Dobre pochwały na pewno wymagają treningu i pewnej samokontroli. Warto jednak poświęcić trochę czasu, bo wysiłek wart jest efektów. Niestety zbyt często zauważamy jedynie złe postępowanie dziecka i koncentrujemy się na wpadkach, błędach, oraz słabościach. Z kolei gdy robi dobrze, przechodzimy nad tym do porządku dziennego, nic nie komentując, gdyż takie zachowanie przyjmujemy jako normę. Pamiętajmy jednak, że musimy wzmacniać pozytywne zachowania dziecka, które na podstawie naszych pochwał wyciągają wnioski na temat swoich możliwości.
Dlaczego należy chwalić dziecko?
- Dzieci budują obraz własnej osoby w dużej mierze na podstawie tego, co słyszą na swój temat od innych, zwłaszcza znaczących dla nich osób.
- Rodzice, opiekunowie mogą więc bardzo wpłynąć na samoocenę dziecka.
- Dzieci, często ganione i upominane, mogą łatwo zapomnieć o swoich pozytywnych cechach, mocnych stronach lub nawet ich nie odkryć!
- Doceniając starania i intencje dziecka i chwaląc je, rozwijamy w nim odwagę, umiejętność radzenia sobie z problemami, stawiania sobie kolejnych, większych celów.
Jak chwalić dziecko?
- Pochwała powinna wywoływać pozytywne, a nie mieszane uczucia, kiedy chwaląc zostaniemy odebrani jako niewiarygodni.
- Pochwały nie powinny przywodzić na myśl naszej słabości czy wywołać niepokój.
- Chwalmy dziecko odpowiednimi słowami. Ocenianie jak: pięknie, fantastycznie itp. mogą sprawić, że pochwała nie przyniesie zamierzonego efektu i zamiast przyjemności, dostarczymy dziecku frustracji.
- Opiszmy dziecku , co widzimy lub czujemy. Zamiast oceniać: „jak pięknie posprzątałaś”, możemy powiedzieć: „Widzę, że wykonałaś dużo pracy. Klocki w pudełku, ubrania w szafie. Miło wejść do takiego pokoju”. Dzięki budowaniu pochwał w ten sposób, dzieci stają się bardziej świadome swoich możliwości. Dziecko ma szansę dojść do pozytywnych wniosków co do własnej osoby, a taki właśnie efekt powinna nieść ze sobą pochwała.
- Do takiej pochwały można dodać jedno lub dwa słowa podsumowujące, które powiedzą dziecku coś nowego o nim samym i zamiast kończyć: „Miło wejść do takiego pokoju” możemy powiedzieć: „To się nazywa dokładność”
- Gdy opisujemy uczucia, nie bójmy się, że dziecko wpadnie w samozachwyt. Jeśli na przykład udała się wizyta u znajomych możemy stwierdzić ogólnie: „Ta wizyta sprawiła mi dużą przyjemność”, a dziecko będzie wiedziało, że jest głównym adresatem powyższej informacji.
- Pamiętajmy o tym, że dzieciństwo i dorastanie niosą ze sobą wiele porażek i błędów na których młody człowiek się uczy. Dlatego też nadmierne chwalenie i zachwycanie się jego sukcesami oraz przesadny entuzjazm, przyniosą efekt odwrotny do zamierzonego. Dziecko może czuć dużą presję i bać się porażki. Dążenie do perfekcji lub wycofywanie się z powierzonych zadań może doprowadzić je do frustracji.
ZOBACZ RÓWNIEŻ:
Jesteś wyjątkowy, czyli jak budować poczucie wartości u dziecka?>>
Jak wychować dziecko na szczęśliwego człowieka?>>
