mój syn mnie nienawidzi

Nie mogę tego zrozumieć, szukam rozwiązania tego dręczącego mnie problemu od 20 lat. Mój  syn nie chce ze mną rozmawiać, nie chce też,aby jego  dwaj synowie mieli jakikolwiek ze mną kontakt, czy jest ktoś kto pomoże mi rozgryść ten węzeł gordyjski? Zawsze miałam problem, aby się z nim porozumiec, czasem nawet zaczynałam się go bać, pewne jest,że był dzieckiem niedopilnowanym,bo często byłam sama lub zajęta pracą zawodową, szkoła w latach osiemdziesiątych to prawdziwy koszmar, jest zdolny, mógłby się uczyć bardzo dobrze, ale zawsze miał inklinacje do uciekania, ukrywa się, podejrzewałam go o autyzm, ale wtedy nikt się tym nie interesował - czasem dostał lanie od ojca, ja nie reagowałam, bo mój mąż straszy ode mnie, naiwnie wierzyłam w jego zdolności wychowawcze, więc nie reagowałam, czasem mnie także denerwował swoim oporem, więc dostał klapa lub kuksańca. Kocham go bardzo, ale boję się bliższych z nim kontaktów, chociąż  całą moją pracę poświęcałam jemu i wnukom.  Miałam nadzieję, że z wnukami lepiej się porozumiem, a syn dojrzewając zmieni swoją postawę.Teraz on zabrania nawet pisania listów, odsyła paczki z prezentami lub kartkami urodzinowymi, które wysyłam moim wnukom, chłopcy mają już ponad 10 lat, więc trudno będzie nawiązać z nimi kontakt, skoro były "chronione" przed babcią. Jak powinnam zachować się w tej sytuacji, zapomnieć, wyjechać? a Zapomniałam, że wzięłam na siebie obowiązki rodziny zastepczej dla dwojga dzieci z rodziny patologicznej. Z początku nie było znacznego problemu, ale teraz sądzę, że zazdrość bierze górę, i może to również przyczynia się do bardzo negatywnego stosunku mojego syna do mnie. Czy jest jakaś rada? Co mogę zrobić, aby to zmienić?Czy jest jakaś szansa?