Odczucia podczas składania przysięgi małżeńskiej :)

skupiałam się na tym żeby się nie pomylić, a tak serio to nie pamiętam był stres i chyba trochę tej ważnej chwili przysłonił.

Jeżeli chodzi o pierwszy ślub cywilny to wielkie podekscytowanie, poddenerowwanie- bo czeka mnie nowa rola żony :) , uczucie szczęścia, bo według przysięgi stanowimy już rodzinę (byłam akurat w 6 m-cu ciąży)

Jeżeli chodzi o ślub kościelny to była powtórka, tylko w bardziej uroczystym wydaniu. Dla mnie ślub kościelny był wyłącznie dla rodziny, aby oni byli zadowoleni, że juz :"nie żyje w grzechu" . 

Ślub Cywilny był dla mnie ważniejszy od kościelnego. Poza tym wszystkie urzędy biorą pod uwagę datę tego oto ślubu.

gdy ja składałam przysięgę swojemu mężowi byłam bardziej rozluźniona niż przed jego składaniem przysięgi, to dlatego że troszkę się mój mąż pomylił i (powiedział że mnie do śmierci nie dopuści) wszyscy goście wraz z księdzem mieli mały ubaw... 

Nie pamiętam.

A czy któraś z Was się pomyliła w składaniu przysięgi?

Chyba nie - bo takiego faktu nie pamiętam...

przy składaniu przysięgi nie , ale w czasie ślubu cywilnego chciałam założyć mężowi obrączkę na lewą rękę . W czasie ślubu kościelnego byłam bardzo zestresowana . Pamiętam , że bardzo brakowało mi mamy , która niestety nie doczekała mojego ślubu ....

Nie pamietam co czułam, chyba po prostu wielkie szczęście że jesteśmy mężem i żoną :)

Byłam wyjątkowo rozluźniona i szczęśliwa cały czas się uśmiechałam.Radość ogromną czułam w kościele, że w końcu będziemy już zawsze razem. Pomyłki żadnej nie było.

Ja się boję, że się rozpłaczę.

Byłam bardzo szczęśliwa, że właśnie stajemy się mężem i żoną, że zawsze będziemy już razem :) Gdy tylko weszliśmy do Kościoła cały stres i zdenerwowanie minęły i była już tylko radość ze ślubu :)

Wiem, że widziałam wtedy tylko męża, nikogo i nic więcej wokół :)

Co jest lepsze, przysięga tradycyjna, czy składana własnymi słowami?

I taka i taka jest piękna, ja wolałam tradycyjną, i tak bardzo stresowałam się tą chwilą. 

z uśmiechem na twarzy mówiłam opanowanym głosem wyraźnie do mikrofonu oczywiście patrząc w oczy mojemu mężowi :)

Ja czułam ulgę - że to juz i że mąż nie uciekł sprzed ołtarza ;). Stresa miałam przy przygotowaniach do ślubu, przy wejściu do kościoła, a potem już ze mnie zeszło. Potem znów się stresowałam na sali (mino, iż mieliśmy tylko przyjęcie) myślałam o tym, czy rosłół bedzie ciepły, czy będzie dobre jedzenie itd.

przysięga tradycyjna

u mnie bez stersu chodż jak szłam do ołtarza to towarzyszył mi myśl, że juz nie ma odwrotu, że dzieje sie cos  czym marzyłam odkąd posznałm mojego D. a potem niepoisamy wybuch szczescia:)

P.S.jeśl chodzi o śmieszne scenkitomąż chciał księdzu zabreć mikrofom przy składaniu przysiegi:)

Ja już mam stresa..