Nasze "Nas Troje"

Blogi » Życie dzień po dniu » Nasze "Nas Troje"

Isabelle

Blogi

	lut 2025 2009-07 2009-08 2009-09 2009-10 2009-11 2009-12 2010-01 2010-02 2010-03 2010-04 2010-05 2010-06 2010-07 2010-08 2010-09 2010-10 2010-11 2010-12 2011-01 2011-02 2011-03 2011-04 2011-05 2011-06 2011-07 2011-08 2011-09 2011-10 2011-11
Mo	Tu	We	Th	Fr	Sa	Su
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28

Kategorie: Rozwój, Rodzicielstwo, Praca i kariera

Liczba wpisów: 397, liczba wizyt: 1728433

Po Warszawsku!

Nadesłane przez: Isabelle dnia 25-10-2009 19:48

Nigdy przenigdy nie jedzcie do Warszawy w nowych butach! Przejdziecie połowę Powązek i już dalej ani ani ani... Ja zacisnęłam zęby i chodziłam ale za to dziś powłócze nimi - są jak z ołowiu! Warszawa powitała nas mgłą:) I Tomaszem i Jolą:) Jolę poznaliśmy dopiero:) Mój kolega przywitał nas fryzurą - irokezem okazałym! Pięknie mu w nim:) Do wyboru mieliśmy Zote tarasy i Powązki:) Oczywiście wybraliśmy cmentarz:) Zawsze chciałam tam pojechać:) Corocznie oglądam na 1-szego listopada relacje z kwesty na rzecz cmentarza:) Chciałam zobaczyć je na własne oczy:) I owszem byłam widziałam:) I cieszę się, ze zobaczyłam je w aurze jesiennej...te kobierce liści, te monumentalne pomniku pokryte mgiełką mchu...i aleja zasłużonych:) I wiecie co podszedł do mnie Damięcki:) Tak, ten sławny drugi bliźniak - ten z wąsem:). Ja ponoć przyciagam ludzi Staliśmy akurat pod grobem Jasienicy a on podszedł do mnie zaczął o nim opowiadać:) To muszę przyznać było bardzo miłe:)))) A słyszeliście o takim przysmaku jak "skórka pańska"? To właśnie sprzedają przed Powązkami! To mega słodki i klejący cukierek i ponoć można go dostać tylko w tamtym miejscu! A ja za dużo gadałam i moi współtowarzysze kupili mi tego az sztuk dwie aby zamknąc mi buźkę Potem nastąpił czas chińszczyzny.Piękne i smaczne porcje za 12 złotych jedna. Polecam turystom bez grosza takim jak my;) Wieczorem pojechalismy MPK do teatru:) Inny świat proszę państwa:) "Upiór w operze"...coś pięknego...mocna muzyka, romantyczne akcenty i śpiew, śpiew, spiew... Nie mogliśmy sobie wymarzyć piękniejszej piątej rocznicy ślubu:) A! I jak jedziecie do Warszawy zawsze kupujcie wcześniej bilet powrotny. My kupiliśmy dziś pół godziny przed odjazdem pociągu...kosztowało nas to dodatkowo około 70 zeta Po prostu musieliśmy jechać I klasą...na II wszyskie miejsca zostały zakupione! Baj baj Warszawo! Do kolejnej odsłony. Masz wiele twarzy. Chętnie poznam następne:)

