Najbardziej zawodowy tekst Twojego dziecka

Modlitwa wieczorna:

Mój mąż Tomek mówi do 3,5 letniego syna Wojtka: - Wojtuś, podziękujemy teraz za to, że jesteśmy zdrowi.

Wojtek (poważnie): - Przecież jesteś chory.

Tomek  (powstrzymując śmiech): - No tak, ale wczoraj było gorzej...

Najbardziej zawodowe?
Oj wiele ich.
Najczęściej wspominane przy rodzinnych spendach :)

Córka podczas pacierza "Aniele Boże strusiu mój, Ty zawsze przy mnie stój, ale mnie nie dotykaj"

najlepszy jest jednak tekst mojej córki do młodszego brata: Braciszku Ty wiesz, że gdy się urodziłeś miałeś brata bliźniaka"
- Jak to? Gdzie jest?
- Widzisz Pusie (nasz kot) ona go zjadła, a Ty byłeś tak brzydki, że nawet kot nie chciał się z Tobą bawić

Może to nie jest wychowawcze, ale śmieszne

Mam nadzieję, że nie ma tu dzieci :)
Mam jeszcze jeden tekst - tak dla Was do pośmiania :)

tekst zasłyszany od koleżanki przedszkolanki.
Sytuacja w przedszkolu. Panie pytają dzieci co rodzice robią po pracy itp.
Na to jeden chłopczyk "Tatuś bije mamusie"
Panie wytrzeszczyły oczy i zaczęły dopytywać czy aby nie dzieje się mu ani mamie krzywda.
- Jak to bije mamę? -
- No normalnie, siusiakiem po pupie -

bardziej zawodowego tekstu nie słyszałam

Pozdrawiam

Jest taka teraz reklama, co dzieci szukają w kapuście niemowlaków.
A mój syn na tę reklamę: "Czy oni zwariowali? Nie wiedzą, że dzieci się biorą z brzucha mamy?"
Drugi tekst: Ja do syna: urodziłeś się w marcu. A syn na to: "Mamo, nie w marcu tylko w szpitalu!"  
Trzeci: "Mamo, jesteś starsza od taty o rok, ale to nic- jesteś starsza, ale za to mniejsza" 
 

 Marcel zapytał dziś dlaczego nie pożyczymy sobie dzidziusia... 

Oliwka chyba w wieku 3-4 lat do tatusia swojego, który naprawiał samochód...

- Co tatusiu samochód nie jedzie, ale ty naprawisz i będzie "użyteczny"...

Mądralińska nasza...

Znajomi

Znajomi (ojciec budowlaniec) zabrali córkę (lat 8) na spotkanie z zaprzyjaźnionym księdzem, musieli obgadać kilka spraw związanych z projektem.
Zosia była już znudzona w samochodzie, więc mama do niej: - Bądź grzeczna, kochanie bo dostaniesz od księdza w dupkę (tak żartobliwie oczywiście).
No i już są na placu budowy, Zosia hasa gdzieś tam i idzie ksiądz.
Przywitał się z rodzicami i woła Zosię.
Ta przybiegła, on się pochyla żeby ją ucałować w policzek, a Zosia na  to: - Widzisz mamo, a mówiłaś że będzie w dupkę! Ksiądz miał oczy takie Mama czerwona jak burak.

Mieliśmy bardzo wścibską sąsiadkę, której nie cierpiałam, bo była złośliwa. Zupełnie sobie z nią nie radziłam. Przychodziła kilkanaście razy dziennie tylko po to, aby sprawić mi przykrość. I pewnie byłoby tak do dziś, gdyby nie syn, który w odróżnieniu do mnie umiał być szczery, ale w specyficzny sposób, z którego powodu został nazwany przemądrzałym dzieckiem...

Gdy przyszła kolejny raz w danym dniu, stwierdził z miłą minką:

- Niech pani przyniesie do nas swoje rzeczy. Po co biegać tam i z powrotem? I tak pani tu mieszka. 

