LOGOPEDA RADZI - Blog

1. „Przygoda dzieci”

 

Pod lasem małej chatce, mieszkała mama z ośmiorgiem dzieci, a nazywały się one:

A, O, U, E, I, Y, Ą, Ę.

Pewnego razu dzieci poszły do lasu na grzyby, ale nie zabrały ze sobą zegarka, ani kompasu, więc zgubiły się i zaczęły rozpaczać: ECH, ACH, ECH, ACH, ECH, ACH.

Ale mama nie traciła nadziei na odnalezienie swoich dzieci, wołała je więc głośno:

 A –O, E – U, O – E, I – O, I – Y, Ą –Ę.

Niebawem dzieci się odnalazły i w rodzinie zapanowała wielka radość: OCH, OCH, OCH, OCH, OCH.

Cieszyły się wszystkie zwierzęta w gospodarstwie:

- kotek miauczał: MIAŁ, MIAŁ, MIAŁ, MIAŁ, MIAŁ

- piesek szczekał: HAU, HAU, HAU, HAU, HAU

- koza meczała: ME, ME, ME, ME, ME

- krowa muszała: MU, MU, MU, MU, MU

- koń rżał: IHA, IHA, IHA, IHA, IHA

- kura wołała: KO, KO, KO, KO, KO,  KO

- kaczka kwakała: KWA, KWA, KWA, KWA, KWA, KWA

- gąska gęgała: GĘ, GĘ, GĘ, GĘ, GĘ, GĘ

- myszka piszczała: PI, PI, PI, PI, PI, PI.

            Mama przygotowała pyszną kolację, przy której pomagały jej dzieci: CIACH, CIACH, CIACH…MACH, MACH, MACH…ŁUP, ŁUP, ŁUP.

Potem dzieci z wielkim zapałem konsumowały kolację: MNIAM, MNIAM, MNIAM, MNIAM, MNIAM, MNIAM…MLASK, MLASK, MLASK…CHLUP, CHLUP, CHLUP.

Po skończonej kolacji dzieci zaczęły ziewać: AAAAAAAAAAAAAAA….a nawet kichnęły parę razy: A-PSIk, A-PSIK, A-PSIK i poszły spać.

 

 

2. „Podróże języczka”

 

Pewnego razu języczek wybrał się w podróż, ale nie była to byle jaka podróż. Języczek zapragnął spotkać się z gwiazdkami, chmurkami, słoneczkiem, księżycem oraz planetami: Merkury, Wenus, Mars i Pluton.

Gdy rano zaświeciło słońce, języczek wyciągnął się szeroko i chciał się poopalać: UCH, UCH, UCH….

Z oddali napłynęły dwie małe chmurki, które zaczął przeganiać lekki wiaterek: SZU, SZU, SZU…   Nagle zerwał się silny wiatr i zaczął duć z całej siły: SZYYY, SZYYY, SZYYY…

Nadszedł wieczór i na niebie pojawiły się pierwsze gwiazdki: CYK, CYK, CYK, CYK, CYK…..Nagle zza jednej z gwiazd wyłoniła się rakieta, która przeleciała z głośnym dźwiękiem: ŁUUUUUUUUU……i zatrzymała się.  Języczek wsiadł do niej i poleciał na pierwszą z planet. Merkury przywitał go księżycowym krajobrazem i trudnymi do przejścia skałami: ACH, ACH, ACH….- jaka trudna droga.

Na Wenus – na jednej z najgorętszych planet – Języczek poczuł ogromne pragnienie i wzdychał z gorąca: UCH, UCH, UCH, UCH, UCH…..- jakie gorące powietrze.

Mars obsypał Języczek rdzawoczerwonym, pustynnym  piaskiem: A – FE, A – FE, A – FE….- jaki nieprzyjemny podmuch wiatru.

Pluton zaś – jako najmniejsza i najzimniejsza z planet – przywitał mroźnym, lodowym wiatrem: BRRR, BRRR, BRRR, BRRR, BRRR…..- jaka mroźna pogoda.

Wtedy Języczek postanowił się rozgrzać. Pogimnastykował się, przeciągnął….i wtedy się obudził. Okazało się, że podniebna podróż tylko mu się śniła.

