Kilka dni spóźnienia lub wystąpienie miesiączki 2-3 dni wcześniej niż zwykle nie świadczy jeszcze o problemach z nieregularnymi miesiączkami. Takie przesunięcia są normalne i przeważnie wynikają z niewielkich zaburzeń trybu życia, takich jak stres czy zmęczenie. Nieregularne miesiączki powinny cię jednak zaniepokoić gdy występują co miesiąc z inną częstotliwością, w różnych odstępach i z innym natężeniem, są zbyt skąpe lub za obfite.
Nieregularne miesiączki – jaka jest norma?
Nieregularne miesiączki zwykle występują u młodych dziewczyn wchodzących dopiero w okres dojrzewania oraz u kobiet przed menopauzą. Wiąże się to w pierwszym przypadku z niedojrzałością układu hormonalnego i stabilizuje w ciągu pierwszych 2 lat miesiączkowania, natomiast w drugim przypadku z okresem stopniowego wygaszania pracy jajników.
Dojrzała kobieta powinna mieć cykle trwające od 25 do 35 dni. Za normę uznaje się krwawienie trwające od 3 do 5 dni. W każdym cyklu jego długość powinna być taka sama lub wahać się nieznacznie.
Jeśli różnice w długości są znaczne może to oznaczać zachwiania w gospodarce hormonalnej i problemy z owulacją prowadzące do niepłodności. Jeśli planujesz ciążę koniecznie powinnaś zgłosić się do lekarza w przypadku zaobserwowania u siebie nieregularnych miesiączek. Nawet jeśli nie planujesz w najbliższej przyszłości starać się o dziecko powinnaś zbadać przyczynę nieprawidłowości cykli miesiączkowych, ponieważ układ hormonalny ma wpływ na funkcjonowanie nie tylko układu rozrodczego, ale również na prawidłowe działanie całego organizmu.
Nieregularne miesiączki – o czym mogą świadczyć te objawy?
- zbyt krótki cykl – cykl krótszy niż 22 dni wiąże się z niewydolnością ciałka żółtego.
- zbyt długi cykl - dłuższy niż 35 dni może być wynikiem braku owulacji. W obu przypadkach (za długiego i za krótkiego cyklu) występują problemy z poczęciem.
- obfite krwawienia – gdy okres trwa dłużej niż 5 dni, a krwawienia są intensywne i musisz używać nawet po 8-10 podpasek dziennie. Taki stan może prowadzić do osłabienia i anemii. Powodem zbyt obfitego krwawienia może być choroba tarczycy lub endometrioza. Mogą je też powodować infekcje narządów rodnych oraz zachodzące w nich zmiany chorobowe takie jak polipy czy mięśniaki.
- skąpe krwawienia – trwające krócej niż 2 dni, czasem nawet tylko kilka godzin. Takie zaburzenia mogą być wynikiem zespołu policystycznych jajników, a także niskiego poziomu estrogenów. Skąpe miesiączki wynikają także z przebytych chorób i uszkodzeń błony śluzowej macicy np. gdy została ona mechanicznie uszkodzona w czasie zabiegu. Wtedy w miejscu uszkodzenia powstają blizny, na których nie tworzy się endometrium.
Nieregularne miesiączki – inne przyczyny
- nieregularny tryb życia – stres, zmęczenie, niewystarczająca ilość snu,
- nagłe zachwiania wagi – drastyczne odchudzanie prowadzące do dużego spadku masy ciała lub raptowne tycie,
- intensywny wysiłek fizyczny prowadzący do skrajnego wyczerpania organizmu,
- choroby układu pokarmowego – wątroby, jelit,
- choroby narządów układu hormonalnego – tarczycy, przysadki mózgowej, nadnerczy, jajników (zespół policystycznych jajników), nowotwory tych narządów,
- infekcje – nie tylko intymne, ale również ogólnoustrojowe takie jak grypa czy zapalenie płuc,
- leki hormonalne – które wpływają na pracę innych hormonów, nie tylko tych, na które zostały zastosowane.
Nieregularne miesiączki – diagnoza i leczenie
W diagnozie najważniejszy jest wywiad ginekologiczny pozwalający określić możliwe przyczyny problemów z miesiączkowaniem. Niezbędne jest też wykonanie badania USG przezpochwowego, które pozwoli na wykrycie nieprawidłowości w budowie narządów płciowych. Następnie lekarz zleci badania hormonalne na określenie poziomów prolaktyny, estrogenów, progesteronu, FSH, LH, testosteronu. Jeśli te badania nie pozwolą na określenie przyczyny zaburzeń wykonuje się bardziej szczegółową diagnostykę obejmującą histeroskopię, czyli badanie budowy macicy, a także badanie głowy skierowane na wykrycie ewentualnych guzów mózgu i przysadki mózgowej, które mogą zaburzać pracę hormonów.
Jeśli przyczyną zaburzeń miesiączki nie są guzy, ani nowotwór to leczenie polega głównie na podawaniu leków hormonalnych, które uzupełniają naturalne braki w organizmie (LH, FSH) lub hamują zbyt dużą ilość przede wszystkim prolaktyny lub testosteronu.