komentarze [4] przejdź do wpisu Zamknij
Sarenka

Nadesłane przez: Isabelle dnia 22-10-2009 08:54

Pewnego przedpołudnia, w słoneczny czas mała sarenka zmyliła drogę. Odłączyła się od stada i wpadła prosto pod koła pędzacego samochodu. A działo się to wszystko obok mojego domu. Nie byłam niczego świadoma do czasu aż pewien przejezdny pan zapkał do mych drzwi i zapytał, czy ta ranna sarenka, która leży pod płotem to moja własność. Pobiegłam. Biedactwo o slicznych oczach, pełnych cierpienia leżało tuż pod moim płotem. samochód musiał uderzyc w grzbiet sarenki, gdyż nie mogła poruszać tylnymi nogami. Zachciało mi się płakać i straciłam głowę. W sytacjach stresowych, np. takich jak atak padaczki umiem zachować zimną krew a tutaj zupełnie nie byłam w stanie nic zrobic. Czułam jak dygocę cała w środku a moje kończyny zamieniły się w ołów. Dopiero ten przejezdy Pan swoim pytaniem "i co Pani teraz zrobi" uswiadomił mi,ze coś zrobić należy. W międzyczasie wokół zgromadzili się sąsiedzi i już czułam, że mają chrapkę na dziczyznę ale nie! Nie pozwoliłam im na to! Pobiegłam po telefon i drżącymi z emocji palcami wyszukałam adresy i telefony weterynarzy. Niestety jak to zwykle bywa, kiedy nam na czymś zależy nie jest to dostępne. Co robić co robić... Policja! Zadzwoniłam a co! Powiedzieli, ze nie zajmują się takimi przypadkami ale w końcu obiecali przysłać lesniczego. Czekałam na niego ok 2 godzin.Razem z sarenką czekaliśmy.Czułam jednak, że sarenkę uśpią. Kopała bedna w piasek przednimi koptykami na próżno usiłując wstać. Po co sarenko przybiegłaś w tak ruchliwy i niebezpieczny teren.Po co sarenko... Leśniczy przyjechał z pomocnikami i oznajmił mi, że nic sie nie da zrobić. Zabrał ją i powiedział, że zastrzeli. Wszyscy dokokoła do dziś ( a minęło ok pół tygodnia) dziwią mi się, że nie skorzystałam z okazji aby zjesć smaczną dziczyznę. Argumentują to tym, że teraz pewnie leśniczy z żoną i rodziną ciesza się smacznym posiłkiem. Ja jednak uważam, ze postapiłam słusznie. Przynajmniej strałam się jej dać szansę... Jestem przeciwna polowaniom. A regulacji ekosystemu powinny dokonywać wycpecjalizowane służby np. leśnictwo, a nie grupka panów która w myśl ratowania ekosystemu chce sobie postrzelać do żywych stworzeń. Koniec. Kropka. To jest tekt z mojego poprzedniego bloga :) Sytuacja wydarzyła się autentycznie... Wstałam rano i ciekawa byłam co się wydzrzyło kilka lat temu:) Jak nie kochać pisania bloga?:) Klikasz i wspominasz sobie sytuacje i emocje sprzed kilku lat:) Ta opisana tutaj to październik 2005 roku:)

komentarze [2] przejdź do wpisu Zamknij
Próbowałam swoich sił ...

Nadesłane przez: Isabelle dnia 19-10-2009 13:36

...
i poszłam dziś rano do pracy... Wysiedziałam około godziny. Nieustający kaszel, zmęczenie i duszność. Na 10.45 Michas z tatą pojechali do lekarza . Dołączyłam do nich i dałam sie nawet zbadac Pani Doktor od Michasia. Chorobowe. Zapalenie gardła, na razie na oskrzelach nic nie ma. Antybityk dostałam. Michaś - oskrzela - nic sie tam nie dzieje, płuca również:) Ale kaszel jeszcze jest więc zostaje na tydzień w domu. Taka decyzja. I dostał bactrim, wcześniej go nie miał. Dzielny maluch:) I wyrzuty sumienia mam, ze nie pracuję tylko choruję... Ale... W weekend mężulo zabiera mnie do Warszawy:)Na naszą 5 rocznicę ślubu:) Musze wyzdrowieć. W końcu...nie samą pracą żyje człowiek. Musze jakoś przez ten tydzień sprawy zawodowe potrzymać w zawieszeniu. Nic nie poradzę w końcu na to prawda?

komentarze [3] przejdź do wpisu Zamknij

<- 1 ... 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 ... 133 ->

Nasze "Nas Troje" - Blog

Blogi

Nasze "Nas Troje"

Po Warszawsku!

Sarenka

Próbowałam swoich sił ...