Samobójstwa wśród młodzieży

Mam podobne spostrzeżenia... Dziś mimo tego, iż wydaje się, że młody człowiek ma lepiej, to okazuje się, że problem jest bardziej złożony. Otóż niestety cierpimy na brak pewnego bezpieczeństwa w odniesieniu do młodego pokolenia... Brak oparcia, autorytetów z prawdziwego zdarzenia.... Wbrew pozorom pewne granice są konieczne do właściwego rozwoju... Nastolatek może się buntowac przeciwko nim ale to one wyznaczają właśnie pewien rewir  bezpeiczeństwa i pokazują że czarne jest czarne a białe białe... Dzisiejsze metody tzw. bezstresowego wychowania wprowadzają chaos w życiu młodych ludzi... Nic nie jest jasne i oczywiste tak naprawdę... I kiedy przyjdzie się zmierzyć z prawdziwym problemem brakuje punktu odniesienia i często zostaje samotność, bezradność i... ucieczka z życia... Obserwuję niektórych moim znajomych i widzę jak kręcą bat na własną skórę... Chociaż w kilku przypadkach otworzyły się oczy i już nie kpią z moich metod wychowawczych... Bo fakt... Kosztowało mnie wiele trudu, by mieć z moimi dziećmi taki kontakt jaki mam... Ale dziś to procentuje, bo dziewczyny jak mają problem to przyjdą i powiedzą... Bo wiedzą, że pomogę we wszyskim... Ale my wciąż gadamy, gadamy, gadamy...

Wina lezy i w wychowaniu i w warunkach socjalnych. Panuje przekonanie, że bogactwo jest najwazniejszym nawet miernikiem szczęścia. A to szkodliwe. Panuje medialna głupota, bo tak nazwę te wszystkie programy, które nie wnoszą nic wartościowego w życie młodych i starszych. Wtyka się nam, że pragniemy ogladać przemoc i wynaturzanie - taki fałszywy pogląd wciska się ludziom już jakież 10 lat! O ile nie dłuzej... Przez ogladanie takich rzeczy widz ( szczególnie młody) staje się bardziej agresywny, a patrząc na "twardych" ludzi zauważa, ze nie spełnia tych kryteriów. Atara się i mu nie wychodzi. a nikt mu nie powie, że wrazliwosć to bardzo wazna cecha. Inny znowu przekona się do twardości, wyrobi sobie markę "twardziela" i bedzie źle się odnosił do innych...

"....najbardziej skutecznym sposobem zapobiegania samobójstwom u dzieci i młodzieży jest solidne wychowanie młodego pokolenia w dobru, prawdzie i pięknie, pomaganie młodym ludziom w realizacji ich największych marzeń oraz radosna przyjaźń z rodzicami i Bogiem. Przyjaźń jest podstawową formą miłości, a nic nie chroni człowieka tak skutecznie, jak prawdziwi przyjaciele, którzy nas rozumieją, kochają i uczą kochać, a z których największym i najbardziej niezawodnym jest Bóg." To cytat z polecanego, przez Ciebie Bartt, artykułu. Piękne słowa. To oczywiste, ze najważniejsze jest wychowanie, ale główną przyczyną jest nieumiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych i brak oparcia w rodzicach, przerażająca samotność. Rodzice zajęci sobą nierzadko lekceważą problemy swoich dzieci, niedostrzegają ich.

Wypracowanie kontaktu w relacji dzieci-rodzice , obustronne zrozumienie, pewność bezwarunkowego wsparcia od Nich , odpowiednia samoocena i niezachwiane poczucie własnej wartości przebijają w swojej skuteczności każdą inna metodę profilaktyki stosowaną w tym temacie. Nigdy efekt nie pojawia się  jednak na  pstryknięcie palcami ale dotyczy wielu lat solidnego rodzicielstwa. Załamanie na którejś z tych linii akurat w okresie dojrzewania, który jest tak naprawdę okresem chyba najbardziej newralgicznym jesli chodzi o odporność psychiczną moze skutkować podejmowaniem próby samobójczej lub samobójstwem. Statystyki są jak widać nieubłagane.