Foch u dziecka: jak reagować na klasyczne obrażanie się? - Artykuł
Znajdź nas na

Tworzymy społeczność rodziców

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

Foch u dziecka: jak reagować na klasyczne obrażanie się?

Foch u dziecka: jak reagować na klasyczne obrażanie się?

Autor zdjęcia/źródło: Photo by Alexander Dummer on Unsplash

Zmora wielu rodziców – klasyczny foch, dąs, obraza. Radzimy, co z tym zrobić.

Dziecko prosi o tablet, bajkę, czekoladę – cokolwiek, a Ty odpowiadasz „nie”, bo nie czas na to, bo za długo, albo w tygodniu nie jemy słodyczy. No i jest foch. Klasyczny. Naburmuszenie, obraza, wyjście do swojego pokoju, trzaśnięcie drzwiami, a czasem jeszcze rozrzucenie zabawek, bo dlaczego nie… Niektórzy rodzice doskonale to znają, a bywa, że jest również normalna faza rozwojowa u dziecka. Jak reagować, żeby nie wyjść z siebie a do tego zachować się wychowawczo i zgodnie z zasadami rodzicielstwa bliskości? Nie będzie łatwo, ale jeśli przyswoich sobie kilka zasad reagowania na focha, to da się.

CZYTAJ TAKŻE: Aranżacja pokoju przedszkolaka: jak go dobrze urządzić?>>

Foch u dziecka – co robić?

Foch, czyli obrażanie się, dąsy. U trzylatków mogą się zdarzać dość często, bo to etap rozwojowy. Fochy pojawiają się też u dzieci starszych i mogą być normalna reakcją, gdy nie spełniamy założeń dziecka. Ważne, aby fochy nie były nieustające i nie naruszały granic osób trzecich.

#1 prawo do emocji

Gdy następuje eskalacja emocji u dziecka, pamiętajmy, że ma ono do tego prawo. W taki sposób na razie potrafi okazywać niezadowolenie i frustrację. Pozwólmy dziecku na emocję złości, to normalna emocja. Jako rodzice postarajmy się reagować spokojnie i z otwartą głową. Chociaż to bardzo trudne, gdy dziecko zamyka się w pokoju i krzyczy, że nie chce nas więcej widzieć. Pamiętajmy, że to tylko słowa wypowiedziane w złości.

#2 granice innych

Natomiast, jeśli dziecko oczekuje, ze masz wyjść z pokoju, albo maluch Cię odpycha – reaguj stanowczo i spokojnie. Możesz oznajmić, że nie masz ochoty wyjść z pokoju, a malucha należy przytrzymać delikatnie i poprosić, że nie lubisz być popychany, aby przestał.

#3 pozwól na uspokojenie

Pozwólmy dziecku się uspokoić i absolutnie, nie zaczynajmy argumentować i wyjaśniać swoich decyzji, gdy jest rozłoszczone, bo nie zapamięta i nie zrozumie tego, co mówimy.

#4 porozmawiaj

Rozmowę zachowajmy na czas, gdy emocje opadną i dziecko się uspokoi. Wtedy też warto rozpocząć ją od zauważenia emocji dziecka, czyli możemy na przykład powiedzieć „Widzę, że byłeś zdenerwowany”.

#5 zasady

Omówcie też, dlaczego dziecko nie otrzymało tego, co oczekiwało, ale warto także poruszyć kwestię tego, że w złości nie rzucamy zabawkami itp. Dziecko ma do niej prawo, ale może wówczas wyjść do swojego pokoju i tam przeżyć emocje.

#6 przytulajmy!

Nie zapomnij przytulić dziecka, bo dla niego frustracja tez nie jest miły m przeżyciem.

CZYTAJ TEŻ >> Trzydniówka - co to za choroba?