 

 

Emisja głosu to poprawne operowanie głosem w mowie lub śpiewie. Do tego celu wykorzystuje się znane z akustyki zjawisko rezonansu. Polega to na tym, aby strumień drgającego powietrza umiejętnie skierować na rezonatory (jamę gardłową, nosową i ustną). Wtedy otrzymujemy największą amplitudę drgań, a w konsekwencji głos odpowiednio silny, czysty i dźwięczny.

 

Od poprawności emisji głosu uzależnione są efekty artykulacji, frazowania i akcentowania, a nawet wymogi kultury żywego słowa. W dobrej emisji głosu chodzi o to, aby przy minimalnym wysiłku, przy jak najmniejszym obciążeniu wiązadeł głosowych uzyskać jak najpełniejsze brzmienie i jak najlepszą nośność głosu.

 

Celem ćwiczeń głosowych jest:

- ustalenie średniego położenia głosu, tzn. wysokości głosu charakterystycznej dla danej osoby,

- wyrobienia miękkiego nastawienia głosu (drgania fałdów głosowych pojawiają się wcześniej niż ich zwarcie),

- umiejętność kierowania głosu na maskę, czyli na sklepienie podniebienia twardego,

- wyrabianie umiejętności modulowania siły i wysokości głosu.

 

ZESTAW ĆWICZEŃ GŁOSOWYCH

 

1. Przedłużone wymawianie samogłosek (a..., o..., itd.) czy spółgłosek półotwartych nosowych (m..., n...).

2. Kilkakrotne powtarzanie tej samej samogłoski (a ? a ? a).

3. Wielokrotne powtarzanie samogłoski płynnie i rytmicznie, powoli i szybko (a..., a ? a ? a..., a ? a ? a ) z wydłużaniem lub skracaniem przerw między wymówieniami.

4. Ciche i głośne wymawianie głosek.

5. Łączenie wymowy samogłosek z głoskami półotwartymi nosowymi m, n ? w nagłosie lub wygłosie (ma ? mo ? me ? mu albo am ? em ? om ? um)

6. Zabawa w swobodne tzw. paplanie (pa ?pa- pa, po ? po ? po..., ap ?ap ?ap, op ? op ? op...).

7. Liczenie od 1 do 10 – można spiewać cyfry lub wymawiać je od cichego do głosnego i na odwrót.

8. Śpiewanie samogłosek: A…O…U….E….I….Y…..( cicho-głośno lub jak najdłużej na wydechu).

9. Śpiewanie gamy: DO RE MI FA SOL LA SI DO….( można ją śpiewać od początku do końca i na odwrót).

10. Naśladowanie głosów różnych zwierząt, poprzez śpiewanie od cichego do głośnego i na odwrót: KO KO KO….. MU MU MU…. PI PI PI…… itp.

11. Naśladowanie śmiechu: HA HA HA…. HI HI HI…. HE HE HE……

12. Śpiewanie tekstu: “Słonko wschodzi coraz wyżej, a zachodzi coraz niżej” z wykonywaniem ruchów rąk, nóg itp. lub trzymaniem się za ręce w pozycji siedzącej i podnoszeniem się w górę z wyciąganiem rąk do góry.

kaliope

Oto zestaw wierszyków dla dzieci, które służą stymulowaniu prawidłowej wymowy niektórych głosek. Wierszyki te zaczerpnęłam z książki Doroty Krupy "Rymowanki-utrwalanki", którą gorąco polecam.

 

RYMOWANKI – UTRWALANKI – zabawne wierszyki dla dzieci.

 

 

 

„Szara myszka”

 

Szara myszka w szafie mieszka,

a na imię ma Agnieszka.

Ma w szufladzie trzy koszule,

kapelusze, szelki, sznurek.

 

Grywa w szachy, pisze wiersze,

tuszem robi szlaczki pierwsze.

chętnie szynkę je i groszek,

kaszę, gulasz, gruszek koszyk.

 

 

 

„Czary – mary”

 

Czapla czarną ma czuprynę,

kaczka wpadła w pajęczynę.

Puchacz włożył rękawiczki,

pączki wpadły do doniczki.

 

Kaczor loczki ma czerwone,

cztery rączki i ogonek.