Zatkało nas obydwie :-)

Kiedy powiedziała, że nie do twarzy mi w nowej bluzce, odezwał się z zachwytem w głosie:

- Pani w niczym nie wygląda ładnie i się tym nie przejmuje. Podziwiam panią za to! 

I nigdy więcej nie odważyła się skomentować mojego ubioru ;-)

A gdy skrytykowała mój sposób wychowania dzieci i ich kulturę osobistą, której sama nie posiadała, zawołał:

- Pani to się chyba ze świnkami wychowywała! Musiało być fajnie! Zazdroszczę pani! 

I wtedy nie wytrzymałam i roześmiałam się. 

Więcej do nas nie przyszła, co przyjęłam z niewysłowioną ulgą i radością! :-) A syn został wybrany najgrzeczniejszym dzieckiem w klasie i dostał nagrodę od dyrektora szkoły za dobre sprawowanie ;-) W nauce też świetnie sobie radzi. 

Stoimy dziś w sklepie.Ja i mój 6 latek. Złapała nas burza. Pioruny biją i wszędzie robi się jasno.

Pani Kasjerka:Pewnie boisz się burzy? Co? Taki hałas i huk.

Wojtek: Nie, nie boje się.

PK: - A czemu się nie boisz?To ty odważny pewnie jesteś.

W:- Mama w domu gorsze robi.

Nie będę ukrywać,ze się spaliłam ze wstydu.

Nasza córka miała wtedy niewiele ponad roku. A że mówić nauczyła się niemal wcześniej niż chodzić, była wygadaną małą osóbką. Oczywiście naśladowała nasze słowa i wyrażenia, ale na ogół były to pojedyncze słowa.

Na całe zdanie przyszła pora w najmniej odpowiednim po temu momencie. Klasyka sytuacyjna: wizyta teściowej. Z pompą i fanfarami, kulinarnie zastaw się a postaw się - pichcę i wychodzę z siebie, żeby wypaść jako dobra matka dziecięciu i idealna żona synowi pierworodnemu.

Mój obraz zyskuje z każdą chwilą, dopóki mąż nie postanowił, wiedząc, jak nie lubię myć naczyń, a zwłaszcza brudnych garnków:

"Zaniosę naczynia do zlewu..."
Na to córka rzuca stanowczym tonem (co u takiego brzdąca brzmi groteskowo i zabawnie):
TATA MYJ-MYJ GAHRKI!

PS: Niedawno, zupełnie nie a propos, teściowa sprezentowała nam zmywarkę do naczyń :)

Moje dziecko zaskoczyło mnie nie tyle jakimś tekstem, bo ma pół roku i jeszcze nie mówi, ale tym co zrobił kilka dni temu. Rano po przebudzeniu wzięłam go do naszego łóżka i razem jeszcze na chwilę zasnęliśmy. Kiedy zasypialiśmy, młody miał na sobie śpioszki. Spaliśmy może poł godzinki, otwieram oczy i co widzę? Moje dziecko nie ma śpiochów. Do tej pory nie wiem jak on to zrobił, że je sobie ściągnął. Jest jeszcze malutki i nie potrafi rozpiąć guzików, zatrzasków itp. Cały dzień się śmiałam z jego wyczynu:)

Dośka dziś na placu zabaw, znalazła rocznego chłopca i jego mamę. Zaczęła się z nim bawić i rozmawiać z jego mamą. Na koniec usłyszałam tekst, który brzmiał mniej więcej tak:

"A ja to bym chciała zamówić sobie u mamy braciszka. Nie to żebym narzekała bo mam starszą siostrę, taką no wie Pani przyszywaną, ale braciszek to co innego" ;)

