Nasze "Nas Troje"

Blogi » Życie dzień po dniu » Rodzicielstwo » Nasze "Nas Troje"

Isabelle

Blogi

	lis 2024 2009-07 2009-08 2009-09 2009-10 2009-11 2009-12 2010-01 2010-02 2010-03 2010-04 2010-05 2010-06 2010-07 2010-08 2010-09 2010-10 2010-11 2010-12 2011-01 2011-02 2011-03 2011-04 2011-05 2011-06 2011-07 2011-08 2011-09 2011-10 2011-11
Mo	Tu	We	Th	Fr	Sa	Su
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

Kategorie: Rozwój, Rodzicielstwo, Praca i kariera

Liczba wpisów: 397, liczba wizyt: 1323997

Kur zapiał!

Nadesłane przez: Isabelle dnia 20-11-2010 08:41

No to sobie śpimy i nagle słyszymy "Wstawać śpiochy! Już ósma" "KUR ZAPIAŁ" Podejrzewam, że umarłego by obudził tym krzykiem! Momentalnie się obudziłam i próbowałam ogarnąć gdzie jestem... Byłam w swoim łóżku obok męża pana a nasz ukochany syneczek mobilizował nas do wstania skoro świt w ten wolny dzień.... No to wstałam.... Od tego czasu zdążył się na mnie obrazić z 10 razy i tylez razy pogodzić...syn nie mąż. Bo mąż z tych odporniejszych. Na okrzyk "kur zapiał" odwrócił sie po prostu na drugi bok i śpi dalej! Dzień dobry zatem. Dzis dzień pod znakiem KURA!

komentarze [4] przejdź do wpisu Zamknij
Dzień pracownika socjalnego:)

Nadesłane przez: Isabelle dnia 18-11-2010 14:58

Dziś byłam na obchodach dnia pracownika socjalnego. To moje branżowe święto! Zawód ten jest niedoceniany i źle kojarzony... Ale... Nie każdy posiada predyspozycje osobowościowe by pracować w tym zawodzie. Tu nie można być tylko rzemielśnikiem...trzeba być wirtuozem... Jest to praca z ludźmi i dla ludzi a więc na i dla materii niezwykle różnorodnej i ciekawej. I taka własnie jest ta praca. Bo niezależnie w jakich instytucjach pracują pracownicy socjalni - łaczy ich jedno - olbrzymia empatia, poszanowanie drugiego człowieka i przedkładanie dobra innych ponad swoje... Jasne...zdarzają się wyjątki - jak w każdym zawodzie...jednak nie przysłaniają Ona dla mnie idei z którą wyrosłam i dla której pracuję.... Mogę powiedzieć, że jestem dumna z tego, że z wykształcenia i wykonywanej pracy (pomimo wykonywanych innych obowiązków) pozostałam i czuję się pracownikiem socjalnym. Doceniam moje koleżanki i kolegów. Tych co się starają i zmieniają trudną rzeczywistość. I dziekuję im za wskazówki, pomoc i obecność. Wszystkim pracownikom socjalnym - obecnym i byłym- skaładam życzenia owocnej pracy, docenienia - również tego finansowego - oraz pomyślności w życiu osobistym i prywatnym. Obyśmy jak najdłużej pamietali o naszej misji i wszelkimi sposobami starali się sprostać zadaniom jakie stawia przed nami nasza praca.:)

komentarze [4] przejdź do wpisu Zamknij
"Dzieci Ireny Sendlerowej"

Nadesłane przez: Isabelle dnia 17-11-2010 13:34

Nie miałam pojęcia, że Irena Sendlerowa była pracownicą socjalną pracująca podczas okupacji...
Wczoraj obejrzałam film "Dzieci Ireny Sendlerowej" i poruszył On mnie bardzo!
Nie wiedziałam, że uratowała ona 2,500 tysiąca dzieci z getta. Mało interesowałam się tymi sprawami - a przecież ona zmarła dopiero w 2008 roku już jako staruszka.

Była pracownicą socjalną - tak jak ja. Od razu zrobiłam rachunek sumienia.
Jak ja zachowałabym się w tamtych czasach. Czy moja - misja zawodowa- jest nadal misją czy już tylko pracą?
Dzień 21 listopada jest dniem pracownika socjalnego.... Warto z tej okazji dokonac podsumowań. Złapać właściwą perspektywę...a obejrzenie tego filmu na pewno w ty pomaga.
Jak my "nowożytni" zachowalibyśmy się w obliczu takiej tragedii? Czy człowiek znaczy dla nas nadal tak wiele jak kiedyś? Czy może nacjonalizm w tym najbardziej negatywnym aspekcie znowu atakuje!?

Obejrzyjcie ten film...ale nie przy winie i świecach, nie w rozluźnionej atmosferze! Obejrzyjcie w skupieniu...
Ja kilkanaście razy popłakałam się podczas emisji kinowej.
Sceny rozdzielania matek i dzieci są dla mnie nie do zniesienia odkąd sama zostałam mamą...
Obejrzyjcie ten film i zapytajcie siebie - dałabym radę? Potrafiłabym zapomnieć o strachu?

Film zaciekawił mnie do tego stopnia, że muszę przeczytać książkę na podstawie której był zrealizowany! Książkę napisała nie Irena Sendlerowa ale Anna Mieszkowska.

Film zapada nie tylko w pamięć ale i w duszę....
Polecam - tak mało jest wokół nas produkcji godnych uwagi. A ta moim zdaniem jest niesamowita. Opowiada autentyczne historie. Coś co było heroiczne, piękne i tragiczne.
Ja długo nie zapomnę o tym filmie. Długo nie zapomnę tej historii!

komentarze[0] przejdź do wpisu Zamknij

<- 1 ... 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 ... 133 ->

Nasze "Nas Troje" - Blog

Blogi

Nasze "Nas Troje"

Kur zapiał!

Dzień pracownika socjalnego:)

"Dzieci Ireny Sendlerowej"