Biegacz wpadł na metę czwarty.

Kto tu robi takie żarty?

 

To królewicz January.

On uczynił takie czary.

Czarodziejską ma pałeczkę

i namieszał tu troszeczkę.

 

 

 

„Żaba i żuk”

 

Duża żaba nad kałużą

napotkała żuka.

Żuk na nóżki buty włożył

i butkami stuka.

 

Żółte butki, żółty szalik

i żółty kapelusz.

Pyta żaba:

 -„Dokąd bieżysz, mój ty przyjacielu?”

- Idę żabko na przyjęcie

do pana bociana.

Będzie żuraw, żółw i jeżyk.

Chodź i ty kochana.

 

 

 

„Placek Jacka”

 

Oto mały Jacek, co wypiekał placek.

Placek owocowy, z lukrem cytrynowym.

Słodki i pachnący, pulchny i gorący.

Placek dla Celiny, Wacka i Lucyny.

 

 

 

„Cyrk”

 

Na rynku piękne przedstawienie,

występuje cyrk na scenie.

Podskakuje klaun niebieski,

biegną tresowane pieski.

Kozy, zebry oraz słonie,

pajacowi dzwoni dzwonek.

Baletnica zerka z liny

i zabawne stroi miny.

Magik mocno laską trąca

i z cylindra ma zająca.

Oj, udana to zabawa!

Dla artystów wielkie brawa.

 

 

 

„Co kto lubi?”

 

Wojtuś lubi śliwki,

Jasio woli ptysie,

Tomuś na śniadanie

je wiśnie w śmietanie.

Osioł lubi sianko,

sikorka nasionka,

a ślimak śpioch jeden,

Je maślaków siedem.

 

Mały łoś na śniegu

popija maślankę.

Misie i jamniki

wolą naleśniki.

 

 

 

„Ciuciubabka”

 

Cicho, cicho, cii, cii, ciii,

ciocia śpi i babcia śpi.

 

A, Marcinek, he, he, he,

w ciuciubabkę bawi się.

 

Leci, leci ćma, do światła się pcha.

Koci, koci łapci, jak ciemno u babci.

 

 

 

„Trąbka Piotrka”

 

Piotrek trąbkę ma,

trąbi na niej:

tra, tra, tra.

 

Siostra krzyczy: Nie!!!

Piotrek na to:

tre, tre, tre.

 

Piotra bawi to

i wciąż trąbi:

tro, tro, tro.

 

Try, tra, tro,

tre, tro, tra…

To zabawa na sto dwa!!!

 

„Jesienna bajka”

 

Idzie jesień

aj, aj, aj,

kolorowy cały kraj.

 

Jarzębina,

je, je, je,

w koraliki stroi się.

 

Czujny pająk,

oj, oj, oj,

w pajęczynę muchę wziął.

 

Babcia Józia,

uj, uj, uj,

ma już jabłek cały słój.

 

Taka jest jesienna bajka,

którą wymyśliła Majka.

 

 

 

„Lew i wrona”

 

Do lwa wrona się odzywa:

- „po co panu taka grzywa?

W oczy wchodzi, w nos łaskocze,

lepiej zrobić z niej warkocze.”

 

Lwisko warczy, wącha wronę:

- „Ej, gadanie zakończone!

Pani żarty są niesmaczne!

Wnet się chyba gniewać zacznę!

No, a wtedy, daję słowo,

Nie wiem, co się stanie z tobą

wrono!

 

 

 

 

 

 

„Chomik”

 

Mały chomik sobie spał,

a tu pies zaszczekał:

hau, hau, hau…

 

Mały chomik boi się,

a pies śmieje się:

he, he, he….

 

Chomik złości się za dwóch,

nagle machnął w ucho psu:

buch, buch, buch…

 

 

 

„Bal”

 

Dziś na balu u wróbelka,

banda się zebrała wielka.

Dwa robaki, cztery żaby,

bocian, ryby, bąk i kraby.

 

Będzie bufet, w nim bułeczki

i herbaty całe beczki.

Chlebek z boczkiem, a do tego

dla każdego coś dobrego.

 

Balonami wystrojone,

dęby, buki i jabłonie.

I zabawa tak udana,

będzie do białego rana.

kaliope