Obie z mamą chłopczyka miałyśmy na pewno co najmniej dziwne miny i po chwili roześmiałyśmy się z tego tekstu szczerze ;)

wziełam dzis na plac zabaw Jowke i saisiada(5 lat)

a ze na placu sporo dzieci i znalazły gazetke z Lidla, wiec sie toczy dyskusja-

Ola(kolezanka mojego dziecka)- oooo piwko... moj tata lubi

Bartosz (moj sasiad 5 lat)- noo a moj tata piwko uwielbia i duzo pije

moja Jowka(3 lata) - a moj tata jeszcze bardziej uwielbia piwko niz Wasz tata

i wszystkei dzieci wiedza czyj tata ,,uwielbia,, piwko

dobrze ze ludzi mało było bo buraka walnełam...

Moje dzieci wielokrotnie mnie zaskakiwały. Czasem pozytywnie, czasem nie bardzo. Jak w życiu.

Były śmieszne historyjki - jak ta kiedy moja córka szukała misia w butach, bo powiedzieliśmy jej że ma kozaczki z "misiem". Albo jak rozpaczała kiedy z butelki płynu do mycia podłóg nie wyleciały podczas otwierania takie kawiataki jak w telewizyjnej reklamie.

Były też historie straszno-śmiesznie - kiedy wieczorem, dłuuugo po zgaszeniu światła z pokoiku dobiegł mnie cieniutki głosik synka śpiewający "nie boję się gdy ciemno jest, bo mam latarkę i GPS".

Najbardziej jednak wzruszyłam się kiedy dostałam od pani w szkole krótkie wypracowanie mojego synka. Trzeba było napisać kogo się najbardziej podziwia.

Mój syn napisał: "Najbardziej podziwiam moją mamę bo dużo pracuje, sprząta, gotuje, pierze ale zawsze znajdzie czas żeby mnie przytulić."

Ten tekst siedmiolatka doprowadził mnie do łez wzruszenia. Schowałam sobie to "wypracowanie" i zawsze pamiętam o tym żeby mieć czas na przytulanie dzieci.

 KRYSTIAN, MÓJ SYN JEST TYPEM NIEJADKA, TRUDNO GO PRZEKONAĆ ABY COKOLWIEK ZJADŁ. OD KIEDY ZACZĄŁ MÓWIĆ TO POTRAFI ZAWODOWO PRZEKONAĆ , ŻE MA POWÓD ABY NIE JEŚĆ.                               BABCIA PRZYGOTOWAŁA KASZKĘ KRYSTIANOWI/ 3 LATA/ WOŁA:

- KRYSTIANKU CHODŻ ZJEMY PYSZNĄ KASZKĘ?

KRYSTIAN PASJONAT KSIĄŻECZEK , NAKLEJAŁ WŁAŚNIE NAKLEJKI ZE ZWIERZĘTAMI , ODPOWIADA BABCI:

- BABCIU, CZY TY NIE WIDZISZ , ŻE JESTEM BARDZO ZAJĘTY!   ZJEDZ SAMA !,

INNA SYTUACJA:

KRYSTIANKU, CO  BĘDZIESZ JADŁ DZISIAJ NA OBIAD. PRZYGOTUJĘ CI KURCZACZKA ALBO ZUPĘ

POMIDOROWĄ.

- NIE MUSISZ.  CZY NIE WIESZ JAKA TO CIĘŻKA PRACA!

Moja córka bardzo lubi przeglądać obrazkową Biblię, zaznacza z poważną miną, że Królewna Śnieżka ma krasnoludki, a Jezus osiołki. Pewnego dnia z przejęciem mówi do mnie:

- Chcesz poczytać moją książkę OK możesz... To hanioł - co do Maryji powiedział: urodzisz i się będzie nazywał DziecięJezus (przewraca kartkę)... A mama anioła mówi: "Idźcie do Betlejem, żeby się policzyć" (przewraca kartkę)... i żołnierz ich liczy: jeden, dwa, trzy... czternaście, czternaście DOBRZE WIĘC było DWADZIEŚCIA ludzi w Betlejem... i tu Hania mocno się zastanawia i pyta: a co jeśli w Betlejem nie będzie miejsca w żadnym pensjonacie?

