ZWYCZAJNE ŻYCIE

Blogi » Życie dzień po dniu » ZWYCZAJNE ŻYCIE

oaza09

Blogi

	lis 2024 2010-03 2010-04 2010-05 2010-06 2010-07 2010-08
Mo	Tu	We	Th	Fr	Sa	Su
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30

Kategorie: Żyj chwilą

Liczba wpisów: 63, liczba wizyt: 147522

Spragniony

Nadesłane przez: oaza09 dnia 05-06-2010 22:31

Ależ dziś piękny dzień. Jednak nie dowierzam ostatnio pogodzie i do pracy wzięłam, na wszelki wypadek, sweter. Zresztą u mnie w pracy jest zimno. Choć chłopaki twierdzą, ze przesadzam, to mi jednak jest zimno i już. W związku z tym, wracając do domu, byłam jeszcze tak zmarznięta, że zanim się rozgrzałam, już w domu byłam.
Zjadłam pyszny biały barszczyk, a że Mati zjadł wcześniej, to ubrałam Smyka i poszliśmy odprowadzić babcię, a przy okazji na spacer. I dopiero wtedy poczułam jak jest ciepło.
Żałowałam, że nie wzięłam małemu niekapka z piciem. Postanowiłam zatem, zakupić butelkę z dzióbkiem. Niestety, szliśmy taką trasą, ze tylko dwa małe sklepy po drodze, a w nich takowego towaru nie było.
Kupiłam więc zwykłą, półtoralitrową butelkę, ale Mati na siłę chciał ją wziąć do ręki i sam pić. Efekt jego zachciewajki był przewidywalny, więc nie pozwoliłam, to on w ramach niezadowolenia odmówił picia. Nie to nie. Butelkę schowałam. Widać, pić mu się za bardzo nie chciało, bo szybko się czym innym zabawił, tzn. zaczął gonić przed siebie w bliżej nieokreślonym kierunku. Albo inaczej, kierunek określały najbliższe schody na horyzoncie
W końcu moja mama w jedną stronę, a my w drugą i zawędrowaliśmy do Pepco, po piżamkę dla bąbla. Stojąc przy kasie dojrzałam jakieś plastikowe niekapki w cenie 5,99 i dorzuciłam do zakupów. Wzięłam przepłukałam wodą z butelki i dałam Młodemu. Z zaciekawieniem obejrzał niekapka z każdej strony, po czym zaczął pić. Wypił raz, dolałam, wypił drugi. Przerwa. A za jakiś czas znów się domagał. Widać bidulkowi bardzo się pić chciało. W końcu upał, a on ganiał.
Zadzwonił M., który zjeżdża wieczorem z trasy i raniutko znowu jedzie i poprosił, żeby mu bułki kupić na drogę. Poszliśmy zatem do Kauflandu. Wyciągam moje ukochane dziecko z wózka, chcąc przesadzić też do wózka, ale sklepowego, a on...cały mokry!
Dopiero wtedy się zorientowałam, że sporą część wody, smyk z upodobaniem wylewał na siebie...Nie było mowy o zakupach. Zawróciliśmy do domu...A po bułki poszliśmy później.
Dobrze, ze dziś ciepło na dworze, to nie martwię się konsekwencjami wyczynu Mateusza

komentarze[0] przejdź do wpisu Zamknij
Białe albo kolorowe

Nadesłane przez: oaza09 dnia 03-06-2010 12:44

Ja to czasami mam ochotę trzasnąć mojego M., żeby trochę pomyślał. Wczoraj wstawiał białe pranie i przyszedł mnie zapytać czy jak koszulka ma żółte rękawy, to czy może wrzucić do białego. Oczywiście, ze mógł.
A dzisiaj mój Szanowny, wstawił pranie KOLOROWE, w tym wypadku kolorem wiodącym była czerń i dorzucił...jasnobeżowe, w białe pasy, body Smyka. Pytam się czemu, a on, przecież to KOLOROWE.
Trafiło mnie! Na szczęście materiał body okazał sie odporny i kolor jaki był, taki po praniu pozostał.
Tłumaczę, ze są kolory jasne i ciemne. Dla mnie sprawa oczywista, a dla niego, jak widać niekoniecznie.
Eh, ci faceci.

komentarze [4] przejdź do wpisu Zamknij
Jazda bez trzymanki

Nadesłane przez: oaza09 dnia 02-06-2010 23:00

Tego co się u mnie w pracy dzieje, nie da się inaczej opisać. Niestety, my możemy zgłaszać, prosić, ewentualnie słać maile, żeby ktoś nas zauważył i pomógł. Niestety, póki co nikt specjalnie się nami nie interesuje, chyba, ze trzeba opierdolić (przepraszam, musiałam dosadnie). I obrywamy z każdej strony. Kierownik jedzie do nas od dwóch dni i dojechać nie może.
Nowy pracownik się nie doczekał i raczej podziękuje. Szkoda, bo wydaje sie być w porządku i chłopakom na pewno by pomógł, ale nie ma z kim gadać.
Dziś więcej dowiedziałam się o swoich obowiązkach i przyznam, ze jest tego trochę.
w tej chwili trudno mi to ogarnąć, bo się uczę i wszystko na raz pojąć nie daję rady, ale myślę, że z czasem będzie lepiej. Gorzej, ze sezon się zbliża czyli niezły sajgon się zapowiada. Oby nadgodziny nie stały się wtedy normą.
Dziś skończyłam normalnie o 16:00, pojechałam po smyka, a on był tak zabawiony, ze przez dziesięć minut nie reagował za bardzo na moja osobę.
Jak "zaskoczył" to sie poprzytulał, ale babci tez pilnował, żeby mu z horyzontu na zbyt długo nie zniknęła :))

Cieszę się, ze tak się dogadują i po mamie widzę, że mimo zmęczenia, cieszy się obecnością wnuka. Natomiast do dziadka Smyk ma dystans, zresztą dziadek, też sztywnieje i nie bardzo wie jak ma się z nim bawić. I przez to zachowuje się trochę sztucznie.
Dajmy chłopakom czas:))

komentarze [2] przejdź do wpisu Zamknij

<- 1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 ... 21 ->

ZWYCZAJNE ŻYCIE - Blog

Blogi

ZWYCZAJNE ŻYCIE

Spragniony

Białe albo kolorowe

Jazda bez trzymanki