górnej ściance camery. Takie rozwiązanie powodowało że obraz był taki że góra była na górze tylko obraz był zamieniony stronami. W nowoczesnych aparatach fotograficznych, element tworzący obraz zastąpiony został przez elektroniczny element światło-czuły, który wraz z procesorem tworzy obecną fotografię cyfrową. Pierwszą trwałą fotografią był obraz wyprodukowany w 1826 lub 1827 roku przez Joseph’a Nicéphore Niépce francuskiego wynalazcę. Obraz powstał na wypolerowanej cynkowej płytce pokrytej asfaltem syryjskim. Fotografia wykonana tą techniką była unikatowa i nie można było jej kopiować. Produkcja tego zdjęcia wymagała przynajmniej ośmiogodzinnej ekspozycji w słoneczny dzień. Kolejną metodą fotograficzną była dagerotypia. Dagerotypia to proces fotograficzny, w wyniku którego otrzymywany jest unikatowy obraz lecz również bez możliwości kopiowania. Technika ta została opracowana w latach 20 i 30 XIX wieku przez Josepha Nicéphore'a Niépce'a oraz Louisa Jacques'a Daguerre'a. Materiałem światłoczułym dagerotypii była warstewka jodku srebra na powierzchni polerowanej i posrebrzonej płytki miedzianej. Obraz po naświetleniu wywoływany był w oparach rtęci. 25 stycznia 1839 roku William Fox Talbot zaprezentował proces zwany kalotypem. Pokrył on kartkę papieru chlorkiem srebra, żeby uzyskać natychmiastowy negatyw. Natomiast z tak powstałego negatywu można było wykonywać odbitki pozytywowe. George Eastman udoskonalił ten proces, który obecnie jest główną technologią wytwarzania materiałów pozytywowych, czyli odbitek fotograficznych i kopi filmowych.