Po opowiedzeniu całej historii Hani trudno zrozumieć, że wszyscy inni znajdują się w "gospodach", gdzie mają herbatkę i herbatniki, a maleńki dzidziuś kładzie swoją malutką główkę w stajence.

Byłam po matczynemu dumna z jej troski.

Moja mała ma najwięcej akcji z księdzem. 

Podczas wizyty kolędowej nie było mojego męża, bo wyjechał w delegację. Po krótkiej pogawędce, rozpoczynamy z księdzem we trójkę modlitwę: "Ojcze nasz, któryś jest w niebe...". Na co Lenka: "Mamuś nie opowiadaj głupot, tata w Krakowie jest...".

Innym razem, podczas mszy, zaczęła przyglądać się księdzu w konfesjonale. W końcu nie wytrzymała i pyta" "Co Ty tam robisz? Kupę?". Z burakiem na twarzy pomału chciałam się wycofać i po cichu zawołać Lenę do siebie, ale mała dobiegła i głośno skwitowała" "Wiesz mamo, on nie robi kupy, tylko z jakąś laską gada"...

Trzyletnie dziecko to dużo i mało. Jeszcze niedawno to maleństwo pierwsze kroki stawiało, a teraz dumnie jedzie na rowerku, myśląc już nie o matczynym mleku, a o słodkim cukierku. Z drugiej strony wciąż lubi słuchać kołysanki o dwóch kotkach, wciąż pokój ma cały w niemowlęcych grzechotkach. Córeczka uwielbia książki i notatniki, gazety, komiksy i poradniki. Lubi kartkować, strony wertować...Przygląda się obrazkom rozumnie, na pytanie odpowiada dumnie. Szczególnie spodobała jej się duża mapa Europy, wciąż stawiała na niej swoje małe stopy. Pokazywałam jej Polskę, kraj w którym żyje, mówiłam jakie piękne miejsca Grecja w sobie kryje. Włochy, Hiszpania, Norwegia, każdego dnia inny kraj, a mojej córeczce "w to mi graj".

Minął jakiś czas, mapa Europy poszła w odstawkę, córeczka wolała Tuwima i huśtawkę. Aż pewnego ranka moja córcia mówi "Eulopa", co po dorosłemu znaczy Europa. - Dobrze córciu, już wyciągam - powiedziałam, w moim głosie zapewne czuć było niedowierzanie, no bo mapa Europy na śniadanie? "Mama, Kleta" i pokazuje paluszkiem na grecką wyspę Kretę, myślałam, że mamy już pokazu metę. A córcia "Mama, Hispania" czytaj Hiszpania, "tu Daniija", czyli Dania. Włochy, Niemcy, Polska, a nawet Litwa, za państwami europejskimi rozpoczęła się gonitwa. Dwadzieścia państw, jeden ocean i cztery morza, zaraz z dumy wskoczę w przestworza!

Mówię do córci: może będziesz studiowała kiedyś geografię, będziesz uczyła inne dzieci. Lata lecą, ani się obejrzę, jak ten czas zleci. A córcia na to: "stalość nie ladość".

P.S. Dziecięce puenty bywają nieoczekiwane, ale za to są niezwykle trafne!

Dzieci potrafią zaskakiwać, to fakt. Moja Dziecinka jeszcze nie mówi, ale chciałabym opowiedzieć historię mojej koleżanki nauczycielki i jej ucznia.

Karol ( lat 7) przyszedł do niej kiedyś na przerwie strasznie zapłakany. Ona z troską w głosie oczywiście zapytała się go co się takiego stało. Karol spokojnie powiedział, że mama rano na jego pytanie jak się urodził powiedziała, że znalazła go w kapuście, a on tak szlocha, bo się urodził w luty, a wtedy nie ma kapusty na polu..