Wątek:
Dziecko płacze - nie wstawaj....
22odp.
Strona 1 z 2
Odsłon wątku: 8285
oliwkaPoziom:
- Zarejestrowany: 18.04.2008, 22:57
- Posty: 161880
Oto do jakiego wniosku doszli naukowcy w Australiii...
Dzieko płacze i nie chce spać? Musisz to przetrzymać
Fot. sto
Nie tul go, a cała rodzina będzie zdrowsza.
Z powodu płaczu dziecka matki nie powinny rezygnować ze snu. Płacz "do poduszki" korzystnie wpłynie także na zdrowie
malucha - uważają naukowcy z Australii.
Ich zdaniem metoda "kontrolowanego płaczu" w ciągu 2 pierwszych lat
życia dziecka o 40 proc. obniża ryzyko wystąpienia u matki depresji.MATKI NIE POWINNY REZYGNOWAĆ Z PRACY >>Słuchanie płaczu własnego dziecka jest niezwykle trudne. Matki powinny jednak wiedzieć, że nie robią im nic złego - powiedziała Anna Price z Royal Children''s Hospital.
W ten sposób kobiety unikają natomiast depresji poporodowej, co korzystnie wpływa na zdrowie dziecka.
Aż 85 proc. badanych rodziców stwierdziła, że metoda "kontrolowanego płaczu" poprawiła ich relacje z dzieckiem - pisze "Daily Telegraph".
Jej przeciwnicy spodziewają się jednak, że dzieci odczują jej "negatywne konsekwencje" w przyszłości.
Sfora.pl
A Wy Matki... co o Tym sądzicie
IsabellePoziom:
- Zarejestrowany: 03.07.2009, 17:42
- Posty: 21159
1
Ja niestety zawsze wstawałam, ja albo Cent...nie byłabym w stanie słuchać jak płacze....
Użytkownik usunięty
2
Ja miałam... i mam zasadę. Wstaję, owszem, ale nie zrywam się od razu. Daję chwilkę na uspokojenie samoistne, ale gdy widzę, że to nie przelewki to wstaję 
dziecinkaPoziom:
- Zarejestrowany: 07.05.2008, 09:21
- Posty: 26147
3
nie jestem matką, ale jak dla mnie ten artykuł jest bardzo kontrowersyjny.
Płacz dziecka zazwyczaj wskazuje,ze "cos jest nie tak". jesli matka lub ojciec tego nie naprawi, to kto?
Użytkownik usunięty
4
Ich zdaniem metoda "kontrolowanego płaczu" w ciągu 2 pierwszych lat
życia dziecka o 40 proc. obniża ryzyko wystąpienia u matki depresji. I wszystko jasne No dobra, ale to chyba chodzi o nie branie na ręce co? Pogłaskanie po główce, czy nucenie stojąc przy łóżeczku wchodzi w grę?
No dobra, ale to chyba chodzi o nie branie na ręce co? Pogłaskanie po główce, czy nucenie stojąc przy łóżeczku wchodzi w grę?oliwkaPoziom:
- Zarejestrowany: 18.04.2008, 22:57
- Posty: 161880
5
U nas na szczęście z tym nie było problemu... już kilkakrotnie wspominałam, że nasze dzieciaczki i wnusia... nie płakały w nocy... tylko sobie smacznie spały... 
byliśmy szczęściarzami po prostu...
byliśmy szczęściarzami po prostu...
monaaa71Poziom:
- Zarejestrowany: 28.01.2009, 07:46
- Posty: 28735
6
pchelka napisał 2010-03-21 08:56:09
i ja.chyba,że dziecko choruje to wtedy więcej nie śpię niż spię Ja miałam... i mam zasadę. Wstaję, owszem, ale nie zrywam się od razu. Daję chwilkę na uspokojenie samoistne, ale gdy widzę, że to nie przelewki to wstaję
Użytkownik usunięty
7
monaaa71 napisał 2010-03-21 09:40:02
tym razem i ja mam tak samo pchelka napisał 2010-03-21 08:56:09
i ja.chyba,że dziecko choruje to wtedy więcej nie śpię niż spię Ja miałam... i mam zasadę. Wstaję, owszem, ale nie zrywam się od razu. Daję chwilkę na uspokojenie samoistne, ale gdy widzę, że to nie przelewki to wstaję
Użytkownik usunięty
8
pchelka napisał 2010-03-21 08:56:09
ja też, ja też! no chyba, że ząbkuje lub choruje, to reakcja prawie natychmiast.Ja miałam... i mam zasadę. Wstaję, owszem, ale nie zrywam się od razu. Daję chwilkę na uspokojenie samoistne, ale gdy widzę, że to nie przelewki to wstaję
Użytkownik usunięty
9
Ja sie zrywam :) - jak jestem w domku :)
nie znoszę jak moje najmłodsze serduszko stroni łezki. Moje wewnętrzne odgłosy nigdy mi nie pozwolą na spokój.
