Wątek:
Skarżypyta - czy to negatywna cecha?
13odp.
Strona 1 z 1
Odsłon wątku: 5493Użytkownik usunięty
Dlaczego skarżenie jest złe? Czy lepiej jest przemilczeć coś złego i nie być skarżypytą, niż zareagować na zachowanie, którego nie powinniśmy tolerować i cieszyć się łatką "donosiciela"?
UlinkaPoziom:
- Zarejestrowany: 20.10.2009, 18:42
- Posty: 6675
1
Nie mam jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Zależy co rozumiemy pod tym pojęciem, zależy jakie są intencje osoby skarżącej.
Użytkownik usunięty
2
Wszystko zależy od tego na co i o co chcemy skarżyć. Bo jeśli są to drobnostki, to raczej należy załatwić między sobą. Ale jeśli jest to sprawa poważna, zagrażająca zdrowiu, lub życiu, to zmienia postać rzeczy.
Użytkownik usunięty
3
Mnie skarżenie kojarzy się raczej z dzieciństwem. A chyba nie można powiedzieć, że dziecko będzie miało jakieś ukryte i niecne intencje kiedy o czymś powie.
Użytkownik usunięty
4
Tak wracając do czasów dzieciństwa, to teraz również wygląda to inaczej niż za moich czasów wczesnoszkolnych. Teraz można bardzo zaszkodzić dzięki dostępowi do komórek i internetu. Moja siostra cioteczna już w podstawówce była gnębiona przez koleżankę smsami. Bała się iść do wychowawczyni, bo tamta jej groziła. Ciocia wzięła wreszcie sprawy w swoje ręce i poszła do dyrektorki.
I w takich sytuacjach moim zdaniem donieść należy.
Użytkownik usunięty
5
SKARŻYĆ - oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś.
Bez sensu jest ta definicja - bo samo oznajmianie o czyimś przewinieniu powinno być pozytywne. A zestawienie tego z donoszeniem sprawia, że skarżenie jest odbierane jako negatywne.
Użytkownik usunięty
6
Mama Tymka napisał 2010-07-21 09:26:17
Oj będzie Kasiu miało, będzie... Znam dziecko, które uwielbia skarżyć bo wciąz liczy na to, że ono zostanie obwołane tym najlepszym! I widać, jaką ta mała ma satysfakcje gdy na kogoś doniesie... Czasem mam ja ochotę dać jej w tyłek za to! Bo żal mi dzieci, na które skarży... Czasem sa to głupotki ale te dzieciaki bardzo to przeżywają...Mnie skarżenie kojarzy się raczej z dzieciństwem. A chyba nie można powiedzieć, że dziecko będzie miało jakieś ukryte i niecne intencje kiedy o czymś powie.
SoniaPoziom:
- Zarejestrowany: 06.01.2010, 15:15
- Posty: 112855
7
jeśli sprawa jest błaha,to raczej dzecko powinno samo sobie poradzić.jeśli jest inaczej-potrzebna jest nasza interwencja. Jeśli rozmowę z dzieckiem (np: co w szkole?To i to.....) traktujemy jak skarżenie to gdzie tu logika?????Myślę,że trzeba rozmawiać,tlumaczyć i wtedy nie bedzie problemów:)
Użytkownik usunięty
8
Wychowawczyni Witka powiedziała kiedyś ze śmiechem, że Witek jest skarżypytą, bo kiedy inne dzieci go uderzą albo coś mu zabiorą, to biegnie do niej. A ja widzę w moim synku wrażliwca, który nie zawsze wie, jak sobie poradzić w kontaktach z innymi dziećmi i nie oceniam jego zachowania w kategoriach skarżenia.
oliwkaPoziom:
- Zarejestrowany: 18.04.2008, 22:57
- Posty: 161880
9
Ja to powiem... hehehe... 
napiszę taki oto wierszyk... z dzieciństwa oczywiście...
Skarżypyta bez kopyta
Język lata jak łopata
Nie ma ojca ani brata
lub inna wersja...
Skarżypyta bez kopyta
Język lata jak łopata
Na języku czarna szmata
napiszę taki oto wierszyk... z dzieciństwa oczywiście...
Skarżypyta bez kopyta
Język lata jak łopata
Nie ma ojca ani brata
lub inna wersja...
Skarżypyta bez kopyta
Język lata jak łopata
Na języku czarna szmataUżytkownik usunięty
10
Moim zdaniem, jeśli jest powód do "naskarżenia", czyli powiedzenia o tym komuś nie jest ono złe. Czasami chodzi o bezpieczeństwo drugiej osoby, np. kiedy dzieciaki sie biją czy wchodzą w jakieś niedozwolone miejsce. Wtedy to jest ok! Natomiast takie prawdziwe "skarżenie", to jest bieganie zbyle głupstwem do mamy czy nauczycielki. To już jest cecha negatywna.
Użytkownik usunięty
11
Trudno jednoznacznie stwierdzić kiedy jest to skarżenie, a kiedy nie. dzieci z reguły o wszystkim mówią i opowiadają, ale u dziecka bym tego skarżeniem nie nazwała, bo robią to nieświadomie. Przynajmniej na początku. Należy dziecku tłumaczyć i uczyć odróżniać kiedy powinno sobie radzić samo (podpowiadając sposoby poradzenia sobie z problemem), a kiedy prosić o interwencje dorosłych...
Użytkownik usunięty
12
małe dziecko skarży nieświadomie ale dorosły jak już na kogoś donosi rozważa wcześniej wszystkie za i przeciw. nie jestem za tym żeby donosić na wszystko i do wszystkich ale o istotnych sprawach trzeba mówić zatajenie czegoś może czasem mieć gorsze konsekwencje!
Użytkownik usunięty
13
Debris napisał 2010-07-22 01:40:36
Zgadzam sie z Debris! Jeśli chodzi o dorosłych, to w naszym społeczeństwie tego "donoszenia" niestety często brakuje: dzieci bite płaczą za ścianą, pijany sąsiad jeździ autem po wiosce, pies niebezpiecznej rasy biega po ulicy, a my...milczymy dopóty, dopóki coś złego się nie wydarzy!małe dziecko skarży nieświadomie ale dorosły jak już na kogoś donosi rozważa wcześniej wszystkie za i przeciw. nie jestem za tym żeby donosić na wszystko i do wszystkich ale o istotnych sprawach trzeba mówić zatajenie czegoś może czasem mieć gorsze konsekwencje!
