Dlaczego księza odchodzą z kościoła?

Przepraszam, Asiu, może zareagowałam zbyt emocjonalnie. Generalnie chodzi o to, że mój mąż mnie zdardził, ale to ja zdecydowałam się od niego odejść. Masz rację, okazało się, że to wcale nie była taka wielka miłość (ta moja i jego) i teraz po dwóch latach od rozwodu wcale tego nie żałuję. Dzięki, że mnie rozumiesz.

Cytat wyjęty z kontekstu... Metoda świadków Jehowy, ale po Tobie, Bartt, tak tanich zagrań się nie spodziewałem... Poza tym ciąg dalszy jest ciekawy... Przyszedłem rzucić ogień* na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął 50 Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. 51 * Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. 52 Odtąd bowiem pięcioro będzie rozdwojonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; 53 ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej

Nieprawda. Nie jest to cytat wyjęty z kontekstu. Jest to po prostu przytoczony cytat odpowiedni do pytania. Nauki Koscioła właśnie są takie. Kapłan otrzymał większe dary, większa talenty(posługując się Biblią) i od niego więcej Bóg wymaga. No i będzie w ten sposób sądzony.Potwierdzają to objawienia dane świętym, chociażby s. Faustynie Kowalskiej.

No, powiem, nie zawsze się zgadzam się z Barttem, ale jednak tym razem się zgodzę. Napisał: "A czy ja mówię o potępianiu konkretnego człowieka? Nie. Ja mówię o zachowaniach, czynach - to oceniam. Nie mówię, że mąż, który zdradza żonę jest złym człowiekiem, tylko że źle robi" Napisał też: "Łk 12, 48b

Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą."

Także: (nie potrafię zacytować słów z kilku stron) I tu jest "pies pogrzebany": Przyszły ksiądz w seminarium przebywa te 6 lat ucząc się, jak będzie wyglądać jego dalsze życie, nie jest jeszcze niczym zobowiązany przez te 6 lat, ale po 6-ciu latach dostaje święcenia kapłańskie. Jest to równoznaczne ze ślubem kościelnym dwojga ludzi, kleryk na święceniach kapłańskich wobec Boga składa przysięgę, że będzie odtąd służył Bogu w konkretny sposób, a więc tez służył ludziom zachowując celibat, który w Kościele Katolickim obowiązuje. Składa przysięgę, jest ona równoznaczna przysiędze małżeńskiej, tyle, że nie przysięga on, że będzie wierny kobiecie, a będzie wierny Kościołowi Chrystusa i zachowa celibat względem cielesności ludzkich. Mieliśmy o tym na naukach przedmałżeńskich jakieś dwa lata temu. Ksiądz po wystąpieniu ze "stanu duchownego" nie będzie traktowany tak, jak małżeństwa po sakramencie małżeńskim w Kościele, a po rozwodzie cywilnym, będzie traktowany GORZEJ, bo miał 6 lat na to, żeby zgłębić naturę stanu duchownego, wiedział, co ślubuje i Komu, ma większą wiedzę i większe są od niego wymagania. I nie ma porównania z tym, że "małżonek ślubował, potem zdradził i poszedł do innej". Bo małżonkowie czasem znają się rok albo dwa, czasem krócej, nie zawsze wszystko o sobie wiedzą, nie zawsze są przekonani o słuszności swojego wyboru, bo np. dotąd nigdy nie kochali i mylą pożądanie z miłością, albo biorą ślub, bo uważają, że powinni; kleryk zaś przez 6 lat zgłębia tajniki "zawodu", czyli powołania i nawet, jeśli odejdzie z seminarium miesiąc przed ślubami- Kościół go nie potępi, ma taki kleryk przez te 6 lat opiekę w postaci psychologów, rożnych innych duchownych, którzy w razie problemów rozmawiają z nim, starają się pokierować zachowaniem, ale na konkretne działania nie wpływają, zwykli nowożeńcy takiej opieki psychologicznej przed ślubem kościelnym przecież nie mają, nie można ich więc porównywać do przyszłych księży. Potępi go (księdza) natomiast Kościół, gdy już jako ksiądz, po święceniach kapłańskich, wystąpi ze stanu duchownego. Dlaczego? Dlatego, że miał większą świadomość tego, co czyni, odchodząc ze stanu duchownego, niż zwykli małżonkowie decydując się na rozwód. Jeżeli nawet uznawał powołanie księdza, jako zawód, to i tak, po sześciu latach miał świadomość, że nie jest to TYLKO zawód i nie można z tego tak po prostu zrezygnować. Inna jest kwestia księży, którzy nie rezygnując oficjalnie ze stanu kapłaństwa, maja swoje "konkubiny" i nielegalne dzieci, nie w naszej gestii jest ich osądzanie, nie my ich za to rozliczać będziemy.