Ekskomunika za in vitro

1.Masz prawo tak uważać 2. skoro to Cię boli, to broń lepiej 3. Zgadzam sie z Toba ;) 4 nigdy nie radowałam sie z in vitro,a na moją wygodę wpływu nijak nie ma Siewcą w tej przypowieści jest Bóg, który sieje ziarno słowa wśród ludu. Kolejne rodzaje gruntu to ludzie o różnych charakterach i usposobieniach: - droga - ludzie, którzy słyszą słowo, ale zaraz porywa je szatan, - grunt skalisty - ludzie, którzy początkowo radują się dobrą nowiną, ale szybko zapominają o niej, gdy tylko przestaje im być wygodna, - grunt z cierniami - ludzie, którzy słuchają słowa, ale zajęci są doczesnymi sprawami. - Ziemia żyzna - ci, którzy nie tylko słyszą słowo, ale również je przyjmują, i dzięki temu wydają owoc. To są prawdziwi chrześcijanie. Owocem nie zawsze musi być dziecko. Tak jak pisałeś: Bóg daje każdemu tyle, ile sam uważa za słuszne. Czyni to jednak sprawiedliwie, mimo że nieraz tej sprawiedliwości nie pojmujemy. 5 to Ty znasz ją po łebkach i przeinaczasz sens, nie wiem czy świadomie czy nie.

To mój osobisty punkt widzenia. Napisałam wyżej Mariuszowi. Nie uważam się za dobrego katolika ani za rzecznika prasowego Kościoła.

Mariusz jak mi jeszcze raz przytoczysz Przypowiesc o synu marnotrawnym to "zwątpię" ;)

A skąd wiadomo że to akurat on przeinacza a nie Ty? Nie chodzi mi tutaj o obronę Mariusza tylko o fakt że on tak to rozumie czy słusznie czy nie to już inna kwestia tylko skąd tyle pychy w ludzich że uważają że to oni akurat mamy rację?

ojoj centaurek...ja chcialam to wrzucic a ty mnie ubiegłeś:))))))))

 

Żeby było jasne- jestem zdecydowaną przeciwniczką aborcji, mam dość jednoznaczny stosunek do in vitro- nie potępiam prób powołania życia w taki sposób, ale jestem przeciw niszczeniu przy okazji zapłodnionych komórek.

Jednakże mam mimo wszystko więcej ludzkiego współczucia dla ginącego na krześle elektrycznym mordercy niż zamrożonych  a nawet zniszczonych w procesie in vitro zygot chwilę po zapłodnieniu.

Już słyszę głosy trąb! Sąd ostateczny nade mną za te słowa! Co za brak moralnosci! To wstrętne i niegodne! 

Ale powoli...  Wynika to z mego humanizmu, który zawsze idzie przed wszystkim innym. Na krześle elektrycznym ginie człowiek- odczuwający ból, strach, cierpienie, świadomy swego nadchodzącego nieuniknionego kresu. Zbrodniarz, winny  śmierci innego człowieka,  któremu zgotował może jeszcze gorszy los, ale wciąż CZŁOWIEK.  I jeśli jestem obrońcą życia, jeśli akceptuję ten nakaz moralny: NIE ZABIJAJ! , że odbieranie życia to przymiot wyłącznie Boski- to rozciągam go na każde życie.  Nie chcę dla źle pojmowanej sprawiedliwości kazić sobie duszy współuczestnictwem w zbrodni.  Bo moja zgoda na takie praktyki to nic innego jak współudział w morderstwie.

Wiem, co zaraz usłyszę:  a zamrożone zygoty- to nie ludzie? Wszak mają dusze nieśmiertelne i są niewinnymi ofiarami, które nikomu nie uczyniły najmniejszego zła. Prawda,  ale w fazie, w której pozostają- nie mają nawet świadomości istnienia, nie odczuwają, nie cierpią. Nie są więc człowiekiem, są dopiero zaczynem człowieka. Dlatego mniej współodczuwam.

  Nie odbierajcie tego stwierdzenia jako zgody na niszczenie życia poczętego...  Jestem przeciw! Chciałam tylko zwrócić uwagę na aspekt człowieczeństwa i moralny nakaz niezabijania.

Dlatego tak trudno mi zrozumieć postawę Kościoła i wielu wiernych ( bo podobno 77% Polaków jest za karą śmierci) , w tym przeciwników aborcji- obrona totalna życia, które się tylko co zaczęło ( to rozumiem i podzielam), przy jednoczesnym milczeniu niemal ( lub nawet wyrażaniem zgody ) nad unicestwieniem życia, które ma pełną człowieczą postać, z wyznacznikiem człowieczym: WŁASCIWOŚCIĄ ODCZUWANIA (czego zrozumieć nie umiem).

