Jak poradzić sobie ze stratą dziecka?

Marcin - no kurcze dlaczego akurat teraz o to pytasz, kiedy połowa forum wspólcierpi z Emi?

Też miałam zamiar tak napisać... dlaczego akurat teraz... Marcin... przeciez to na pewno dla Emi jest bardzo, bardzo trudne... i dla nas również...

wyczucie chwili...Usuńcie może ten wątek co?

... jestem za... i to tak aby Emi tego wątku nie widziała... bo po co....

a ja uważam, że to dobry watek!!! ...w takich chwilach potrzebne są rozmowy....a przede wszystkim INFORMACJE....

Tak myślisz... na pewno było by dobre gdyby Emi  nie "zamykała" się  w sobie.. i nawet to radzę na wątku Co u Was słychać...bo to będzie niedobre... ale tu taki oddzielny wątek... to może trochę za "przesada"...

wątek znalazłam ... rozmawiać trzeba każdy ma swój własny sposób na uporanie się z bólem ale najlepszy to jest chyba czas :/

dokładnie, czas ukoi ból...Wiadomo, nigdy się nie zapomni, ale później juz tak się nie mysli. Ja czasem pomyslę, ze moje maleństwo skonczyłoby w grudniu 6 lat...

a moje maleństwo odeszło w półtora roku temu:(:(:(:(

oj myśli się myśli, tylko z czasem każda myśl nie wywołuje już tyle łez i przykrych wspomnień..... Mój pierwszy synek też w tym roku skończyłby 6 lat ..

Dziewczyny, w takim razie macie absolutną rację. Czasem przedobrzyć tez jest źle jak sie okazuje i wychodzi niefortunnie na opak. Tak, jak mówicie potrzeba czasu na uporanie się z Takimi chwilami. A wątek...Jesteście naprawdę silne....

dziewczyny wyściskałabym was wszystkie,choć wiem,ze to niewiele da...

Moje Maleństwo miałoby 4 lata.

Jesteście bardzo dzielne dziewczyny, podziwiam. 

Moje pierwsze miałoby teraz pół roczku,a II pownno się urodzić za kilka dni :( Sama wiem  po sobie,że na takie tematy trzeba rozmawiać,nie wolno tego ukrywać i dusić w sobie. Dla mnie osobiście rozmowa pomagała i pomaga do dziś.

ja mam troję dzieci ale po urodzeniu pierwszej córci poroniłam dwa razy a tak chciałam mieć dwójkę i w końcu w czwartej ciąży musiałam zrobić wszystko aby ją donosić i udało się potem była piąta ciąża i urodziła się Gabi bez żadnych problemów leżenia sama się donosiła i jest piękna moja córcia najmmniejsza i najmłodsza dla całej naszej piątki już chyba na zawsze dziewczyny ja drugie poronienie bardziej przeżyłam bo bałam się że więcej razy się nie uda ale jestem optymistką i wierzyłam w siebie najbardziej bo to ode mnie dużo zależało i wyleżałam sobie syneczka pięknego i do końca ciążę donosiłam aż się mój ginekolog dziwił a ja nie bo była wtedy już pewna siebie i swojego organizmu

Mamy dzisiaj właśnie taki dzień w którym córeczka naszych przyjaciół kończyła by roczek. Zamiast spotkania z tortem i zabawami idziemy do niej na cmentarz. Za oknem leje jak diabli. A ja mam wrażenie że to płacze cały świat by połaczyć się w naszym bólu. Piszecie czas... ile tego czasu potrzeba by potrafic żyć z czymś tak strasznym? Chyba nigdy nie będzie dość. Bo przecież miało byc tak pięknie. Śmialiśmy się, że to będzie przyszła żona Młodego, planowaliśmy wszystko z obecnością tej małej osóbki. I nic już nie będzie tak samo. Tragedia jaką jest strata dziecka zawsze pozostanie tragedią. I jakąś zadrą w sercu. Niezależnie od tego czy to nasze własne dziecko czy kogoś kto jest dla nas najbliższy. .................

Oj... wszystkie Was tulę....