11 przykazań dla każdej kobiety !!!

A ja dodam przykazanie 12 - nie linkujemy... jakże przyjemnie by było przeczytać te zasady od razu w tym watku a nie skakać po innych stronach :)))

KASIU, jak kiedyś nie linkowałam artykułów to ktoś mi zarzucił, że linkuję... ale nic to... u mnie jak w BANKU - mówisz i masz...

1. Zakażenie HIV w kontaktach seksualnych przenosi się znacznie łatwiej z mężczyzny na kobietę, niż z kobiety na mężczyznę. Jest to spowodowane różnicami w budowie narządów płciowych kobiety i mężczyzny.
2. Po wyglądzie człowieka nie da się poznać, czy jest zakażony HIV. Przez ok. 8 - 10 lat można żyć z wirusem bez żadnych objawów wskazujących na zakażenie.
3. Nie wszyscy mężczyźni zakażeni HIV wiedzą o swoim zakażeniu, a więc nie mogą o nim uprzedzić partnerki seksualnej.
4. Osoby zakażone HIV nie zawsze mówią o tym swoim partnerkom seksualnym, choć istnieje odpowiedzialność karna za świadome narażanie drugiej osoby na zakażenie.
5. Pierwszy kontakt seksualny w życiu kobiety jest szczególnie ryzykowny, jeśli partner jest zakażony HIV. Ryzyko zakażenia jest większe dla młodych, nie w pełni dojrzałych płciowo dziewcząt oraz dla kobiet w okresie menopauzy.
6. Nie wszystkie rodzaje aktywności seksualnej są tak samo ryzykowne. Dla kobiet największe ryzyko zakażenia HIV wiąże się z kontaktami analnymi. W kontaktach waginalnych także są bardziej narażone, niż mężczyźni. Ryzyko zakażenia istnieje również w seksie oralnym, kiedy nasienie dostanie się do jamy ustnej (błona śluzowa jamy ustnej jest wrażliwa na zakażenie, nawet bez istnienia urazów i stanów zapalnych).
7. Jedynym środkiem o sprawdzonej skuteczności w zapobieganiu zakażeniu HIV (a także innym chorobom przenoszonym drogą płciową) są prezerwatywy. Dlatego w wielu krajach świata, a także w wielu krajach Unii Europejskiej promuje się ich używanie w kontaktach seksualnych. W Polsce spotkać się można z informacjami, że prezerwatywy mają małe otworki (mikropory), które przepuszczają zarówno HIV, jak i plemniki, bakterie i inne wirusy. Jest to nieprawda. Badania naukowe wykazały bowiem, że w związkach, w których jeden z partnerów jest zakażony HIV, używanie prezerwatyw w każdym kontakcie seksualnym od początku do końca jego trwania, skutecznie chroni zdrową osobę przed zakażeniem.
8. Pary, w których to mężczyzna zakażony jest HIV, mogą mieć dzieci, w sposób bezpieczny dla kobiety, a co za tym idzie – i dla dziecka. Same plemniki nie przenoszą HIV, a odpowiednio wyselekcjonowane z płynu nasiennego mogą być podane kobiecie praktycznie bez ryzyka narażenia jej na zakażenie. W Polsce żyje kilkanaścioro dzieci, które przyszły na świat w ten sposób.
9. Dostępne na naszym rynku środki plemnikobójcze do stosowania miejscowego nie zapobiegają zakażeniu HIV – taką informację można znaleźć na ulotce. Ulotka nie informuje jednak, że aktywny składnik preparatów – nonoksynol 9 – nie tylko nie chroni przed zakażeniem, ale w następstwie swoich własności drażniących ułatwia zakażenie. Ani środki dopochwowe zawierające nonoksynol 9, ani nawilżane nim prezerwatywy (czasem jeszcze mogą występować na rynku) nie powinny być stosowane w zapobieganiu zakażeniu HIV.
10. Zakażenie HIV może zostać przeniesione z zakażonej HIV matki na jej dziecko. Ryzyko przeniesienia zakażenia podczas ciąży, porodu lub podczas karmienia piersią noworodka – jeśli kobieta nie wie o swoim zakażeniu – wynosi około 40 proc. Jeśli kobieta wie o zakażeniu, a podczas ciąży pozostaje pod opieką ginekologa-położnika, i specjalisty zajmującego się terapią osób zakażonych, ryzyko to wynosi około zaledwie 1 proc.
11. W wielu krajach kobietom planującym posiadanie dziecka lub będącym w ciąży proponuje się wykonanie testu w kierunku obecności przeciwciał anty-HIV, jako jednego z badań diagnostycznych wykonywanych dla bezpieczeństwa matki i jej dziecka. W Polsce nie zawsze tak jest. Jeśli lekarz nie zaproponuje testu na HIV warto zrobić go samej, kiedy planuje się poczęcie dziecka lub na początku ciąży, najlepiej w Punkcie Konsultacyjno-Diagnostycznym, w którym testy wykonywane są bez skierowania, bezpłatnie i anonimowo.