Rozumiem stanowisko KK w sprawie in vitro. Kościół, który uczy: NIE ZABIJAJ! nie może być wyrozumiały dla niszczenia życia. Nieco inaczej spogladam na publiczne grożenie ekskomuniką- nie podoba mi się. Powinno się to zostawić sumieniom posłów.

Dlaczego o tym piszę w wątku o in vitro. Ano z jednego powodu: gdy w 1997 r. uchwalano nowy kodeks karny z likwidacją kary smierci hierarchowie nie wyciągali z sutanny anathemy, by straszyć posłów, aby koniecznie zagłosowali za przestrzeganiem V przykazania.  I dlatego uważam, że choćby z tego tylko względu i dziś powinni milczeć.

Aśka zapytaj ksiedza, on myślę że sie na tym zna. Bo jak nie ksiądz to kto lepiej zna Pismo Święte? Jeśli takiego kogoś znajdziesz to zapytaj...

Albo nie pytaj, bo później zarzucisz mu pychę za to że uważa ze ma rację.

Twoja skromność mnie powala.

Polecam przeczytać - Adam Szulc opowiada o swoich doświadczeniach z procedurą in vitro, wyprodukowaniem dziecka i tym, jak odbiło się to na jego małżeństwie. http://fronda.pl/news/czytaj/przeszlismy_przez_pieklo_in_vitro

Tekst kontra tekst: http://www.edziecko.pl/ciaza_i_porod/1,79331,8499662,Zwykly_cud.html

Chyba wole jednak czytac edziecko, a nie frondę...przynajmniej nie są tak tendencyjne...czytając fronde to jakbym czytała dziennik polski ....aż ciarki mnie czasem przechodza od tego "braku tendencyjności"...

Nie wiem co w tekście o Adamie Szulcu jest tak tendencyjne... facet mówi o swoich odczuciach. Ale spoko, możemy wejść w nurt poprawności politycznej i tolerancji - jak kto woli :] 

Fragment tekstu rekomendowanego przez Bartta: ".....Jego zdaniem, główną motywacją ludzi zgłaszających się na in vitro jest egoizm. - Tak było w moim przypadku. Z perspektywy czasu widzę, że nam nie chodziło o poczęcie życia, chcieliśmy mieć dziecko, jak każda inna para – stwierdził. Dodał też, że gdyby udrożnić mechanizmy adopcji oraz uświadomić małżonkom, ile dzieci umiera z głodu, czy czeka na prawdziwą rodzinę w domach dziecka, byłoby mniejsze parcie na in vitro." Oceniam to jako hipokryzję. Nie wiedział wcześniej, że są dzieci , które umierają z głodu? Wiedział, chciał mieć swoje, nie adoptowane. Jak je już ma, to teraz łatwo mu moralizować.

Hipokryzja? Przecież sam przyznał się, że kierował nimi egoizm. 

Dla mnie to on dopiero teraz jest egoistą bo powołał na świat małą istotkę a teraz go pewnie ciężar odpowiedzialności przytłoczył i jest sfrustrowany. Ludzie bywają sfrustrowani z wielu powodów w życiu. Czasem niewielki problem życiowy może wywołać ogromną frustrację. A jeżeli chodzi o fakt tego przeżycia po tym wszystkim to myślę że jak już się dziecko urodziło to zaczynało mu odchodzić napięcie związane ze stresem który trwał przez długi okres a kryzys małżeństwa pojawił się dlatego że nie umieją się nawzajem wspierać i to nie ma znaczenia co było motorem. Często małżeństwa przechodzą takie same kryzysy jak się okazuje że dzieci poczęte naturalnie są chore i wcale nie przez tą chorobę tylko dlatego że przerasta ich problem czyli nie umieją razem się wspierać w tak trudnych warunkach i tyle. Trochę to chaotyczne ale mam nadzieję że będzie wiadomo o co mi chodzi.

Pisałem już nie raz staram sie zrozumieć tych co są w takiej sytuacji - nigdy , przenigdy nie uważam, ze bredzą, czy nie mają racji - podjęcie każdej decyzji jest trudne. Meliso - jeśli chodzi o znajomosc nauki KK - to chyba jesteś w dużym błędzie, twierdząc, ze znam ją po łepkach. bez sensu jest przekamażać się tu, kto ma rację - mam wielu znajomych - wielu religii, świadomości - Ja ich słucham i potrafię z nimi rozmawiac. Bartku ja nie chcę bronić - bo zaden ze mnie "krzyżak" :) ani żadna krucjata. Uważam że każdy zasługuje na szacunek oraz kazdy ma prawo do szczęścia.

Poza tym podejście tego faceta mi się nie podoba chociażby dlatego że pisze że w takiej sytuacji kiedy nie można mieć własnych dzieci zachodzą zmiany w myśleniu kobiety a ja mam wrażenie że w ten sposób chce winę zwalić podświadomie na żonę.