gdy się uśmiecha - mam nagrodę od zycia :)
i z żadnym naukowcem się nie zgodzę :P , że mam w pewien sposób to ignorować :)
cameaPoziom:
- Zarejestrowany: 04.11.2009, 08:50
- Posty: 564
10
No żesz,i znowu cholera mnie bierze - ci pseudonaukowcy chyba zakończyli edukację psychologiczną, pedagogiczną i jakąkolwiek na osiągnięciach XIX wieku!! Ale to Australia, to widocznie myślą "do góry nogami"...
Dziecko nigdy nie płacze BEZ POWODU. Płaczem "bez powodu" dorośli nazywają sygnał, którego źródła nie potrafią (lub nie chcą) rozpoznać i pomóc mu zaradzić. Dziecko pozostawione same sobie, szczególnie malutkie, bez wsparcia i bez pomocy, gdy jej potrzebuje, uczy się, że nie ma na kogo liczyć w sytuacji trudnej, co rzutuje nie tylko na jego późniejsze kontakty z rodzicami, ale na całe życie, na litość boską. Stąd między innymi bierze się syndrom hospitalizmu (u dzieci porzuconych po porodzie przez matki w szpitalach) - który w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do śmierci maleństwa.
Użytkownik usunięty
11
My postępujemy podobnie jak pchełka. Nie zrywamy się od razu - często Staś budzi sie na chwilę i lekko zakwili w poszukiwaniu misia. A gdy tylko na niego trafi to przytula się do niego i śpi dalej. Co innego gdy płacz jest gwałtowny - wtedy od razu wstajemy. Czasem wystarczy pogłaskanie po główce, przytulenie, danie buziaka i położenie przy misiu a czasem trzeba zabrać ze sobą młodego do łóżka.
Pozwolenie dziecku na płacz wg mnie nie tylko sprawia, że czuje się odrzucowny i nie ma na kogo liczyć ale i zarwaną nocką dla malucha i rodziców. Zdecydowanie lepiej wstać i uspokoić dzieciątko niż słuchać przez godzinę czy dwie jak płacze i później być jak zombi za dnia.
2izaPoziom:
- Zarejestrowany: 11.12.2009, 13:04
- Posty: 1522
12
Ja staram się nie wstawać jeżeli sobie jęczy ,a często tak robi.
Jako matka rozpoznaje różne rodzaje płaczu mojego dziecka .
Wiem jak brzmi płacz z powodu bolącego brzuszka ,a jak z powodu złego snu.
Zawsze zanim sie rusze odczekuję chwilkę bo najczęściej młody zmieni pozycję i już nie piszczy :D
Mimo wszystko uważam ,że nie powinno się zostawiać płaczącego dzieciątka samemu sobie ,tym bardziej w nocy.
Mój synek potrafi np. przez to ,że płacze zwymiotować ,albo zanieść się tak ,że nie może złapać oddechu .
Także muszę być zawsze w pogotowiu!
Użytkownik usunięty
13
Nie wyobrażam sobie ,że moje dziecko płacze a ja sobie smacznie śpię,jest to dla mnie nie do przyjęcia.
Zawsze się zrywałam przy pierwszym piśnięciu ,i mam to we krwi byle jakiś oddgłos w pokoju córki młodszej ja już do niej biegnę. T o się chyba nazywa silny instynkt macieżyński.Pamiętam moją bratową jak sobie smacznie spała a obok niej w łóżeczku płakało niemowlę nie mogłam tego znieść i poszłam ją obudzić .A może ze mną jest coś nie tak ...hehhehe
Użytkownik usunięty
14
Ja czekam dosłownie chwilkę, gdy dziecko sie odezwie w nocy. Jak zaczyna płakać, to wstaję i sprawdzam, o co chodzi. Daję smoczek lub przytulam, w zależnosci od potrzeby dziecka.