dobrze to wszystko wiedziec. ja mam tylko taką refleksję:

Co musisz wiedzieć o HIV i AIDS HIV jest skrótem od angielskiego określenia dla wirusa wywołującego brak odporności immunologicznej. AIDS jest skrótem od angielskiego określenia dla nabytego zespołu niedoboru odporności. HIV wywołuje AIDS. Przeważająca większość opinii naukowych potwierdza ten pogląd. Według statystyk, HIV i AIDS w największym stopniu dotyka ludzi młodych oraz osoby w wieku średnim. Są to, ludzie w wieku produkcyjnym, którzy chcą a nawet często muszą pracować. HIV nie przetrwa poza organizmem człowieka, jeśli wystawiony jest na długie działanie powietrza i innych czynników środowiska zewnętrznego. Poza organizmem niszczy go ciepło, wysychanie, mydło i woda, detergenty, środki odkażające. AIDS nie jest pojedynczą chorobą, lecz zespołem objawów różnych chorób, które w charakterystyczny sposób atakują osoby zakażone HIV. Wiele z tych chorób występuje powszechnie i nie są one specjalnie szkodliwe dla osób, z nieuszkodzonym systemem immunologicznym. W jaki sposób HIV przenosi się z jednej osoby na drugą?

HIV nie można zarazić się w taki sam sposób jak przeziębieniem lub grypą. Istnieją trzy główne drogi zakażenia HIV: - Podczas stosunków seksualnych bez zabezpieczenia, - Przez przedostanie się zakażonej krwi innej osoby do naszego krwioobiegu, - W czasie ciąży, podczas porodu lub karmienia dziecka piersią przez matkę zakażoną HIV. W normalnych, codziennych kontaktach nie ma ryzyka zakażenia się HIV! - HIV nie przenosi się poprzez kaszel lub kichanie. - Wisusem nie zarazimy się od zwierząt. - HIV nie zakazimy się poprzez dotykanie drugiej osoby, podawanie ręki lub całowanie. Łzy też nas nie zarażą. - Nie można zakazić się poprzez pływanie w tym samym basenie, korzystanie ze wspólnej toalety, dzielenie się jedzeniem, wspólne korzystanie ze sztućców, naczyń, ręczników oraz książek. - Możliwe natomiast jest zakażenie się HIV poprzez korzystanie z tej samej maszynki do golenia lub szczoteczki do zębów, ze względu na to, że może znajdować się tam krew.

Czy HIV przenosi się przez pocałunek?

Nie doniesiono o żadnym takim przypadku. Teoretycznie jest to możliwe, że HIV obecny zarówno we krwi, jak i ślinie dotrze do krwiobiegu innej osoby w przypadku skaleczenia wewnątrz ust. Jest to jednak bardzo mało prawdopodobne.

Czy transfuzja krwi jest bezpieczna?

Nie możesz zarazić się HIV, jeśli oddajesz krew w specjalnych punktach lub w szpitalach. Sprzęt używany do pobrania krwi jest zawsze sterylny. Transfuzja krwi w obecnym czasie jest bezpieczna, ponieważ krew jest badana na obecność HIV.

Czy zrobienie drugiej osobie sztucznego oddychania wiąże się z jakimś niebezpieczeństwem?

Tak. Istnieje teoretycznie ryzyko zakażenia się HIV w czasie sztucznego oddychania, lecz nie powinniśmy zawahać się przed udzielaniem pomocy drugiej osobie. Dostępne są już na rynku specjale maseczki nakładane na usta osobie ratowanej, które przed zakażeniem chronią także ratującego. Pamiętaj, aby zawsze zapytać, czy sprzęt, którym będzie przekłuwana Twoja skóra został przed zabiegiem wysterylizowany! Jedno pytanie może Cię uchronić od wielu różnych chorób, którą może być nawet HIV. Wszelkie narzędzia wykorzystywane do przekłuwania skóry mogą być zanieczyszczone krwią, a więc stanowić drogę przenoszenia wirusa.

Co robić, gdy nasz kolega bądź koleżanka jest chory/chora?

W przypadku, gdy Wasz kolega zachoruje, powinien być traktowany tak samo jak ktoś, kto zachorował na każdą inna chorobę. Należy okazać mu pomoc, wsparcie i zrozumienie. Osoby żyjące z HIV i AIDS mogą potrzebować większego poczucia bezpieczeństwa. Potrzebna jest im świadomość, że gdy podzielą się z kimś swoimi obawami czy lękami o to, co może się z nimi stać, nie spotkają się z odrzuceniem. Osoby żyjące z HIV lub AIDS poddaje się terapiom alternatywnym lub stosuje się leczenie tzw. wspomagające. Leczenie tych chorób w Polsce finansowane jest przez państwo, opiekę nad pacjentami oferują ośrodki leczenia, które są wysokospecjalistyczne.

Mam jednego partnera od początku i wierze że jest mi wierny.