Współczuję dzieciom tych "naukowców". Na pewno muszą czuć się opuszczone
Użytkownik usunięty
15
macieżyński hehee znowu błąd aż patrzeć nie można ale to pospiech oczywiście ,że macierzyński.
Droga redakcjo chcemy edycji postów!!!
Użytkownik usunięty
16
dziecinka napisał 2010-03-21 08:57:46
nie jestem matką, ale jak dla mnie ten artykuł jest bardzo kontrowersyjny.
Płacz dziecka zazwyczaj wskazuje,ze "cos jest nie tak". jesli matka lub ojciec tego nie naprawi, to kto?
camea napisał 2010-03-21 19:29:50
podpisuję się pod tymi wypowiedziami.
Niestety w obiegu nadal funkcjonuje dobra rada w stylu "kochana, zostaw niech płacze. Będzie miało mocniejsze płuca" (!!!????)No żesz,i znowu cholera mnie bierze - ci pseudonaukowcy chyba zakończyli edukację psychologiczną, pedagogiczną i jakąkolwiek na osiągnięciach XIX wieku!! Ale to Australia, to widocznie myślą "do góry nogami"...
Dziecko nigdy nie płacze BEZ POWODU. Płaczem "bez powodu" dorośli nazywają sygnał, którego źródła nie potrafią (lub nie chcą) rozpoznać i pomóc mu zaradzić. Dziecko pozostawione same sobie, szczególnie malutkie, bez wsparcia i bez pomocy, gdy jej potrzebuje, uczy się, że nie ma na kogo liczyć w sytuacji trudnej, co rzutuje nie tylko na jego późniejsze kontakty z rodzicami, ale na całe życie, na litość boską. Stąd między innymi bierze się syndrom hospitalizmu (u dzieci porzuconych po porodzie przez matki w szpitalach) - który w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do śmierci maleństwa.
Użytkownik usunięty
17
Tak, tak, znamy takie głupie powiedzenia. Aż mi cierpnie skóra.
2izaPoziom:
- Zarejestrowany: 11.12.2009, 13:04
- Posty: 1522
18
Przeginać też nie można z tym lataniem na każde piśnięcie .
Dzieci wcale nie są aż takie głupie za jakie je uważamy?!
Wykorzystują to w późniejszym wieku no ,a to prowadzi do "rozpuszczenia"(że tak powiem).
Ja jak wyżej pisałam rozpoznaje rodzaj płaczy mojego rozbrykanego dwu latka i jeżeli wiem ,że to wymuszane sknerczenie to go olewam bo inaczej rady bym sobie z nim nie dała.
Użytkownik usunięty
19
W sytuacjach kiedy było trzeba zareagować to reagowałam. Ale widziałam również, że czasami Młody musi sobie popłakać. Bo to jest Jego sposób na wyrażenie siebie.
alanmlPoziom:
- Zarejestrowany: 27.10.2009, 16:11
- Posty: 30511
20
Odpowiedź na #10
camea napisał 2010-03-21 19:29:50
Zgadzam się z Cameą. Trzeba odróżnić płacz od marudzenia. Przeciez dziecko inaczej nie potrafi zasygnalizowac, ze cos jest nie tak. No żesz,i znowu cholera mnie bierze - ci pseudonaukowcy chyba zakończyli edukację psychologiczną, pedagogiczną i jakąkolwiek na osiągnięciach XIX wieku!! Ale to Australia, to widocznie myślą "do góry nogami"...
Dziecko nigdy nie płacze BEZ POWODU. Płaczem "bez powodu" dorośli nazywają sygnał, którego źródła nie potrafią (lub nie chcą) rozpoznać i pomóc mu zaradzić. Dziecko pozostawione same sobie, szczególnie malutkie, bez wsparcia i bez pomocy, gdy jej potrzebuje, uczy się, że nie ma na kogo liczyć w sytuacji trudnej, co rzutuje nie tylko na jego późniejsze kontakty z rodzicami, ale na całe życie, na litość boską. Stąd między innymi bierze się syndrom hospitalizmu (u dzieci porzuconych po porodzie przez matki w szpitalach) - który w skrajnych przypadkach prowadzi nawet do śmierci maleństwa.
